Wskazania (w tym pkt 4.1 ChPL) |
Lek jest stosowany w stanach chorobowych, w których konieczne jest ograniczenie wydzielania kwasu żołądkowego, takich jak: choroba wrzodowa dwunastnicy, choroba wrzodowa żołądka, leczenie zakażenia H. pylori (terapia skojarzona z antybiotykami), refluksowe zapalenie przełyku - leczenie i zapobieganie, leczenie łagodnych owrzodzeń żołądka i dwunastnicy towarzyszących leczeniu niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ) u pacjentów wymagających stałego leczenia NLPZ, zapobieganie owrzodzeniom żołądka i dwunastnicy towarzyszących leczeniu NLPZ u pacjentów z grupy ryzyka wymagających stałego leczenia, objawowa choroba refluksowa przełyku, zespół Zollingera-Ellisona. |
Dawkowanie |
Doustnie. Dorośli. Choroba wrzodowa dwunastnicy: 30 mg raz na dobę przez 2 tyg., w razie konieczności kontynuować przez kolejne 4 tyg. Choroba wrzodowa żołądka: 30 mg raz na dobę przez 4 tyg., w razie konieczności kontynuować przez kolejne 4 tyg. Eradykacja H. pylori: 30 mg 2 razy na dobę przez 7 dni w połączeniu z leczeniem przeciwbakteryjnym (amoksycylina 1000 mg 2 razy na dobę i klarytromycyna 250-500 mg 2 razy na dobę lub klarytromycyna 250 mg 2 razy na dobę i metronidazol 400-500 mg 2 razy na dobę). Odsetek eradykacji H. pylori po kuracji klarytromycyną w skojarzeniu z preparatem i amoksycyliną lub metranidazolem wynosi do 90%. Po upływie sześciu miesięcy od zakończenia skutecznej eradykacji ryzyko infekcji jest niewielkie, a zatem podobieństwo nawrotu jest również małe. Oceniano także stosowanie następującego schematu leczenia: lansoprazol 30 mg 2 razy na dobę, amoksycylina 1000 mg 2 razy na dobę oraz metronidazol 400-500 mg 2 razy na dobę - uzyskano mniejsze odsetkowe wskaźniki eradykacji w porównaniu ze schematami zawierającymi klarytromycynę; ten schemat leczenia może być użyteczny w razie przeciwwskazań do eradykacji przy użyciu klarytromycyny w populacjach o niewielkiej oporności na metronidazol. Refluksowe zapalenie przełyku: 30 mg raz na dobę przez 4 tyg., w razie konieczności kontynuować przez kolejne 4 tyg.; leczenie podtrzymujące w celu zapobiegania nawrotom refluksowego zapalenia przełyku: 15 mg raz na dobę, w razie konieczności dawkę można zwiększyć do 30 mg. Zapobieganie refluksowemu zapaleniu przełyku: 15 mg raz na dobę, w razie konieczności zwiększyć dawkę do 30 mg. Objawowa choroba refluksowa przełyku: 15-30 mg na dobę, należy rozważyć indywidualny dobór dawkowania; jeżeli nie uzyskano złagodzenia objawów po 4 tyg. leczenia dawką 30 mg raz na dobę, zaleca się przeprowadzenie dodatkowych badań diagnostycznych. Leczenie łagodnych owrzodzeń żołądka i dwunastnicy u pacjentów wymagających stałego leczenia NLPZ: 30 mg raz na dobę przez 4 tyg., w razie konieczności kontynuować przez kolejne 4 tyg.; u pacjentów z trudnymi do wyleczenia owrzodzeniami lub ryzykiem takich owrzodzeń, leczenie należy prawdopodobnie kontynuować przez dłuższy czas i (lub) większymi dawkami. Profilaktyka owrzodzeń żołądka i dwunastnicy towarzyszących leczeniu NLPZ u pacjentów z grupy ryzyka (np. wiek powyżej 65 lat lub choroba żołądka lub dwunastnicy w wywiadzie), wymagających stałego leczenia NLPZ: 15 mg raz na dobę; jeżeli leczenie jest nieskuteczne, należy stosować dawkę 30 mg raz na dobę. Zespół Zollingera-Ellisona: indywidualnie, 60-180 mg na dobę, nie jest określony maksymalny okres stosowania leku, dobową dawkę większą niż 120 mg należy podawać w 2 dawkach podzielonych. Dzieci. Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania leku. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z umiarkowaną lub ciężką niewydolnością wątroby zaleca się regularne kontrole oraz zmniejszenie dawki dobowej do 50%. Nie ma konieczności zmiany dawkowania u pacjentów z niewydolnością nerek. U osób w podeszłym wieku dochodzi do zmniejszenia klirensu lansoprazolu, w tej grupie wiekowej konieczny może być indywidualny dobór dawkowania; o ile nie istnieją istotne wskazania kliniczne, w leczeniu osób w podeszłym wieku nie należy stosować dawki większej niż 30 mg na dobę. Sposób podania. Kaps. należy przyjmować w całości, rano lub wieczorem (najlepiej na czczo), popijając odpowiednią ilością płynu. Jeśli pacjent nie może połknąć kaps., zawartość kaps. można zmieszać z sokiem jabłkowym. Mikrogranulek nie należy żuć ani kruszyć. U pacjentów ze zgłębnikiem nosowo-żołądkowym zawartość kaps. można podać przez zgłębnik, po zmieszaniu z 40 ml soku jabłkowego. Po podaniu leku zgłębnik należy przepłukać dodatkową porcją soku jabłkowego. |