| Dawkowanie |
Dożylnie. Leczenie powinno być rozpoczęte pod kierunkiem lekarza doświadczonego w leczeniu złośliwych nowotworów układu krwiotwórczego i przez niego nadzorowane. Pacjentom przyjmującym lek należy przekazać Broszurę edukacyjną dla pacjentów i opiekunów oraz Kartę dla pacjenta. Na początku leczenia nawrotowej lub opornej na leczenie ostrej białaczki limfoblastycznej z komórek prekursorowych linii B zaleca się hospitalizację pacjenta w czasie co najmniej 9 pierwszych dni w pierwszym cyklu i 2 pierwszych dni w drugim cyklu. Podczas leczenia chorych na ostrą białaczkę limfoblastyczną z komórek prekursorowych linii B bez chromosomu Philadelphia ze stwierdzoną minimalną chorobą resztkową zaleca się hospitalizację w czasie co najmniej 3 pierwszych dni w pierwszym cyklu i 2 pierwszych dni w kolejnych cyklach. W przypadku dzieci i młodzieży w pierwszym nawrocie wysokiego ryzyka ostrej białaczki limfoblastycznej z komórek prekursorowych linii B zaleca się hospitalizację w czasie co najmniej 3 pierwszych dni cyklu. Zaleca się, aby pacjentów, u których wystąpiły w przeszłości lub występują obecnie klinicznie istotne zmiany patologiczne OUN, hospitalizować przez co najmniej 14 dni pierwszego cyklu leczenia. Zaleca się hospitalizację trwającą co najmniej 2 dni podczas drugiego cyklu leczenia. Oceny klinicznej należy dokonać na podstawie tolerancji leczenia podczas pierwszego cyklu. Należy zachować ostrożność, ponieważ u niektórych pacjentów stwierdzono późne występowanie pierwszych zaburzeń neurologicznych. Zaleca się, aby wszystkie kolejne cykle leczenia było rozpoczynane lub wznawiane (np. po przerwaniu terapii na co najmniej 4 h) pod nadzorem fachowego personelu medycznego lub w szpitalu. Nawrotowa lub oporna na leczenie ostra białaczka limfoblastyczna z komórek prekursorowych linii B . Pacjenci z nawrotową lub oporną na leczenie ostrą białaczką limfoblastyczną z komórek prekursorowych linii B mogą otrzymać 2 cykle leczenia. Jeden cykl leczenia składa się z 28 dni (4 tyg.) podawania leku w ciągłej infuzji. Poszczególne cykle oddzielone są 14 dniowym (2 tyg.) okresem bez leczenia. Pacjentom, u których po 2 cyklach leczenia uzyskano całkowitą remisję (CR/CRh), można podać maksymalnie 3 dodatkowe cykle terapii konsolidacyjnej preparatem w zależności od wyników indywidualnej oceny stosunku korzyści do ryzyka. Zalecana dawka dobowa. Pacjenci o mc. ≥45 kg (stała dawka). Cykl 1.: dni 1-7 - 9 µg/dobę w ciągłej infuzji; dni 8-28 - 28 µg/dobę w ciągłej infuzji; dni 29-42 - 14-dniowa przerwa w leczeniu. Kolejne cykle: dni 1-28 - 28 µg/dobę w ciągłej infuzji; dni 29-42 - 14-dniowa przerwa w leczeniu. Pacjenci o mc. <45 kg (dawka oparta na pc.). Cykl 1.: dni 1-7 - 5 µg/m2/dobę w ciągłej infuzji (nie przekraczać 9 µg/dobę); dni 8-28 - 15 µg/m2/dobę w ciągłej infuzji (nie przekraczać 28 µg/dobę); dni 29-42 - 14-dniowa przerwa w leczeniu. Kolejne cykle: dni 1-28 - 15 µg/m2/dobę w ciągłej infuzji (nie przekraczać 28 µg/dobę); dni 29-42 - 14-dniowa przerwa w leczeniu. Pierwszy nawrót wysokiego ryzyka ostrej białaczki limfoblastycznej z komórek prekursorowych linii B. Dzieci i młodzież w pierwszym nawrocie wysokiego ryzyka ostrej białaczki limfoblastycznej z komórek prekursorowych linii B mogą otrzymać 1 cykl leczenia preparatem po indukcji i 2 schematy chemioterapii konsolidującej. Jeden cykl leczenia składa się z 28 dni (4 tyg.) podawania leku w ciągłej infuzji. Zalecaną dobową dawkę wg masy ciała pacjenta. Zalecana dawka. 