| Dawkowanie |
Dożylnie (do dużej żyły obwodowej lub żyły centralnej). Dawkowanie jest zależne od wieku, masy ciała oraz stanu klinicznego pacjenta, w szczególności u pacjentów z niewydolnością nerek lub serca. Ze względu na ryzyko hiponatremii, przed podaniem i w trakcie podawania leku może być konieczne kontrolowanie bilansu płynów, stężenia glukozy w surowicy oraz stężenia sodu i innych elektrolitów w surowicy, zwłaszcza u pacjentów, u których stwierdza się nieosmotyczną stymulację wydzielania wazopresyny (zespół nieadekwatnego wydzielania hormonu antydiuretycznego-SIADH) oraz u pacjentów otrzymujących jednocześnie leki należące do grupy agonistów wazopresyny. Kontrola stężenia sodu w surowicy jest szczególnie ważna podczas podawania płynów hipotonicznych w stosunku do fizjologicznego ciśnienia osmotycznego. Lek może stać się po podaniu skrajnie hipotoniczny ze względu na metabolizm glukozy w organizmie. Dawkowanie i szybkość infuzji należy ustalić w oparciu o badania EKG oraz kontrolę stężenia elektrolitów w osoczu. Należy zapewnić wystarczający odpływ moczu. Dorośli. Ilość potasu wymaganą do wyrównania umiarkowanych niedoborów a także w celu utrzymania właściwej zawartości potasu można wyliczyć stosując następujący wzór: wymagana liczba mmol K+ = (masa ciała [kg] x 0,2)* x 2 x (docelowe stężenie K+ w surowicy** - aktualne stężenie K+ w surowicy [mmol/l]); * oznacza objętość płynów pozakomórkowych, ** wynosić powinno 4,5 mmol/l. Maksymalna zalecana dawka potasu wynosi 2 - 3 mmol/kg mc./dobę. Zwykle nie należy podawać więcej, niż 40 ml roztworu/kg mc./dobę; jeśli konieczne jest podanie większej ilości potasu, należy rozważyć zastosowanie preparatu o innej mocy. Maksymalna szybkość infuzji: do 5 ml/kg mc. ciała/h (co odpowiada 0,25g glukozy/kg mc./h i 0,2 mmol K+/kg mc./h. Dzieci i młodzież: wielkość dawki oraz szybkość infuzji będą uzależnione od wymagań indywidualnego pacjenta; konieczne może być zmniejszenie wielkości dawki oraz szybkości infuzji; łączna ilość potasu nie powinna przekroczyć 2-3 mmol/kg mc./dobę; nie wolno przekroczyć dziennego limitu podaży płynów. Szybkość infuzji: nie należy przekraczać substytucji 0,5 mmola K+/kg mc./h; w trakcie infuzji należy nieustannie monitorować EKG. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku można stosować te same schematy dawkowania jak dla pacjentów dorosłych, z zachowaniem szczególnej ostrożności w przypadku niewydolności serca lub nerek. Preparat może być podawany tak długo, jak długo istnieją wskazania do podawania energii, potasu i płynów. Sposób podania. W przypadku podawania do żyły centralnej nie należy umieszczać cewnika w przedsionku ani komorze. Pozwoli to uniknąć ryzyka miejscowej hiperkaliemii. Z zasady, do infuzji potasu w ramach terapii wyrównawczej należy stosować pompy infuzyjne. |
