| Dawkowanie |
Doustnie. Leczenie topotekanem może być prowadzone wyłącznie pod nadzorem lekarza doświadczonego w stosowaniu chemioterapii. Przed rozpoczęciem pierwszego kursu leczenia liczba granulocytów obojętnochłonnych musi wynosić ≥1,5 x 109/l, liczba płytek krwi ≥100 x 109/l i stężenie hemoglobiny ≥9 g/dl (po transfuzji krwi, jeżeli jest to konieczne). Zalecana dawka początkowa topotekanu w postaci kapsułek wynosi 2,3 mg/m2 pc./dobę podawana przez 5 kolejnych dni, co 3 tyg. licząc od pierwszego dnia każdego kursu. Jeżeli leczenie jest dobrze tolerowane, może być kontynuowane do czasu progresji choroby. Kolejnych dawek nie należy podawać do momentu, kiedy liczba granulocytów nie osiągnie wartości ≥1 x 109/l, liczba płytek ≥100 x 109/l, a stężenie hemoglobiny ≥9 g/dl (po transfuzji krwi, jeżeli jest to konieczne). Standardowa praktyka onkologiczna w zakresie postępowania w przypadku neutropenii obejmuje albo dodatkowe podawanie innych leków (np.G-CSF), albo zmniejszenie dawki topotekanu w celu utrzymania odpowiedniej liczby granulocytów obojętnochłonnych. Jeśli wybrano redukcję dawki u pacjentów z ciężką neutropenią (liczba granulocytów obojętnochłonnych <0,5 x 109/l) trwającą 7 dni lub dłużej lub ciężką neutropenią z towarzyszącą gorączką lub infekcją, bądź u pacjentów, u których opóźniono leczenie z powodu neutropenii, należy zastosować dawkę zmniejszoną o 0,4 mg/m2 pc./dobę, tj. 1,9 mg/ m2 pc./dobę (lub jeśli to konieczne zmniejszyć kolejne dawki do 1,5 mg/ m2 pc./dobę). W podobny sposób należy zmniejszyć dawki w przypadku zmniejszenia liczby płytek krwi <25 x 109/l. W badaniach klinicznych podawanie topotekanu było przerywane w sytuacji, kiedy konieczne było zmniejszenie dawki <1,5 mg/m2 pc./dobę. W przypadku pacjentów z biegunką stopnia 3. lub 4. należy zredukować dawkę o 0,4 mg/m2 pc./dobę w czasie następnych kursów. Pacjenci z biegunką stopnia 2. mogą wymagać wdrożenia tych samych zaleceń dotyczących modyfikacji dawki. Istotne jest wczesne zastosowanie leków przeciwbiegunkowych. W przypadku biegunki o ciężkim przebiegu może być konieczne podanie doustne bądź dożylne elektrolitów i płynów oraz przerwanie leczenia topotekanem. Szczególne grupy pacjentów. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek. Nie są dostępne wystarczające dane pozwalające określić zalecenia dotyczące dawkowania u pacjentów z CCr <30 ml/min - nie stosować. Zalecana dawka doustna topotekanu w monoterapii u pacjentów z CCr 30-49 ml/min wynosi 1,9 mg/m2pc./dobę przez 5 kolejnych dni; w razie dobrej tolerancji, w kolejnych cyklach dawkę można zwiększyć do 2,3 mg/m2 pc./dobę. Ograniczone dane dotyczące pacjentów z CCr <50 ml/min wskazują, że konieczne może być zmniejszenie dawki. U pacjentów z CCr >60 ml/min zastosowanie standardowej dawki początkowej uznaje się za uzasadnione. Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby. Nie przeprowadzono badań farmakokinetyki topotekanu w postaci kapsułek u pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby; brak wystarczających danych aby określić zalecenia dotyczące dawkowania. Pacjenci w podeszłym wieku. Nie stwierdzono różnić w zakresie skuteczności u pacjentów w wieku >65 lat w porównaniu do młodszych dorosłych pacjentów. Dzieci i młodzież. Doświadczenie dotyczące stosowania u dzieci jest ograniczone; nie jest możliwe określenie zaleceń odnośnie stosowania. Sposób podania. Kapsułki należy połykać w całości, nie wolno ich rozgryzać, rozgniatać ani dzielić. Mogą być przyjmowane z posiłkiem lub bez posiłku. |
