| Dawkowanie |
Dożylnie, we wlewie. Leczenie powinni rozpoczynać i nadzorować lekarze specjaliści, doświadczeni w leczeniu nowotworów. Ocena ekspresji PD-L1. Jeżeli jest to określone we wskazaniu do stosowania, kwalifikację pacjenta do leczenia ipilimumabem na podstawie ekspresji PD-L1 w tkance nowotworowej, należy potwierdzić zwalidowanym testem. Monoterapia. Czerniak. Dorośli i młodzież w wieku ≥12 lat: 3 mg/kg mc. w ciągu 30 min co 3 tyg. Ogółem podaje się 4 dawki. Pacjentom należy podać cały kurs indukcji (4 dawki), jeśli tolerują leczenie, niezależnie od pojawiania się nowych zmian lub powiększenia zmian już istniejących. Ocenę odpowiedzi ze strony guza należy przeprowadzić dopiero po zakończeniu terapii indukcyjnej. Ipilimumab w skojarzeniu z niwolumabem. Czerniak. Dorośli i młodzież w wieku ≥12 lat oraz o mc. co najmniej 50 kg: 3 mg/kg mc. w ciągu 30 min ipilimumabu w skojarzeniu z niwolumabem w dawce 1 mg/kg mc. w ciągu 30 min podawanymi dożylnie co 3 tygodnie w przypadku pierwszych 4 dawek. Następnie, w drugiej fazie leczenia, stosuje się monoterapię niwolumabem podawanym dożylnie w dawce 240 mg co 2 tygodnie w ciągu 30 min albo w dawce 480 mg co 4 tygodnie w ciągu 60 min. W fazie monoterapii, pierwszą dawkę niwolumabu należy podać: 3 tyg. po ostatniej dawce niwolumabu stosowanego w skojarzeniu z ipilimumabem, jeśli podaje się dawkę 240 mg co 2 tyg.; lub 6 tyg. po ostatniej dawce niwolumabu stosowanego w skojarzeniu z ipilimumabem, jeśli podaje się dawkę 480 mg co 4 tyg. Młodzież (w wieku ≥12 lat oraz o mc. poniżej 50 kg): 3 mg/kg mc. ipilimumabu w skojarzeniu z niwolumabem w dawce 1 mg/kg mc. w ciągu 30 min podawanymi dożylnie co 3 tyg. w przypadku pierwszych 4 dawek. Następnie, w drugiej fazie leczenia, stosuje się monoterapię niwolumabem podawanym dożylnie w dawce albo 3 mg/kg mc. w ciągu 30 min podawanymi dożylnie co 2 tyg. albo w dawce 6 mg/kg mc. w ciągu 60 min podawanymi dożylnie co 4 tyg. W fazie monoterapii, pierwszą dawkę niwolumabu należy podać: 3 tyg. po ostatniej dawce niwolumabu stosowanego w skojarzeniu z ipilimumabem, jeśli podaje się dawkę 3 mg/kg mc. co 2 tyg.; lub 6 tyg. po ostatniej dawce niwolumabu stosowanego w skojarzeniu z ipilimumabem, jeśli podaje się dawkę 6 mg/kg mc. co 4 tyg. Rak nerkowokomórkowy oraz rak jelita grubego w tym odbytnicy z dMMR lub z MSI-H. Zalecana dawka wynosi 1 mg/kg mc. w ciągu 30 min ipilimumabu w skojarzeniu z niwolumabem w dawce 3 mg/kg mc. w ciągu 30 min podawanymi dożylnie co 3 tygodnie w przypadku pierwszych 4 dawek. Następnie, w drugiej fazie leczenia, stosuje się monoterapię niwolumabem podawanym dożylnie albo w dawce 240 mg co 2 tygodnie w ciągu 30 min albo w dawce 480 mg co 4 tyg. (tylko RCC), w ciągu 60 min. W fazie monoterapii, pierwszą dawkę niwolumabu należy podać: 3 tyg. po ostatniej dawce ipilimumabu stosowanego w skojarzeniu z niwolumabem, jeśli podaje się dawkę 240 mg co 2 tyg.; lub 6 tyg. po ostatniej dawce ipilimumabu stosowanego w skojarzeniu z niwolumabem, jeśli podaje się dawkę 480 mg co 4 tyg. (tylko RCC). Złośliwy międzybłoniak opłucnej. Zalecana dawka wynosi 1 mg/kg mc. ipilimumabu podawanego dożylnie w ciągu 30 min co 6 tyg. w skojarzeniu z 360 mg niwolumabu podawanego dożylnie w ciągu 30 min co 3 tyg. Leczenie należy kontynuować do 24 mies. u pacjentów, u których nie stwierdzono progresji choroby. Płaskonabłonkowy rak przełyku. Zalecana dawka wynosi 1 mg/kg mc. ipilimumabu