| Dawkowanie |
Doustnie. Dorośli. Nadciśnienie tętnicze: zalecana dawka początkowa (u pacjentów nieprzyjmujących leków moczopędnych, bez zastoinowej niewydolności serca oraz bez niewydolności nerek lub wątroby) wynosi 0,5 mg raz na dobę (odpowiedź terapeutyczną na dawkę 0,5 mg obserwuje się jedynie u niewielkiej liczby pacjentów). W zależności od odpowiedzi terapeutycznej, dawkę można podwajać w odstępach 2-4 tygodniowych do maksymalnej pojedynczej dawki dobowej 4 mg. Zazwyczaj stosowana dawka podtrzymująca wynosi 1 -2 mg raz na dobę. Jeśli reakcja pacjenta na leczenie dawką 4 mg trandolaprylu jest niezadowalająca, należy rozważyć leczenie skojarzone z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi. Zaburzenia czynności lewej komory po zawale serca: leczenie można rozpocząć już w 3. dobie, ale nie później niż w 7. dobie po ostrym zawale mięśnia sercowego; dawka początkowa wynosi 0,5 mg raz na dobę. Dawkę należy zwiększyć następnego dnia do 1 mg raz na dobę i taką dawkę stosować przez 2 doby, a następnie stopniowo zwiększać do dawki maksymalnej 4 mg raz na dobę. Leczenie należy rozpoczynać w warunkach szpitalnych pod ścisłą kontrolą, szczególnie ciśnienia tętniczego krwi. W przypadku wystąpienia niedociśnienia, należy zweryfikować leczenie skojarzone z lekami hipotensyjnymi i moczopędnymi i jeśli to możliwe zmniejszyć ich dawki. Dawkę trandolaprylu należy zmniejszyć tylko wtedy, gdy opisane zalecenia są nieskuteczne lub niemożliwe do wykonania. Trandolapryl można podawać z innymi lekami stosowanymi zazwyczaj po zawale mięśnia sercowego (np. ß-adrenolitykami, ASA). Jeśli leczenie trandolaprylem jest dobrze tolerowane, lek należy stosować przez co najmniej 2 lata po zawale mięśnia sercowego. Szczególne grupy pacjentów. Pacjenci, którzy wcześniej otrzymywali leki moczopędne: diuretyki odstawić co najmniej 2-3 dni przed zastosowaniem trandolaprylu w dawce 0,5 mg na dobę; w razie konieczności leczenie diuretykami może być kontynuowane w późniejszym okresie. U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, ze współistniejącą zastoinową niewydolnością serca, z niewydolnością nerek lub bez niej leczenie należy rozpoczynać pod ścisłym nadzorem lekarza w warunkach szpitalnych od dawki 0,5 mg raz na dobę. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek (monitorować stężenia potasu i kreatyniny we krwi): CCr 30-70 ml/min - nie ma konieczności modyfikacji dawki; CCr 10-30 ml/min - leczenie rozpoczynać od dawki dobowej 0,5 mg, którą w razie potrzeby można zwiększyć do 4 mg raz na dobę; CCr <10 ml/min oraz pacjenci dializowani - leczenie rozpoczynać od dawki 0,5 mg, którą w razie potrzeby można zwiększyć maksymalnie do 2 mg raz na dobę (nie wiadomo, czy trandolapryl lub trandolaprylat są usuwane podczas dializy, prawdopodobnie czynny trandolaprylat zostanie usunięty z krwiobiegu; podczas dializy należy dokładnie monitorować ciśnienie tętnicze i w razie potrzeby odpowiednio dostosować dawkę trandolaprylu); nie ustalono dawkowania u pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek i poddawanych hemodializom. Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby: leczenie rozpoczynać od dawki 0,5 mg raz na dobę; maksymalna dawka dobowa nie może być większa niż 2 mg. U pacjentów w podeszłym wieku z prawidłową czynnością nerek i wątroby nie ma konieczności zmniejszania dawki, dawkę należy określić w zależności od wartości ciśnienia tętniczego krwi. Sposób podania: lek można przyjmować przed, w trakcie lub po posiłku w pojedynczej dawce dobowej, popijając wodą. Kapsułki należy połykać w całości. |
