| Dawkowanie |
Doustnie. Leczenie powinno być zapoczątkowane i nadzorowane przez lekarza doświadczonego w leczeniu pacjentów uzależnionych od alkoholu. Przed rozpoczęciem leczenia należy się upewnić, że pacjent nie przyjmuje opioidów (np. na podstawie testu prowokacji z naloksonem). Test prowokacji z naloksonem. Dożylne podanie 0,2 mg naloksonu. Jeżeli w ciągu 30 s nie ma objawów zespołu odstawiennnego, można podać dożylnie kolejne 0,6 mg naloksonu. Pacjenta należy nieustannie obserwować przez kolejnych 30 min czy wystąpią u niego jakiekolwiek objawy zespołu odstawiennnego. Podskórne podanie 0,8 mg naloksonu. Pacjenta należy obserwować przez 20 min czy wystąpią u niego jakiekolwiek objawy zespołu odstawiennego. W przypadku stwierdzenia zespołu odstawiennego nie wolno rozpoczynać terapii naltreksonem. Potwierdzenie testu: w razie wątpliwości, czy pacjent nie przyjmował opioidów, leczenie naltreksonem należy rozpocząć 24 h później. W takim przypadku należy powtórzyć test z użyciem 1,6 mg naloksonu. Leczeniem naltreksonem należy rozważyć tylko u pacjentów, którzy nie przyjmowali opioidów przez przynajmniej 7-10 dni. Przed rozpoczęciem leczenia naltreksonem niniejszy test powinien zostać potwierdzony za pomocą testu moczu. Następnie można rozpocząć leczenie za pomocą 25 mg chlorowodorku naltreksonu. Dawki większe niż 150 mg nawet tylko w ciągu jednej doby mogą nasilić działania niepożądane i dlatego nie są zalecane. Dorośli: zalecana dawka wynosi 50 mg na dobę. Czas trwania leczenia. Nie można określić typowego czasu trwania leczenia, ponieważ lek jest stosowany jako terapia uzupełniająca, a czas powrotu do zdrowia u pacjentów uzależnionych od alkoholu jest zróżnicowany nawet wówczas, gdy uczestniczą oni w leczeniu psychologicznym. Zalecany czas trwania leczenia wynosi co najmniej 3 mies., konieczne może być jednak wydłużenie leczenia. Skuteczność udowodniona jest w badaniach z grupą kontrolną w okresie do 12 mies. Chlorowodorek naltreksonu nie powoduje zależności psychicznej ani fizycznej. W czasie długotrwałego leczenia nie występuje osłabienie działania antagonistycznego. Szczególne grupy pacjentów. Lek nie jest zalecany do stosowania u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat, w przedstawionym powyżej wskazaniu, ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności. Nie określono bezpieczeństwa stosowania leczenia uzależnienia od opiatów u osób w podeszłym wieku. Lek jest przeciwwskazany do stosowania u pacjentów z ciężkimi chorobami wątroby i (lub) nerek. U pacjentów z niewielkimi lub umiarkowanymi zaburzeniami wątroby i (lub) nerek lek powinien być stosowany z dużą ostrożnością i pod ścisłym nadzorem. Należy rozważyć dostosowanie dawkowania u pacjenta. Sposób podawania. Tabletki powinny być przyjmowane z płynem, na czczo. |
