| Dawkowanie |
Doustnie. Dawkę należy ustalić indywidualnie, w zależności od stanu pacjenta i wartości ciśnienia tętniczego. Nadciśnienie tętnicze. Dorośli. Dawka początkowa wynosi od 5 mg do maksymalnie 20 mg, w zależności od stopnia nadciśnienia i stanu ogólnego pacjenta. Lek podaje się raz na dobę. W łagodnym nadciśnieniu tętniczym zalecana dawka początkowa wynosi 5 do 10 mg. U pacjentów z dużą aktywnością układu RAA (np.: nadciśnienie naczyniowo-nerkowe, niedobór soli i (lub) zmniejszona objętość wewnątrznaczyniowa krwi, niewyrównana niewydolność serca lub ciężkie nadciśnienie) po przyjęciu dawki początkowej może wystąpić nadmierne obniżenie ciśnienia krwi. W przypadku takich pacjentów zaleca się dawkę początkową 5 mg lub mniejszą, a rozpoczęcie leczenia powinno odbywać się pod kontrolą lekarza. Rozpoczęcie leczenia enalaprylem po uprzedniej terapii dużymi dawkami leków moczopędnych może powodować zmniejszoną objętość wewnątrznaczyniową i ryzyko niedociśnienia. U takich pacjentów zalecana dawka początkowa wynosi 5 mg lub mniej. Jeśli to możliwe, należy odstawić leki moczopędne na 2 do 3 dni przed rozpoczęciem podawania enalaprylu. Konieczne jest monitorowanie czynności nerek i stężenia potasu w surowicy krwi. Zazwyczaj stosowana dawka podtrzymująca wynosi 20 mg na dobę. Maksymalna dobowa dawka podtrzymująca wynosi 40 mg. Dzieci i młodzież. U tych dzieci, które są w stanie połknąć tabletkę, dawkę należy ustalić indywidualnie w zależności od stanu pacjenta i tętniczego ciśnienia krwi. Zalecana dawka początkowa wynosi 2,5 mg dla pacjentów o mc. od 20 do <50 kg oraz 5 mg dla pacjentów o mc. ≥50 kg. Lek podaje się raz na dobę. Dawkę należy dostosować odpowiednio do potrzeb pacjenta, maksymalnie do 20 mg na dobę u pacjentów o mc. od 20 do <50 kg oraz 40 mg u pacjentów o mc. ≥50 kg. Nie zaleca się stosowania enalaprylu u noworodków, dzieci i młodzieży z GFR <30 ml/min/1,73 m2, ze względu na brak dostatecznych danych. Doświadczenie pochodzące z badań klinicznych nad stosowaniem leku u dzieci i młodzieży z nadciśnieniem tętniczym jest niewielkie. Istnieją ograniczone dane dotyczące skuteczności i bezpieczeństwa stosowania leku u dzieci z nadciśnieniem w wieku >6 lat, brak natomiast danych na temat innych wskazań. Dostępne są ograniczone dane farmakokinetyczne odnośnie dzieci w wieku powyżej 2 mies. Nie zaleca się stosowania leku u dzieci w przypadku innych wskazań niż nadciśnienie. Niewydolność serca/bezobjawowa dysfunkcja lewej komory. W leczeniu objawowej niewydolności serca enalapryl stosuje się w skojarzeniu z lekami moczopędnymi oraz, w razie potrzeby - z glikozydami naparstnicy lub β-adrenolitykami. Dawka początkowa enalaprylu dla pacjentów z objawową niewydolnością serca lub bezobjawową dysfunkcją lewej komory wynosi 2,5 mg i należy podawać ją pod ścisłą kontrolą lekarza w celu ustalenia wpływu rozpoczęcia leczenia na ciśnienie tętnicze krwi. W przypadku niewystąpienia objawowego niedociśnienia po rozpoczęciu podawania leku w niewydolności serca, bądź po wyrównaniu objawowego niedociśnienia, dawkę należy stopniowo zwiększać, aż do uzyskania zazwyczaj stosowanej dawki podtrzymującej 20 mg, podawanej w pojedynczej dawce dobowej lub 2 dawkach podzielonych, zależnie od tolerancji leku przez pacjenta. Zaleca się zwiększanie dawki w ciągu 2 do 4 tyg. Maksymalna dawka dobowa wynosi 40 mg, podawana w 2 dawkach podzielonych. Proponowane zwiększanie dawki enalaprylu u pacjentów z niewydolnością serca/ bezobjawową dysfunkcją lewej komory. Dzień 1-3: 2,5 mg/dobę w dawce pojedynczej (szczególną ostrożność zachować u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub przyjmujących leki moczopędne); dzień 4-7: 5 mg/dobę w 2 dawkach podzielonych. Tydzień 2: 10 mg/dobę w dawce pojedynczej lub 2 dawkach podzielonych. Tydzień 3 i 4: 20 mg/dobę w dawce pojedynczej lub 2 dawkach podzielonych. Należy uważnie kontrolować ciśnienie tętnicze krwi i czynność nerek, zarówno przed, jak i po rozpoczęciu leczenia enalaprylem, ponieważ obserwowano niedociśnienie tętnicze i (rzadziej) niewydolność nerek. Jeśli jest to możliwe, u pacjentów otrzymujących leki moczopędne, dawkę tych leków należy zmniejszyć przed rozpoczęciem podawania enalaprylu. Wystąpienie niedociśnienia tętniczego po podaniu dawki początkowej nie oznacza, że niedociśnienie wystąpi ponownie w trakcie dalszego leczenia enalaprylem i nie wyklucza możliwości jego długotrwałego stosowania. Należy również monitorować stężenie potasu w surowicy krwi i czynność nerek. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z niewydolnością nerek należy wydłużyć odstęp między podaniem kolejnych dawek leku i (lub) zmniejszyć dawkę: CCr 30-<80 ml/min - dawka początkowa 5-10 mg/dobę; CCr 10-≤30 ml/min - dawka początkowa 2,5 mg/dobę; CCr ≤10 ml/min - dawka początkowa 2,5 mg/dobę w dniach dializy. Enalaprylat podlega dializie. Dawkowanie w dniach bez dializ należy dostosować w zależności od uzyskanej zmiany ciśnienia tętniczego krwi. U pacjentów w podeszłym wieku dawkę należy dostosować odpowiednio do czynności nerek. Sposób podania. Tabletkę należy połknąć w całości (nie rozgryzać ani nie żuć), popijając odpowiednią ilością płynu (np. szklanką wody). Lek może być przyjmowany podczas posiłku lub niezależnie od posiłków. Dawkę dobową zazwyczaj przyjmuje się rano lub, w razie konieczności, można podzielić ją na pół i przyjmować rano i wieczorem. Tabletkę można podzielić na równe dawki. |