podawanego dożylnie w ciągu 30 min co 6 tyg. w skojarzeniu z 3 mg/kg mc. niwolumabu co 2 tyg. lub 360 mg niwolumabu co 3 tyg. podawanego dożylnie w ciągu 30 min. Leczenie należy kontynuować do momentu stwierdzenia progresji choroby, wystąpienia niemożliwych do zaakceptowania objawów toksyczności lub do 24 mies. u pacjentów, u których nie stwierdzono progresji choroby. Ipilimumab w skojarzeniu z niwolumabem i chemioterapią. Niedrobnokomórkowy rak płuca. Zalecana dawka wynosi 1 mg/kg mc. ipilimumabu podawanego dożylnie w ciągu 30 min co 6 tyg. w skojarzeniu z 360 mg niwolumabu podawanego dożylnie w ciągu 30 min co 3 tyg. oraz chemioterapią opartą na pochodnych platyny podawaną co 3 tyg. Po zakończeniu 2 cykli chemioterapii leczenie należy kontynuować, podając 1 mg/kg mc. ipilimumabu co 6 tyg. w skojarzeniu z 360 mg niwolumabu podawanego dożylnie co 3 tyg. Leczenie należy kontynuować do momentu stwierdzenia progresji choroby, wystąpienia niemożliwych do zaakceptowania objawów toksyczności lub do 24 mies. u pacjentów, u których nie stwierdzono progresji choroby. Czas trwania leczenia. Leczenie ipilimumabem w skojarzeniu z niwolumabem należy kontynuować tak długo, dopóki obserwuje się korzyści kliniczne lub dopóki leczenie jest tolerowane przez pacjenta (i do maksymalnego czasu trwania leczenia, jeśli jest to określone dla wskazania). Obserwowano atypowe odpowiedzi (tj. początkowe, przemijające zwiększenie wielkości guza lub niewielkie, nowe zmiany w ciągu pierwszych kilku miesięcy, po których następowało zmniejszenie się guza). Zaleca się, aby kontynuować leczenie ipilimumabem w skojarzeniu z niwolumabem u pacjentów w stabilnym stanie klinicznym, u których wystąpią początkowe objawy progresji choroby, do czasu potwierdzenia takiej progresji. Przed rozpoczęciem podawania oraz przed podaniem każdej dawki ipilimumabu należy wykonywać badania czynności wątroby (LFTs) i tarczycy. Ponadto, podczas leczenia ipilimumabu należy oceniać podmiotowe i przedmiotowe objawy działań niepożądanych pochodzenia immunologicznego, w tym występowanie biegunki lub zapalenia jelita grubego. Leczenie działań niepożądanych pochodzenia immunologicznego może wymagać wstrzymania dawki lub zaprzestania leczenia ipilimumabem i włączenia ogólnego podawania dużych dawek kortykosteroidów. W niektórych przypadkach można rozważyć podanie innego leku immunosupresyjnego. Nie zaleca się zwiększania ani zmniejszania dawki ipilimumabu. W zależności od indywidualnego bezpieczeństwa i tolerancji może być konieczne opóźnienie podania leku lub przerwanie leczenia. Całkowite zaprzestanie podawania ipilimumabu w monoterapii: biegunka lub zapalenie jelit stopnia 3. lub 4.; zwiększenie aktywności AspAT lub AlAT lub stężenia bilirubiny całkowitej stopnia 3. lub 4.; wysypka stopnia 4. lub świąd stopnia 3.; neuropatia ruchowa lub czuciowa stopnia 3. lub 4.; inne układy narządowe (np. zapalenie nerek, zapalenie płuc, zapalenie trzustki, nieinfekcyjne zapalenie mięśnia sercowego, cukrzyca) - ≥ reakcje pochodzenia immunologicznego stopnia 3. (pacjenci z ciężką, tj. stopnia 3. lub 4. endokrynopatią kontrolowaną hormonalnym leczeniem zastępczym mogą być dalej leczeni), ≥ zaburzenia oczne pochodzenia immunologicznego nieodpowiadające na miejscowe leczenie immunosupresyjne, stopnia 2., cukrzyca stopnia 4. Wstrzymanie podawania ipilimumabu w monoterapii: biegunka lub zapalenie jelita grubego o umiarkowanym