| Dawkowanie |
Śródskórnie. Dawka to 0,1 ml roztworu. Wstrzyknięcie powinno być wykonane dokładnie śródskórnie w środkową trzecią część przedramienia, ponieważ po podaniu bliżej przegubu lub stawu łokciowego reakcja może być słabsza. Po wstrzyknięciu powinno się pojawić blade uwypuklenie o średnicy 8-10 mm, utrzymujące się przez ok. 10 min. Jeśli uwypuklenie się nie pojawi to znaczy, że wstrzyknięcie było wykonane zbyt głęboko i próba powinna być powtórzona na drugim przedramieniu lub na tym samym, ale w miejscu oddalonym o co najmniej 4 cm od miejsca pierwszego wstrzyknięcia. Mogą być brane pod uwagę krajowe zalecenia dotyczące przeprowadzania próby tuberkulinowej Mantoux. Ocena reakcji. Reakcja powinna być oceniania 48-72 h od wykonania testu. Po ok. 72 h stwardnienie powinno się zmniejszyć. Za dodatnią reakcję uważa się płaskie, nierówne, nieznacznie podniesione stwardnienie o średnicy co najmniej 6 mm, otoczone zaczerwienieniem. Przy ocenie reakcji należy brać pod uwagę tylko naciek (stwardnienie). Średnicę nacieku (stwardnienia) mierzy się poprzecznie do długiej osi przedramienia przy użyciu przezroczystej, giętkiej. plastikowej linijki. Wynik ujemny: średnica stwardnienia 0-5 mm; wynik dodatni: średnica 6-14 mm; wynik silnie dodani: średnica powyżej 15 mm. Mogą być stosowane alternatywne interpretacje, zależnie od zaleceń krajowych, czynników indywidualnych i epidemiologicznych. Interpretacja. Dodatnie reakcja wskazuje na odpowiedź układu immunologicznego na jeden lub więcej z wymienionych czynników: zakażenie kompleksem Mycobacterium tuberculosis, w tym M. tubrculosis, M. bovis, M. africanum, M. microti lub M. tuberculosis subsp. caprae); zakażenie niegruźliczymi prątkami; zaszczepienie szczepionką BCG (u osób zaszczepionych szczepionką BCG wynik dodatni pojawia się zwykle po 4-8 tyg). Małe jest prawdopodobieństwo, aby reakcje większe niż 15 mm były spowodowane wcześniejszym szczepieniem BCG lub ekspozycją na środowiskowe mykobakterie. Zmniejszanie się wrażliwości na tuberkulinę. U większości osób wrażliwość na tuberkulinę świadcząca o infekcji spowodowanej prątkiem gruźlicy (M. tuberculosis) lub pokrewnymi mykobakteriami utrzymuje się zazwyczaj przez całe życie, ale u niektórych osób może się stopniowo zmniejszać. Wrażliwość na tuberkulinę często maleje w ciągu kilku lat u osób zaszczepionych szczepionką BCG. Efekt wzmocnienia. Jeśli tuberkulina zostanie podana osobom, u których wrażliwość na tuberkulinę zmniejszyła się, reakcja na próbę skórną będzie słaba lub nie wystąpi. Ponowne wykonanie próby tuberkulinowej kilka tygodni lub miesięcy później może wywołać intensywniejszą odpowiedź tzn. efekt wzmocnienia. Powtórzenie próby tuberkulinowej nie wywoła dodatniej reakcji u osób, które nie miały wcześniej odporności komórkowej na antygeny Tuberkulina PPD. Powtórna próba tuberkulinowa. Jeśli należy powtórzyć próbę tuberkulinową, np. u pracowników służby zdrowia narażonych na infekcję gruźlicą, zaleca się metodę dwustopniową. U osób, u których reakcja na próbę tuberkulinową Mantoux była słaba lub nie wystąpiła, należy wykonać drugą próbę tuberkulinową w ciągu 2–4 tyg. od pierwszej próby. Konwersję próby skórnej u takich osób definiuje się jako reakcję na 2. próbę większą od 10 mm i zwiększenie o co najmniej 6 mm w porównaniu z reakcją w pierwszej próbie. Należy uznać, że osoby, u których wystąpiła konwersja próby skórnej po drugiej próbie, przeszły wcześniej infekcję mykobakteriami lub zostały zaszczepione szczepionką BCG. Jeśli wynik drugiej próby był ujemny, należy uznać, że ta osoba nie przeszła infekcji. Należy podkreślić, że wartość predykcyjna próby skórnej i spodziewane ryzyko gruźlicy powinny być oceniane indywidualnie. |
