| Dawkowanie |
Doustnie. Lek podaje się w stałych odstępach co 12 h. Dorośli. Dawkę należy ustalać indywidualnie w zależności od natężenia bólu oraz z uwzględnieniem wywiadu chorobowego (natężenia bólu, wieku pacjenta i reakcji na uprzednio stosowanie leki przeciwbólowe) tak, aby doprowadzić do ustąpienia bólu i utrzymania działania przeciwbólowego do następnej dawki leku (za 12 h). Nawrót lub nasilenie bólu między dawkami wymaga zwiększenia dawek, a nie skracania odstępu między dawkami. Leczenie należy rozpocząć od najmniejszej skutecznej dawki, która powinna być zwiększana w trakcie leczenia. U pacjentów z małą masa ciała dawka początkowa wynosi 10 mg co 12 h, u pozostałych pacjentów 30 mg co 12 h, zwiększając kolejne dawki o 30-50% aż do odpowiedniej kontroli bólu. W celu ustalenia dawki zaleca się rozpoczęcie leczenia lekiem o szybkim uwalnianiu morfiny, ponieważ dobór dawki za pomocą postaci o zmodyfikowanym uwalnianiu może być trudny. Przy zamianie morfiny w postaci szybko uwalnianej na lek MST Continus dotychczasowa dawka morfiny powinna być zachowana, ale podawana w dwóch dawkach podzielonych co 12 h. Przy zamianie morfiny stosowanej parenteralnie na lek MST Continus dotychczasowa dawka dobowa powinna być zwiększona o 50-100% i podawana w dwóch dawkach podzielonych co 12 h. W leczeniu bólu pooperacyjnego (nie wcześniej niż dobę po operacji): u pacjentów o mc. <70 kg - 2 tabl. po 10 mg co 12 h, u pacjentów o mc. >70 kg - 1 tabl. 30 mg co 12 h. Tabl. w dawce 200 mg mogą być stosowane u pacjentów, którzy wymagają dawki dobowej 400 mg lub więcej. W razie konieczności pacjentowi można podać dodatkową dawkę morfiny parenteralnie z zachowaniem szczególnej ostrożności przy ustalaniu wysokości dobowej dawki morfiny mając na uwadze działanie morfiny podawanej w postaci tabl. o zmodyf. uwalnianiu. Młodzież >12 lat. W leczeniu ciężkiego bólu nowotworowego dawkowanie jest ściśle uzależnione od decyzji lekarza; jako dawkę początkową zaleca się 0,2-0,8 mg/kg mc. co 12 h. Dostosowanie dawki należy przeprowadzić w taki sposób jak opisano w przypadku dorosłych pacjentów. Tabl. 100 mg i 200 mg nie są zalecane do stosowania u młodzieży. Nie zaleca się stosowania preparatu w leczeniu bólu pooperacyjnego u dzieci. Cele leczenia i przerwanie leczenia. Przed rozpoczęciem leczenia preparatem należy uzgodnić z pacjentem strategię leczenia, w tym czas trwania i cele leczenia oraz plan zakończenia leczenia, zgodnie z wytycznymi dotyczącymi leczenia bólu. W trakcie leczenia lekarz powinien często kontaktować się z pacjentem, aby ocenić konieczność kontynuowania leczenia, rozważyć przerwanie leczenia i w razie konieczności zmodyfikować dawkowanie. Jeśli leczenie pacjenta nie jest już konieczne, może być wskazane stopniowe zmniejszanie dawki w celu zapobieżenia wystąpieniu objawów odstawiennych. Jeśli nie udaje się odpowiednio kontrolować nasilenia bólu, należy rozważyć możliwość wystąpienia hiperalgezji, rozwoju tolerancji i postępu choroby podstawowej. Czas trwania leczenia. Leku nie należy stosować dłużej niż jest to konieczne. Szczególne grupy pacjentów. Pacjenci w podeszłym wieku (w wieku ≥75 lat) oraz pacjenci w ogólnie złym stanie zdrowia mogą wykazywać większą wrażliwość na morfinę - przy dostosowywaniu dawki należy zachować większą ostrożność i (lub) zastosować dłuższe odstępy pomiędzy dawkami; jeśli to konieczne, należy zmniejszyć dawkę. Nie zaleca się stosowania leku u dzieci <12 lat. Sposób podawania. Lek stosuje się w stałych odstępach, co 12 h. Tabletki należy połykać w całości; nie wolno ich dzielić, gryźć, kruszyć, ponieważ może dojść do natychmiastowego uwolnienia morfiny i przyjęcia dawki potencjalnie toksycznej. Lek można przyjmować niezależnie od posiłków. |
