| Dawkowanie |
Dożylnie. Dorośli i młodzież. Ciężkie zapalenie płuc, w tym szpitalne zapalenie płuc i tzw. respiratorowe zapalenie płuc; powikłane zakażenia układu moczowego; powikłane zakażenia w obrębie jamy brzusznej; zakażenia śródporodowe i poporodowe; powikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich: 500 mg lub 1 g co 8 h. Zapalenie płuc i oskrzeli w przebiegu mukowiscydozy; ostre bakteryjne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych: 2 g co 8 h. Leczenie gorączkujących pacjentów z neutropenią: 1 g co 8 h. Dawka do 2 g 3 razy na dobę u dorosłych i młodzieży może być szczególnie odpowiednia podczas leczenia niektórych rodzajów zakażeń, takich jak zakażenia spowodowane mniej wrażliwymi rodzajami bakterii (np. Enterobacteriaceae, Pseudomonas aeruginosa lub Acinetobacter spp.) lub podczas leczenia bardzo ciężkich zakażeń. Szczególne grupy pacjentów. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek, klirens kreatyniny (CCr) 26-50 ml/min: 1 dawka jednostkowa co 12 h; CCr 10-25 ml/min: 1/2 dawki jednostkowej co 12 h; <10 ml/min: 1/2 dawki jednostkowej co 24 h. Dostępne są ograniczone dane dotyczące zmiany dawki w przypadku podawania leku w dawce jednostkowej 2 g. Meropenem jest usuwany z surowicy podczas hemodializy i hemofiltracji; wymagana dawka powinna zostać podana po zakończeniu hemodializy. Nie ustalono zaleceń dawkowania u pacjentów poddawanych dializie otrzewnowej. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby i w podeszłym wieku z prawidłową czynnością nerek lub CCr >50 ml/min nie ma konieczności modyfikacji dawkowania. Sposób podania. Zazwyczaj w postaci wlewu dożylnego trwającego ok. 15-30 min. Zamiennie, zamiast we wlewie, dawki do 1 g mogą być podawane w postaci wstrzyknięcia dożylnego trwającego ok. 5 min. Dostępne są jedynie ograniczone dane dotyczące bezpieczeństwa podawania dawki 2 g drogą wstrzyknięcia dożylnego u pacjentów dorosłych. Dzieci od 3 miesięcy do 11 lat i mc. do 50 kg. Ciężkie zapalenie płuc, w tym szpitalne zapalenie płuc i tzw. respiratorowe zapalenie płuc, powikłane zakażenia układu moczowego, powikłane zakażenia w obrębie jamy brzusznej, złożone zakażenia skóry i tkanek miękkich: 10 lub 20 mg/kg mc. co 8 h. Zapalenie płuc i oskrzeli w przebiegu mukowiscydozy, ostre bakteryjne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych: 40 mg/kg mc co 8 h. Leczenie gorączkujących pacjentów z neutropenią: 20 mg/kg mc. co 8 h. Dawka do 40 mg/kg mc. 3 razy na dobę u dzieci może być szczególnie odpowiednia podczas leczenia niektórych rodzajów zakażeń, takich jak zakażenia spowodowane mniej wrażliwymi rodzajami bakterii (np. Enterobacteriaceae, Pseudomonas aeruginosa czy Acinetobacter spp.) lub podczas leczenia bardzo ciężkich zakażeń. U dzieci o masie ciała >50 kg należy podać dawkę jak dla osoby dorosłej. Skuteczność i bezpieczeństwo meropenemu u dzieci <3. mż. nie zostały ustalone, ani nie ustalono dla nich optymalnego schematu dawkowania; ograniczone dane farmakokinetyczne świadczą o tym, że odpowiednim schematem dawkowania może być podawanie meropenemu w dawce 20 mg/kg mc. co 8 h. Szczególne grupy pacjentów. Brak doświadczeń w stosowaniu leku u dzieci z zaburzeniami czynności nerek. Sposób podania. Zazwyczaj we wlewie dożylnym trwającym 15-30 min. Zamiennie, zamiast we wlewie, dawki do 20 mg/kg mc. mogą być podawane w postaci wstrzyknięcia dożylnego trwającego ok 5 min. Dostępne są ograniczone dane dotyczące podawania dzieciom dawki 40 mg/kg mc. we wstrzyknięciu dożylnym (bolus). |
