| Dawkowanie |
Doustnie. Nadciśnienie tętnicze. Preparat może być stosowany w monoterapii lub w leczeniu skojarzonym z preparatami z innych grup leków przeciwnadciśnieniowych. Zalecana dawka początkowa wynosi 5 mg raz na dobę, rano. Po miesiącu leczenia dawka może zostać zwiększona do 10 mg raz na dobę. U pacjentów z dużą aktywnością układu renina-angiotensyna-aldosteron (w szczególności u pacjentów z nadciśnieniem naczyniowo-nerkowym, zaburzeniami wodno-elektrolitowymi, dekompensacją układu sercowo-naczyniowego lub ciężkim nadciśnieniem tętniczym) może występować nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego po podaniu dawki początkowej - u tych pacjentów leczenie należy rozpoczynać w warunkach specjalistycznej opieki medycznej, a zalecana dawka początkowa wynosi 2,5 mg. Jednoczesne stosowanie leków moczopędnych: jeśli to możliwe, leczenie lekami moczopędnymi powinno zostać przerwane 2-3 dni przed rozpoczęciem leczenia peryndoprylem; jeśli nie jest możliwe przerwanie leczenia tymi lekami, leczenie peryndoprylem należy rozpoczynać od dawki 2,5 mg, jednocześnie kontrolując systematycznie czynność nerek oraz stężenie potasu we krwi; kolejna dawka peryndoprylu powinna być dostosowana do reakcji ciśnienia tętniczego u danego pacjenta, jeśli to konieczne, należy ponownie rozważyć leczenie za pomocą leków moczopędnych. U pacjentów w podeszłym wieku leczenie należy rozpoczynać od dawki 2,5 mg, która następnie może być zwiększona po miesiącu leczenia do 5 mg, a jeśli to konieczne do 10 mg, w zależności od czynności nerek. Objawowa niewydolność serca. Zaleca się, aby wprowadzenie peryndoprylu do leczenia skojarzonego z lekami moczopędnymi nieoszczędzającymi potasu i (lub) preparatami naparstnicy i (lub) β-adrenolitykami odbywało się w warunkach specjalistycznej opieki medycznej, z zastosowaniem zalecanej dawki początkowej 2,5 mg raz na dobę rano. Jeśli dawka ta jest tolerowana, po 2 tyg. może zostać zwiększona do 5 mg raz na dobę. Dawkę należy dostosować w zależności od reakcji klinicznej. W przypadku pacjentów z ciężką niewydolnością serca i innych pacjentów z grupy dużego ryzyka (pacjenci z niewydolnością nerek oraz tendencją do zaburzeń elektrolitowych, pacjenci leczeni jednocześnie lekami moczopędnymi i (lub) preparatami rozszerzającymi naczynia), leczenie należy rozpoczynać pod ścisłą kontrolą medyczną. Pacjenci z dużymi ryzykiem wystąpienia objawowego niedociśnienia tętniczego (pacjenci z zaburzoną gospodarką elektrolitową z hiponatremią lub bez niej, pacjenci odwodnieni lub pacjenci intensywnie leczeni lekami moczopędnymi), powinni mieć wyrównane te zaburzenia, jeśli to możliwe, przed rozpoczęciem leczenia peryndoprylem. Ciśnienie tętnicze krwi, czynność nerek oraz stężenie potasu w surowicy należy uważnie kontrolować zarówno na początku jak i w trakcie leczenia. Stabilna choroba wieńcowa. Zalecana dawka początkowa wynosi 5 mg na dobę przez 2 tyg., następnie dawkę należy zwiększyć do 10 mg raz na dobę w zależności od czynności nerek i pod warunkiem, że dawka 5 mg jest dobrze tolerowana. Pacjenci w podeszłym wieku powinni otrzymać dawkę 2,5 mg na dobę przez tydzień, a następnie 5 mg przez kolejny tydzień, przed zwiększeniem dawki do 10 mg na dobę w zależności od czynności nerek. Dawkę należy zwiększać tylko wtedy, gdy mniejsza dawka była dobrze tolerowana. Szczególne grupy pacjentów. Nie określono skuteczności oraz bezpieczeństwa stosowania u dzieci i młodzieży (poniżej 18 lat) - nie zaleca się stosowania. U pacjentów z niewydolnością nerek dawkę należy dostosować na podstawie wartości klirensu kreatyniny CCr): CCr ≥60 ml/min - zalecana dawka 5 mg na dobę; CCr 30-60 ml/min - 2,5 mg na dobę; CCr 15-30 ml/min - 2,5 mg co drugi dzień; pacjenci poddawani dializie CCr <15 ml/min - 2,5 mg w dniu dializy, klirens peryndoprylatu podczas dializy wynosi 70 ml/min, pacjentom poddawanym hemodializie dawkę należy podać po dializie. U pacjentów z niewydolnością wątroby nie ma konieczności modyfikacji dawki. Sposób podania. Lek przyjmować raz na dobę, rano, przed posiłkiem. Tabletkę 5 mg można podzielić na równe dawki. |
