| Substancja czynna |
Azathioprine |
| Nazwa preparatu |
Imuran tabl. powl.(25 mg) - 100 szt. |
| Producent |
Aspen Pharma Trading |
| Zawartość opakowania |
100 szt. |
| Kod EAN |
5909990144211 |
| Refundowany |
nie |
| Bepłatny dla seniorów 65+ |
nie |
| Bepłatny dla kobiet w ciąży C |
nie |
| Bepłatny dla pacjentów do ukończenia 18 roku życia Dz |
nie |
| Recepta |
produkt wydawany z apteki na podstawie recepty |
| Cena |
36,79 PLN |
| Wskazania (w tym pkt 4.1 ChPL) |
Azatiopryna, w skojarzeniu z kortykosteroidami i (lub) innymi lekami immunosupresyjnymi oraz innymi metodami leczenia jest wskazana w celu wydłużenia czasu przeżycia przeszczepianych narządów, takich jak: nerki, serce i wątroba. Zmniejsza również zapotrzebowanie na kortykosteroidy u biorców przeszczepu nerki. Azatiopryna jest wskazana w leczeniu umiarkowanych do ciężkich zapalnych chorób jelit (IBD) (choroba Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejące zapalenie jelita grubego) u pacjentów, u których wymagane jest leczenie kortykosteroidami, u pacjentów, którzy nie tolerują leczenia kortykosteroidami lub u pacjentów, u których choroba jest oporna na leczenie z zastosowaniem innego standardowego leczenia podstawowego. Azatiopryna, w monoterapii lub częściej w skojarzeniu z kortykosteroidami i (lub) innymi lekami i metodami leczenia, była stosowana przynosząc korzyść kliniczną (która może obejmować zmniejszenie dawki lub przerwanie podawania kortykosteroidów) u części pacjentów z: ciężkim reumatoidalnym zapaleniem stawów, toczniem rumieniowatym układowym, zapaleniem skórno-mięśniowym i zapaleniem wielomięśniowym, autoimmunologicznym przewlekłym aktywnym zapaleniem wątroby, pęcherzycą zwykłą, guzkowym zapaleniem tętnic, autoimmunologiczną niedokrwistością hemolityczną, przewlekłą oporną samoistną plamicą małopłytkową. |
| Dawkowanie |
Doustnie. Jeżeli pacjent nie jest w stanie przyjmować leku doustnie, można stosować azatioprynę dożylnie. Należy zaprzestać stosowania preparatu w postaci iniekcji, kiedy tylko możliwe stanie się doustne podawanie leku. Podczas ustalania szczegółowego schematu leczenia należy korzystać z odpowiedniej literatury fachowej. Przeszczepianie narządów u dorosłych i dzieci: w zależności od przyjętego schematu leczenia immunosupresyjnego w pierwszym dniu można podać dawkę do 5 mg/kg mc. na dobę doustnie. Zaleca się dawkę podtrzymującą w zakresie 1-4 mg/kg mc. na dobę, dawkę należy dostosować w zależności od klinicznego stanu pacjenta i tolerancji hematologicznej. Ze względu na niebezpieczeństwo odrzucenia przeszczepu leczenie należy prowadzić bezterminowo, nawet jeśli konieczne są tylko małe dawki. Inne wskazania u dorosłych i dzieci: zwykle dawka początkowa wynosi 1-3 mg/kg mc. na dobę, dawkę należy dostosować w obrębie podanego zakresu, w zależności od reakcji klinicznej (która może wystąpić dopiero po tygodniach lub miesiącach leczenia) i tolerancji hematologicznej. Po wystąpieniu wyraźnego działania leczniczego, należy rozważyć zmniejszenie dawki podtrzymującej do możliwie najmniejszej, jeśli w ciągu 3 miesięcy leczenia stan pacjenta się nie poprawia, należy rozważyć odstawienie leku. Jednakże, u pacjentów z IBD, należy rozważyć czas trwania leczenia wynoszący przynajmniej 12 miesięcy a odpowiedź na leczenie może być klinicznie widoczna dopiero po 3 do 4 miesiącach leczenia. Dobowe dawki podtrzymujące mogą wynosić od mniej niż 1 mg/kg mc. do 3 mg/kg mc. w zależności od wskazania klinicznego oraz indywidualnej odpowiedzi na leczenie u danego pacjenta, w tym tolerancji hematologicznej. Szczególne grupy pacjentów. Pacjentów w podeszłym wieku oraz pacjentów z niewydolnością nerek i (lub) wątroby należy monitorować w celu wykrycia działań niepożądanych zależnych od dawki i rozważyć zmniejszenie początkowych dawek w razie zaburzeń tych narządów. Dzieci z nadwagą mogą wymagać większych dawek z zalecanego przedziału dawkowania i z tego powodu zalecane jest ścisłe monitorowanie reakcji na leczenie. Pacjenci z wrodzoną małą aktywnością S-metylotransferazy tiopuryny (TPMT) lub jej brakiem zazwyczaj wymagają znacznego zmniejszenia dawki. Nie ustalono optymalnej dawki początkowej dla pacjentów z niedoborem homozygotycznym. Większość pacjentów z heterozygotycznym niedoborem TPMT może tolerować zalecane dawki azatiopryny, ale niektórzy mogą wymagać zmniejszenia dawki. Dostępne są testy do oznaczania genotypu i fenotypu TPMT. U pacjentów z wrodzoną mutacją genu NUDT15 konieczne jest zmniejszenie dawki, w szczególności u pacjentów homozygotycznych względem wariantu genu NUDT15. Przed rozpoczęciem terapii z wykorzystaniem azatiopryny należy rozważyć przeprowadzenie genotypowania w celu identyfikacji wariantów genu NUDT15. W każdym przypadku konieczne jest ścisłe monitorowanie parametrów morfologicznych krwi. W przypadku jednoczesnego stosowania azatiopryny i inhibitorów oksydazy ksantynowej, takich jak allopurynol niezbędne jest podawanie tylko 25% zwykle stosowanej dawki azatiopryny, ponieważ allopurynol zmniejsza szybkość katabolizmu azatiopryny. Sposób podania. Azatiopryna może być przyjmowana z jedzeniem lub na pusty żołądek, ale pacjenci powinni stosować jedną metodę przyjmowania leku. Przyjmowanie tabletek po posiłkach wydaje się łagodzić nudności występujące po podaniu doustnym. Jednakże, podawanie tabletek azatiopryny po posiłkach może zmniejszać wchłanianie po podaniu doustnym, dlatego należy rozważyć monitorowanie skuteczności terapeutycznej po podaniu azatiopryny w ten sposób. Leku nie należy przyjmować z mlekiem lub produktami mlecznymi. Tabletki należy podawać co najmniej 1 h przed lub 2 h po spożyciu mleka lub produktów mlecznych. |
| Kompletny opis preparatu na pharmindex.pl
|
Charakterystyka
Produktu Leczniczego |
Otwórz ChPL |
