| Dawkowanie |
Podskórnie lub domięśniowo. Leczenie preparatem powinno być prowadzone pod nadzorem lekarza doświadczonego w leczeniu niepłodności. Istnieje duża różnorodność reakcji jajników na zewnątrzpochodne gonadotropiny, dlatego niemożliwe jest ustalenie ogólnego schematu dawkowania. Dawkowanie powinno być ustalane indywidualnie w zależności od reakcji jajników. Wymaga to badań USG oraz sprawdzania stężenia estradiolu. Brak owulacji (w tym PCOS). Celem leczenia jest doprowadzenie do rozwoju pojedynczego, dojrzałego pęcherzyka Graafa, z którego po podaniu hCG zostanie uwolniona komórka jajowa. Lek może być podawany raz na dobę. U pacjentek miesiączkujących leczenie powinno rozpocząć się w ciągu 7 pierwszych dni cyklu. Zwykle dawka początkowa wynosi 75-150 j.m. FSH na dobę, w razie konieczności dawkę można zwiększać o 37,5 j.m. (do 75 j.m.) co 7-14 dni w celu osiągnięcia odpowiedniej, ale nie za dużej dawki. Dawkowanie powinno być ustalane w zależności od indywidualnej reakcji pacjentki na leczenie, ocenionej w badaniu USG i (lub) poprzez oznaczanie stężenia estradiolu. Dawka dobowa powinna być utrzymana, aż osiągnięta zostanie wielkość pęcherzyka owulacyjnego 17-19 mm, zwykle jest to 7-14 dni leczenia. Następnie podawanie preparatu należy przerwać i można indukować owulację przez podanie hCG. Jeśli liczba odpowiadających pęcherzyków jest zbyt duża lub stężenie estradiolu zwiększa się zbyt szybko, np. dwukrotnie w ciągu doby przez 2-3 dni, należy zmniejszyć dawkę dobową preparatu. W przypadku większej liczby pęcherzyków o średnicy od 14 mm w fazie przedowulacyjnej zwiększa ryzyko wystąpienia ciąży mnogiej. W takim przypadku nie należy podawać hCG i unikać zapłodnienia w celu zapobiegania ciąży mnogiej. Pacjentka powinna stosować mechaniczne metody antykoncepcji lub unikać odbywania stosunków, aż do wystąpienia następnej miesiączki. Leczenie należy ponownie rozpocząć w następnym cyklu od mniejszej dawki. Maksymalna dawka dobowa FSH wynosi zwykle 225 j.m. Jeśli pacjentka nie reaguje odpowiednio po 4 tyg. leczenia, należy przerwać leczenie i rozpocząć ponownie w następnym cyklu od większej dawki początkowej. Po uzyskaniu odpowiedzi na leczenie, po 24-48 h od ostatniego wstrzyknięcia FSH, należy wstrzyknąć jednorazowo 5 000-10 000 j.m. hCG. Pacjentka powinna odbyć stosunek w dniu wstrzyknięcia hCG oraz w dniu następnym. Można alternatywnie dokonać zapłodnienia domacicznego. Stymulacja wielopęcherzykowa u pacjentek poddawanych wspomaganiu rozrodu (ART). Najczęściej podawanie preparatu rozpoczyna się po ok. 2 tyg. od rozpoczęcia podawania hormonu uwalniającego gonadotropiny (GnRH), oba leki podaje się jednocześnie do czasu uzyskania odpowiednio rozwiniętego pęcherzyka, np. po 2 tyg. podawania GnRH, należy podawać 150-225 j.m. FSH przez 7 dni, następnie dawkę FSH należy dostosować do odpowiedzi pacjentki na leczenie). Postępowanie alternatywne: 150-225 j.m. FSH na dobę, rozpoczynając od 2. lub 3. dnia cyklu. Leczenie należy kontynuować, aż do uzyskania rozwiniętych pęcherzyków (ocena na podst. stężenia estradiolu i (lub) badania USG). Dawkę należy dostosować do reakcji pacjentki (zwykle dawka nie jest większa 450 j.m. na dobę). Odpowiedni rozwój pęcherzyków następuje zwykle ok. 10. dnia leczenia (od 5. do 20. dnia). Po uzyskaniu optymalnej odpowiedzi na leczenie, po 24-48 h od ostatniego wstrzyknięcia FSH, należy wstrzyknąć jednorazowo 5 000-10 000 j.m. hCG. Owulacja występuje 34-35 h od podania hCG. Sposób podania. Proszek powinien być rozpuszczony bezpośrednio przed wstrzyknięciem za pomocą dołączonego rozpuszczalnika. Aby uniknąć bolesnego wstrzykiwania i zminimalizowania wycieku z miejsca wstrzyknięcia, lek powinien być podawany w powolnym wstrzyknięciu domięśniowym lub podskórnym. Miejsca wstrzykiwania podskórnego powinny być zmieniane w celu uniknięcia lipoatrofii. Wstrzyknięcia podskórne mogą być wykonywane samodzielnie przez pacjentki pod warunkiem, że będą dokładnie przestrzegać instrukcji i zaleceń lekarza. |