1 cykl terapii konsolidującej: dni 1-28. Mc. pacjenta ≥45 kg (stała dawka): 28 µg/dobę. Mc. pacjenta <45 kg (dawka oparta na pc.): 15 µg/m2 pc./dobę (nie więcej niż 28 µg/dobę). Zalecenia dotyczące premedykacji i dodatkowych leków. Dorosłym pacjentom deksametazon w dawce wynoszącej 20 mg należy podać dożylnie 1 h przed rozpoczęciem każdego cyklu leczenia blinatumomabem. Dzieciom i młodzieży deksametazon w dawce wynoszącej 10 mg/m2 pc. (nie więcej niż 20 mg) należy podać doustnie lub dożylnie 6-12 h przed rozpoczęciem cyklu leczenia blinatumomabem (cykl 1., dzień 1.). Następnie należy podać deksametazon w dawce 5 mg/m2 pc. doustnie lub dożylnie w ciągu 30 min od rozpoczęcia cyklu leczenia blinatumomabem (cykl 1., dzień 1.). Zaleca się stosowanie leków przeciwgorączkowych (np. paracetamolu) w celu obniżenia gorączki w okresie pierwszych 48 h każdego cyklu leczenia. Przed leczeniem i w trakcie leczenia zaleca się profilaktyczną chemioterapię dokanałową w celu uniknięcia wznowy ostrej białaczki limfoblastycznej w OUN. Faza wstępna leczenia u pacjentów z rozległymi zmianami nowotworowymi. U pacjentów, u których odsetek białaczkowych komórek blastycznych w szpiku kostnym wynosi ≥50% lub liczba białaczkowych komórek blastycznych we krwi obwodowej jest >15 000/µl, należy zastosować deksametazon (w dawce nie większej niż 24 mg/dobę). Minimalna choroba resztkowa w ostrej białaczce limfoblastycznej z komórek prekursorowych linii B. W razie rozważania zastosowania preparatu w leczeniu pacjentów z ostrą białaczką limfoblastyczną z komórek prekursorowych linii B bez chromosomu Philadelphia ze stwierdzoną minimalną chorobą resztkową należy potwierdzić jej obecność za pomocą zwalidowanego oznaczenia ilościowego o czułości co najmniej 10 -4. Niezależnie od wyboru techniki wykonywania oznaczeń MRD muszą być one wykonywane przez wykwalifikowany personel laboratorium zaznajomiony z daną techniką i postępujący zgodnie z zaleceniami technicznymi. Pacjenci mogą otrzymać 1 cykl leczenia indukcyjnego, a następnie maksymalnie 3 dodatkowe cykle terapii konsolidacyjnej preparatem. Jeden cykl indukcji lub konsolidacji z zastosowaniem preparatu składa się z 28 dni (4 tyg.) dożylnego podawania leku w ciągłej infuzji, po których występuje 14 dniowy (2 tyg.) okres bez leczenia (łącznie 42 dni). U większości pacjentów odpowiadających na leczenie blinatumomabem odpowiedź występuje po 1. cyklu (patrz punkt 5.1). W związku z tym u pacjentów, u których po 1. cyklu leczenia nie wystąpi poprawa parametrów hematologicznych i (lub) poprawa stanu klinicznego, lekarz prowadzący musi dokonać oceny stosunku możliwych korzyści do ryzyka, wynikającego z kontynuacji leczenia. Zalecana dawka (dla pacjentów ważących co najmniej 45 kg): indukcja cykl 1: dni 1-28 - 28 µg/dobę; dni 29-42 - 14-dniowa przerwa w leczeniu; konsolidacja cykle 2-4: dni 1-28 - 28 µg/dobę; dni 29-42 - 14-dniowa przerwa w leczeniu. Zalecenia dotyczące premedykacji i dodatkowych leków. Prednizon w dawce 100 mg podawanej dożylnie lub jego odpowiednik (np. deksametazon w dawce 16 mg) należy podać 1 h przed rozpoczęciem każdego cyklu leczenia preparatem. Zaleca się stosowanie leków przeciwgorączkowych (np. paracetamolu) w celu obniżenia gorączki w okresie pierwszych 48 h każdego cyklu leczenia. Przed leczeniem i w trakcie leczenia preparatem zaleca się profilaktyczną chemioterapię dokanałową w celu uniknięcia wznowy ostrej białaczki limfoblastycznej w ośrodkowym układzie nerwowym. Dostosowanie dawki. U pacjentów z nawrotową lub oporną na leczenie ostrą białaczką limfoblastyczną z komórek prekursorowych linii B i pacjentów z minimalną chorobą resztkową w ostrej białaczce limfoblastycznej z komórek prekursorowych linii B bez chromosomu Philadelphia, otrzymujących preparat, należy rozważyć