| Wskazania (w tym pkt 4.1 ChPL) |
Ciąża powikłana nadciśnieniem (gestoza EPH), począwszy od gestozy EPH jednoobjawowej, przez wieloobjawową, zagrożenie rzucawką, aż do rzucawki. Preparat stosuje się w zapobieganiu i leczeniu. Stany ostrego niedoboru magnezu w zespole upośledzonego wchłaniania, alkoholizmie, marskości wątroby, ostrym zapaleniu trzustki lub podczas długotrwałego stosowania płynów infuzyjnych nie zawierających magnezu. Jako lek zapobiegający niedoborowi magnezu u pacjentów odżywianych parenteralnie. Stany drgawkowe wywołane niedoborem magnezu w przebiegu padaczki, kłębuszkowego zapalenia nerek lub niedoczynności tarczycy. Napadowy częstoskurcz przedsionkowy bez oznak uszkodzenia mięśnia sercowego, jeśli inne sposoby leczenia okazały się nieskuteczne. Torsade de pointes. Leczenie łagodnych i średnio ciężkich napadów dychawicy oskrzelowej. |
| Dawkowanie |
Domięśniowo lub dożylnie. Stany zagrożenia rzucawką i w rzucawce: Domięśniowo. 30 ml 20% roztworu siarczanu magnezu. Po 4 i 8 h. następne 30 ml roztworu. Następnie należy zachować 12 h. przerwę w podawaniu. Jeżeli objawy zatrucia utrzymują się, powtórzyć podawanie zgodnie z podanym schematem. W kontroli drgawek można zastosować 1 - 2 g leku/h. w ciągłej infuzji. Stany ostrego niedoboru magnezu: Domięśniowo 250 mg/kg mc. w odstępach większych niż 4 h. lub w dożylnym wlewie kroplowym 5 g siarczanu magnezu w 1 l. 5% roztworu glukozy lub 0,9% NaCl w ciągu 3 h. Stany średniego niedoboru magnezu: Domięśniowo 1 g siarczanu magnezu co 6 h. (w 4 dawkach podzielonych). Jako dodatek do żywienia pozajelitowego: u dorosłych - od 0,5 do 3 g siarczanu magnezu (4 do 24 mEq Mg++) na dobę; u niemowląt - od 0,25 do 1,25 g siarczanu magnezu (2 do 10 mEq Mg++) na dobę. Kontrola drgawek pochodzenia padaczkowego, związanych z kłębuszkowym zapaleniem nerek lub niedoczynnością tarczycy: Dorośli - 1 g siarczanu magnezu domięśniowo lub dożylnie. U dzieci z chorobą nadciśnieniową, encefalopatią, w drgawkach występujących w ostrym zapaleniu nerek - domięśniowo w dawce 100 mg/kg mc. w razie potrzeby co 4 - 6 h. W kontroli drgawek u dzieci lek można zastosować domięśniowo, w dawce 20 - 40 mg/kg mc. (0,1 - 0,2 ml/kg mc. 20% roztworu siarczanu magnezu). W ciężkich stanach lek należy podawać dożylnie w powolnym wlewie kroplowym, jako 1 - 3% roztwór w dawce 100 - 200 mg/kg mc. w sposób ciągły kontrolując ciśnienie tętnicze krwi. Dawkę całkowitą należy podać w ciągu 1 h., natomiast połowę tej dawki w ciągu pierwszych 15-20 min. Leczenie zaburzeń rytmu: Napadowy częstoskurcz nadkomorowy - od 3 do 4 g siarczanu magnezu dożylnie w ciągu 30 sek. Należy zachować dużą ostrożność podczas podawania leku. Arytmie zagrażające życiu (np. częstoskurcz komorowy i torsade de pointes): z zatrzymaniem tętna - od 1 do 2 g rozcieńczone w 10 ml 5% roztworu glukozy dożylnie lub śródkostnie przez 5 - 20 min; z obecnością tętna: od 1 do 2 g rozcieńczone w 50 - 100 ml 5% glukozy dożylnie przez 5 - 60 min. jako dawkę początkową, a następnie w dożylnej infuzji 0,5 - 1 g/h. Leczenie ostrego napadu astmy: 1,2 - 2 g siarczanu magnezu dożylnie przez 20 min. Szczególne grupy pacjentów. W ciężkiej niewydolności nerek dawka siarczanu magnezu wynosi 20 g w ciągu 48 h. Sposób podania. Zaleca się aby szybkość wstrzyknięcia nie przekraczała 1,5 ml/min 10% roztworu lub jego odpowiednika. Roztwór może być rozcieńczony w razie konieczności w 5% roztworze glukozy lub 0,9% roztworze chlorku sodu. Podczas leczenia należy monitorować stężenie magnezu. |