nasileniu, które albo nie poddają się kontroli terapeutycznej lub są przewlekłe (5-7 dni) lub nawracają; zwiększenie aktywności AspAT lub AlAT, lub stężenia bilirubiny całkowitej stopnia 2.; umiarkowana lub ciężka (stopnia 3.) wysypka skórna lub dotyczący całego ciała/nasilony świąd (stopnia 2.), niezależnie od jego etiologii; ciężkie działania niepożądane dotyczące gruczołów dokrewnych, np. zapalenie przysadki mózgowej lub zapalenie tarczycy, które nie są odpowiednio kontrolowane za pomocą hormonalnego leczenia zastępczego lub leczenia immunosupresyjnego w dużych dawkach; cukrzyca stopnia 3.; umiarkowana (stopnia 2.) niejasna diagnostycznie neuropatia ruchowa, osłabienie mięśniowe lub neuropatia czuciowa (trwająca dłużej niż 4 dni); inne działania niepożądane o umiarkowanym nasileniu. W przypadku wystąpienia ww. działań niepożądanych należy: 1. wstrzymać dawkę do czasu zmniejszenia się nasilenia działania niepożądanego do stopnia 1. lub 0. (lub powrotu do stanu wyjściowego); 2. jeśli toksyczność ustąpiła, należy powrócić do dawkowania (do chwili podania wszystkich 4 dawek lub do 16 tyg. po pierwszej dawce, cokolwiek nastąpi wcześniej); jeśli toksyczność nie ustąpiła, należy wstrzymać dawki aż do ustąpienia działania toksycznego, a następnie powrócić do dawkowania (do chwili podania wszystkich 4 dawek lub do 16 tyg. po pierwszej dawce, cokolwiek nastąpi wcześniej); 4. odstawić ipilimumab, jeśli nasilenie działania toksycznego nie zmniejszy się do stopnia 1. lub 0. (lub powrotu do stanu wyjściowego). Zalecane modyfikacje leczenia ipilimumabem w skojarzeniu z niwolumabem lub w drugiej fazie leczenia (niwolumab w fazie monoterapii) po zastosowaniu leczenia skojarzonego. Działania niepożądane pochodzenia immunologicznego. Zapalenie płuc stopnia 2. - należy wstrzymać stosowanie dawki (dawek) do czasu ustąpienia objawów, poprawy zmian radiologicznych i zakończenia doraźnego podawania kortykosteroidów; zapalenie płuc stopnia 3. lub 4. - należy trwale odstawić lek. Biegunka lub zapalenie jelita grubego stopnia 2. należy wstrzymać stosowanie dawki (dawek) do czasu ustąpienia objawów i zakończenia doraźnego podawania kortykosteroidów, o ile było to konieczne; biegunka lub zapalenie jelit stopnia 3. lub 4. - należy trwale odstawić lek. Zwiększenie aktywności aminotransferazy asparaginowej (AspAT), aminotransferazy alaninowej (AlAT), lub stężenia bilirubiny całkowitej stopnia 2. - należy wstrzymać stosowanie dawki (dawek) do czasu kiedy wyniki powrócą do wartości początkowych i zakończenia doraźnego podawania kortykosteroidów, o ile było to konieczne; zwiększenie aktywności AspAT, AlAT lub stężenia bilirubiny całkowitej stopnia 3. lub 4. - należy trwale odstawić lek. Zwiększenie stężenia kreatyniny stopnia 2. lub 3. należy wstrzymać stosowanie dawki (dawek) do czasu kiedy stężenie kreatyniny powróci do wartości początkowych i zakończenia doraźnego podawania kortykosteroidów; zwiększenie stężenia kreatyniny stopnia 4. - należy trwale odstawić lek. Objawowa niedoczynność tarczycy, nadczynność tarczycy, zapalenie przysadki stopnia 2. lub 3., niewydolność kory nadnerczy stopnia 2, cukrzyca stopnia 3. - należy wstrzymać podawanie dawki (dawek) do czasu ustąpienia objawów i zakończenia doraźnego podawania kortykosteroidów (jeżeli było to konieczne z powodu objawów ostrego stanu zapalnego). Należy kontynuować leczenie wraz z hormonalną terapią zastępczą, do czasu kiedy