czasowe lub definitywne przerwanie podawania blinatumomabu, jeśli wystąpią: ciężkie (stopnia 3.) lub groźne dla życia (stopnia 4.) objawy toksyczności: zespół uwalniania cytokin, zespół rozpadu guza, objawy neurotoksyczności, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych oraz wszelkie inne znaczące klinicznie objawy toksyczności. Jeśli po wystąpieniu zdarzenia niepożądanego leczenie przerwano na czas nieprzekraczający 7 dni, należy wznowić ten sam cykl leczenia tak, aby ukończyć podawanie infuzji w ciągu 28 dni łącznie, wliczając w to dni przed i po przerwaniu cyklu. Jeśli przerwa spowodowana zdarzeniem niepożądanym trwała dłużej niż 7 dni, należy rozpocząć nowy cykl. Jeśli objawy toksyczności nie ustąpią w ciągu 14 dni, należy definitywnie zakończyć podawanie preparatu, chyba że poniżej podano inne zalecenia. Postępowanie u pacjentów o mc. ≥45 kg. Zespół uwalniania cytokin, zespół rozpadu guza: stopień 3. - przerwać podawanie blinatumomabu do czasu ustąpienia objawów, a następnie wznowić leczenie blinatumomabem w dawce 9 µg/dobę, jeśli objawy toksyczności nie wrócą, po 7 dniach zwiększyć dawkę do 28 µg/dobę; stopień 4. - definitywnie zakończyć podawanie preparatu. Objawy neurotoksyczności: drgawki - definitywnie zakończyć podawanie leku, jeśli wystąpi więcej niż jeden napad drgawek; stopień 3. - przerwać podawanie blinatumomabu na co najmniej 3 dni, dopóki nasilenie objawów nie zmniejszy się najwyżej do stopnia 1. (łagodne), a następnie wznowić leczenie blinatumomabem w dawce 9 µg/dobę, jeśli objawy toksyczności nie wrócą, po 7 dniach zwiększyć dawkę do 28 µg/dobę, przy ponownym rozpoczęciu leczenia należy zastosować premedykację, podając deksametazon w dawce 24 mg, następnie należy stopniowo zmniejszać dawkę deksametazonu na przestrzeni 4 dni, jeśli objawy toksyczności wystąpiły przy dawce 9 µg/dobę albo gdy nie ustąpią w ciągu 7 dni, należy definitywnie zakończyć podawanie blinatumomabu; stopień 4. - definitywnie zakończyć podawanie blinatumomabu. Zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych: stopień 3. - jeśli objawy okażą się znaczące klinicznie, przerwać podawanie blinatumomabu, dopóki ich nasilenie nie zmniejszy się najwyżej do stopnia 1. (łagodne), a następnie wznowić leczenie blinatumomabem w dawce 9 µg/dobę, jeśli objawy toksyczności nie wrócą, po 7 dniach zwiększyć dawkę do 28 µg/dobę; stopień 4. - rozważyć definitywne zakończenie podawania blinatumomabu. Inne znaczące klinicznie (wg oceny lekarza prowadzącego) działania niepożądane: stopień 3. - przerwać podawanie preparatu dopóki ich nasilenie nie zmniejszy się najwyżej do stopnia 1. (łagodne), a następnie wznowić leczenie blinatumomabem w dawce 9 µg/dobę, jeśli objawy toksyczności nie wrócą, po 7 dniach zwiększyć dawkę do 28 µg/dobę; stopień 4. - rozważyć definitywne zakończenie podawania blinatumomabu. Postępowanie u pacjentów o mc. <45 kg. Zespół uwalniania cytokin, zespół rozpadu guza: stopień 3. - przerwać podawanie blinatumomabu do czasu ustąpienia objawów, a następnie wznowić leczenie blinatumomabem w dawce 5 µg/m2 pc./dobę, jeśli objawy toksyczności nie wrócą, po 7 dniach zwiększyć dawkę do 15 µg/m2 pc./dobę; stopień 4. - definitywnie zakończyć podawanie preparatu. Objawy neurotoksyczności: drgawki - definitywnie zakończyć podawanie leku, jeśli wystąpi więcej niż jeden napad drgawek; stopień 3. - przerwać podawanie blinatumomabu na co najmniej 3 dni, dopóki nasilenie objawów nie zmniejszy się najwyżej do stopnia 1. (łagodne), a następnie wznowić leczenie blinatumomabem w dawce 5 µg/m2 pc./dobę, jeśli objawy toksyczności nie wrócą, po 7 dniach zwiększyć dawkę do 