Preparat: Reltebon tabl. o przedł. uwalnianiu(40 mg) - 60 szt.
| Substancja czynna | Oxycodone hydrochloride |
|---|---|
| Nazwa preparatu | Reltebon tabl. o przedł. uwalnianiu(40 mg) - 60 szt. |
| Producent | Actavis Group |
| Zawartość opakowania | 60 szt. |
| Kod EAN | 5909991184902 |
| Refundowany | tak |
| Bepłatny dla seniorów 65+ | tak, we wskazaniach objętych refundacją. |
| Bepłatny dla kobiet w ciąży C | nie |
| Bepłatny dla pacjentów do ukończenia 18 roku życia Dz | tak |
| Recepta | produkt wydawany z apteki na podstawie recepty z wtórnikiem |
| Poziom odpłatnosci | ryczałt |
| Cena pełnopłatna | 158,44 PLN |
| Wysokość dopłaty (ryczałt) | 20,62 PLN |
| Zakres wskazań objętych refundacją (ryczałt i S) | Nowotwory złośliwe; We wszystkich zarejestrowanych wskazaniach na dzień wydania decyzji |
| Wskazania (w tym pkt 4.1 ChPL) | Silny ból, który może być właściwie leczony jedynie przy zastosowaniu opioidowych leków przeciwbólowych, u dorosłych i dzieci w wieku ≥12 lat. |
| Dawkowanie | Doustnie. Dawkowanie należy dostosować do nasilenia bólu oraz indywidualnej wrażliwości pacjenta. Dorośli i młodzież ≥12 lat: zwykle dawka początkowa u pacjentów niestosujących wcześniej opioidów wynosi 10 mg co 12 h, niektórzy pacjenci mogą odnosić korzyść z dawki początkowej 5 mg, co zmniejsza częstość występowania działań niepożądanych. U pacjentów leczonych wcześniej opioidami dawka początkowa może być większa. W przypadku zmiany terapii z innych opioidów, zaleca się rozpoczynać leczenie tabletkami o przedłużonym uwalnianiu podając 50-75% wyliczonej dawki oksykodonu. Przejście z morfiny. Pacjenci otrzymujący morfinę doustnie przed leczeniem oksykodonem powinni mieć ustaloną dawkę dobową w oparciu o następujący współczynnik: 10 mg oksykodonu podawanego doustnie odpowiada 20 mg morfiny podawanej doustnie. Zmienność międzyosobnicza wymaga, aby starannie dobierać odpowiednią dawkę dla poszczególnych pacjentów. Na początku leczenia zaleca się niższą dawkę oksykodonu niż wskazana jako odpowiadająca dawka morfiny. Ustalenie dawkowania. Niektórzy pacjenci przyjmujący lek wg ustalonego schematu, potrzebują środków przeciwbólowych w postaci o szybkim uwalnianiu w celu szybkiego zniesienia bólu. Lek nie jest wskazany do leczenia ostrego i (lub) przebijającego bólu. Pojedyncza dawka oksykodonu szybko przynoszącego ulgę powinna wynosić 1/6 dawki dobowej leku. Stosowanie leku szybko przynoszącego ulgę więcej niż dwa razy na dobę oznacza, że należy zwiększyć dawkę oksykodonu. Dawka nie powinna być zwiększana częściej niż co 1-2 dni aż do ustalenia stałej dawki podawanej 2 razy na dobę. Zwiększenie dawki z 10 mg do 20 mg podawanej co 12 h należy przeprowadzić stopniowo, o około 1/3 dawki dobowej. Celem jest ustalenie dawkowania specyficznego dla pacjenta, które w dwukrotnej dawce dobowej pozwala na odpowiednie zniesienie bólu z umiarkowanymi działaniami niepożądanymi oraz stosowaniem tak niewielkiej ilości leku szybko znoszącego ból jak to możliwe, w czasie trwania całego leczenia. Dla większości pacjentów skuteczne jest podawanie takiej samej dawki preparatu rano i wieczorem w odstępie 12 h. Dla niektórych pacjentów korzystne może być nierówne rozłożenie dawek w ciągu doby. Należy podawać najmniejszą skuteczną dawkę. W leczeniu bólu nienowotworowego zazwyczaj wystarczająca jest dawka 40 mg na dobę, ale może być konieczna większa dawka. Pacjenci z bólem nowotworowym mogą wymagać dawek 80-120 mg, a w pojedynczych przypadkach do 400 mg. Jeśli konieczne jest stosowanie większych dawek, należy rozważyć to indywidualnie, biorąc pod uwagę stosunek skuteczności, tolerancji pacjenta i ryzyka działań niepożądanych. Cele leczenia i jego zakończenie. Przed rozpoczęciem leczenia oksykodonem należy uzgodnić razem z pacjentem strategię leczenia, obejmującą czas trwania i cele leczenia, oraz plan jego zakończenia, zgodnie z wytycznymi leczenia bólu. Podczas leczenia lekarz powinien mieć częsty kontakt z pacjentem w celu oceny konieczności dalszego leczenia, rozważenia zakończenia leczenia i modyfikacji dawkowania w razie konieczności. Gdy pacjent nie potrzebuje już leczenia oksykodonem, zalecane może być stopniowe zmniejszanie dawki, aby zapobiec wystąpieniu objawów odstawienia. W razie braku odpowiedniej kontroli bólu należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia hiperalgezji, tolerancji i progresji choroby zasadniczej. Oksykodonu nie należy stosować dłużej niż to konieczne. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku bez klinicznych objawów zaburzeń czynności wątroby i/(lub) nerek zazwyczaj nie ma potrzeby dostosowania dawki. Stężenie oksykodonu w osoczu jest większe u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby w porównaniu do pacjentów z prawidłową czynnością nerek i wątroby. W tej grupie pacjentów (dorośli) zalecaną dawkę początkową należy zmniejszyć o połowę (np. całkowita dawka dobowa wynosząca 10 mg podawana doustnie pacjentom, którzy wcześniej nie stosowali opioidów), a dawkę należy dostosować indywidualnie. Pacjenci z grup ryzyka, np. z małą masą ciała lub spowolnionym metabolizmem leków, którzy nie zażywali wcześniej opioidów, powinni początkowo otrzymać połowę zalecanej dawki; zwiększenie dawki należy przeprowadzić zgodnie z indywidualnym stanem klinicznym pacjenta. Leku nie należy stosować u dzieci <12 lat. Sposób podania. Tabletki należy przyjmować 2 razy na dobę, podczas lub niezależnie od posiłków, popijając odpowiednią ilością płynu. Tabletki należy połykać w całości, nie wolno ich łamać, rozgryzać lub kruszyć. Przyjmowanie połamanych, rozgryzionych lub rozkruszonych tabletek prowadzi do szybkiego uwalniania i wchłonięcia potencjalnie śmiertelnej dawki oksykodonu. |
| Kompletny opis preparatu na pharmindex.pl | |
| Charakterystyka Produktu Leczniczego |
Otwórz ChPL |