nie występują objawy; niedoczynność tarczycy stopnia 4., nadczynność tarczycy stopnia 4., zapalenie przysadki stopnia 4., niewydolność kory nadnerczy stopnia 3. lub 4., cukrzyca stopnia 4. - należy trwale odstawić lek. Wysypka stopnia 3. - należy wstrzymać podawanie dawki (dawek) do czasu ustąpienia objawów i zakończenia doraźnego podawania kortykosteroidów; wysypka stopnia 4., zespół Stevensa-Johnsona (SJS) lub toksyczna nekroliza naskórka (TEN) - należy trwale odstawić leczenie. Zapalenie mięśnia sercowego stopnia 2. - należy wstrzymać podawanie dawki (dawek) do czasu ustąpienia objawów i zakończenia doraźnego podawania kortykosteroidów (u pacjentów, u których wcześniej wystąpiło zapalenie mięśnia sercowego pochodzenia immunologicznego, bezpieczeństwo po ponownym rozpoczęciu leczenia ipilimumabem w skojarzeniu z niwolumabem jest nieznane); zapalenie mięśnia sercowego stopnia 3. lub 4. - należy trwale odstawić leczenie. W przypadku wystąpienia innych działań niepożądanych pochodzenia immunologicznego stopnia 3. (pierwsze wystąpienie) - należy wstrzymać podawanie dawki (dawek); stopnia 4. lub nawracające stopnia 3.; stopnia 2. lub 3., które utrzymują się pomimo modyfikacji leczenia; braku możliwości zredukowania dawki kortykosteroidu do 10 mg prednizonu na dobę lub równoważnej dawki innego leku - należy trwale odstawić leczenie. Ipilimumab w skojarzeniu z niwolumabem należy trwale odstawić w przypadku: działań niepożądanych stopnia 4. lub nawracających stopnia 3.; utrzymujących się działań niepożądanych stopnia 2. lub 3. pomimo modyfikacji leczenia. W czasie podawania ipilimumabu w skojarzeniu z niwolumabem, w przypadku wstrzymania podawania jednego leku, należy również wstrzymać podawanie drugiego leku. Jeżeli podawanie zostanie wznowione po okresie wstrzymania, można wznowić albo podawanie skojarzone albo podawanie niwolumabu w monoterapii biorąc pod uwagę indywidualną ocenę pacjenta. Szczególne grupy pacjentów. Nie ma konieczności dostosowania dawki u osób w podeszłym wieku. Z wyników populacyjnych badań farmakokinetycznych wynika, że nie jest konieczne specjalne dostosowanie dawki u pacjentów z łagodnym lub umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek ani u pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby. U pacjentów z aktywnością aminotransferaz ≥5 x GGN lub stężeniem bilirubiny >3 x GGN przed rozpoczęciem leczenia należy zachować ostrożność. Ipilimumabu nie należy stosować u dzieci w wieku <12 lat, nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności ipilimumabu stosowanego w monoterapii u dzieci w wieku <12 lat, dostępne dane są bardzo ograniczone. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności ipilimumabu stosowanego w skojarzeniu z niwolumabem u dzieci w wieku <18 lat z wyjątkiem młodzieży w wieku ≥12 lat z czerniakiem. Sposób podania: podawać we wlewie dożylnym w czasie 30 min. Lek można podawać dożylnie bez rozcieńczania lub po rozcieńczeniu do stężenia od 1-4 mg/ml 0,9% roztworem chlorku sodu do wstrzykiwań lub 5% roztworem glukozy do wstrzykiwań. Nie podawać w szybkim wstrzyknięciu dożylnym lub w bolusie. W czasie podawania w skojarzeniu z niwolumabem lub w skojarzeniu z niwolumabem i chemioterapią, niwolumab należy podawać jako pierwszy, a ipilimumabu należy podawać po nim, a następnie chemioterapię (jeśli dotyczy) tego samego dnia. Do każdego wlewu należy stosować osobne worki infuzyjne i filtry. |