15 µg/m2 pc./dobę, jeśli objawy toksyczności wystąpiły w czasie stosowania dawki 5 µg/m2 pc./dobę, lub nie ustąpią w ciągu 7 dni, należy definitywnie zakończyć podawanie blinatumomabu; stopień 4. - definitywnie zakończyć podawanie blinatumomabu. Zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych: stopień 3. - jeśli objawy okażą się znaczące klinicznie, przerwać podawanie blinatumomabu, dopóki ich nasilenie nie zmniejszy się najwyżej do stopnia 1. (łagodne), a następnie wznowić leczenie blinatumomabem w dawce 5 µg/m2 pc./dobę, jeśli objawy toksyczności nie wrócą, po 7 dniach zwiększyć dawkę do 15 µg/m2 pc./dobę; stopień 4. - rozważyć definitywne zakończenie podawania blinatumomabu. Inne znaczące klinicznie (wg oceny lekarza prowadzącego) działania niepożądane: stopień 3. - przerwać podawanie preparatu dopóki ich nasilenie nie zmniejszy się najwyżej do stopnia 1. (łagodne), a następnie wznowić leczenie blinatumomabem w dawce 5 µg/m2 pc./dobę, jeśli objawy toksyczności nie wrócą, po 7 dniach zwiększyć dawkę do 15 µg/m2 pc./dobę; stopień 4. - rozważyć definitywne zakończenie podawania blinatumomabu. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku (≥65 lat) modyfikacja dawki nie jest konieczna. Doświadczenia związane ze stosowaniem leku u pacjentów w wieku ≥75 lat są ograniczone. U pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek nie jest konieczna modyfikacja dawki leku. Nie przeprowadzono badań dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa stosowania leku u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek. Na podstawie wyników analizy farmakokinetycznej przewiduje się brak wpływu początkowego stanu czynności wątroby na poziom ekspozycji na blinatumomab i nie jest konieczna modyfikacja dawki początkowej. Brak badań dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa stosowania leku u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Nie określono dotychczas skuteczności ani bezpieczeństwa stosowania leku u dzieci w wieku poniżej 1 roku; brak danych dotyczących dzieci poniżej 7. mż. Sposób podania. Roztwór do infuzji podawany jest za pomocą pompy infuzyjnej w ciągłym wlewie dożylnym ze stałą prędkością przepływu w okresie do 96 h. Pompa powinna być programowalna, zamykana, nieelastomerowa i posiadać alarm. Początkowa objętość roztworu (270 ml) jest większa od objętości do podania pacjentowi (240 ml) ze względu na przewidywany ubytek roztworu wynikający z przygotowania zestawu do infuzji oraz aby mieć pewność, że pacjent otrzyma pełną dawkę preparatu. Gotowy do podania roztwór do infuzji należy podawać w infuzji zgodnie z zaleceniami wskazanymi na etykiecie na przygotowanym worku infuzyjnym z jedną ze wskazanych poniżej stałych szybkości wykonywania ciągłej infuzji: 10 ml/h w ciągu 24 h; 5 ml/h w ciągu 48 h; 3,3 ml/h w ciągu 72 h; 2,5 ml/h w ciągu 96 h. Gotowy do podania roztwór do infuzji należy podawać przez cewnik do infuzji dożylnych z wbudowanym jałowym, niepirogennym filtrem o niskiej zdolności wiązania białek o średnicy porów 0,2 mikrometra. Ważne informacje: nie wolno przepłukiwać linii infuzyjnej używanej do podawania leku, zwłaszcza przy zmianie worków infuzyjnych. Podczas podawania leku przez wielokanałowy cewnik dożylny infuzję leku należy wykonywać przez wybrany, oddzielny kanał. Czas trwania infuzji powinien określić lekarz prowadzący, uwzględniając częstość wymiany worków infuzyjnych i masę ciała pacjenta. Podana docelowa dawka terapeutyczna leku nie zmienia się. Ze względu na konieczność zachowania jałowości, worek do infuzji musi być wymieniany przez fachowy personel medyczny co najmniej raz na 96 h. |
