Dawkowanie |
Podskórnie lub domięśniowo. Dorośli. Mocy tego leku nie należy porównywać z mocą innych białek pegylowanych ani niepegylowanych z tej samej grupy terapeutycznej. Lek podaje się co 2 tygodnie. Rozpoczęcie leczenia (podskórnego lub domięśniowego): pierwsza dawka (dzień 0) - 63 µg, druga dawka (dzień 14.) - 94 µg, trzecia dawka (dzień 28.) - 125 µg (zalecana pełna dawka). Pełną dawkę, tj. 125 µg podaje się następnie co 2 tygodnie (14 dni). Droga domięśniowa (zestaw do podania dawki zawiera pełną dawkę 125 µg w jednej amp.-strzyk.): pierwsza dawka (dzień 0) - 63 µg (1/2 pełnej dawki, żółty zacisk), druga dawka (dzień 14.) - 94 µg (3/4 pełnej dawki, fioletowy zacisk), trzecia dawka (dzień 28.) - 125 µg (zalecana pełna dawka). Pełną dawkę, tj. 125 µg podaje się następnie co 2 tygodnie (14 dni). Dostosowywanie dawki na początku leczenia może złagodzić objawy grypopodobne, jakie mogą wystąpić po rozpoczęciu leczenia interferonami. Profilaktyczne i jednoczesne stosowanie środków przeciwzapalnych, przeciwbólowych i (lub) przeciwgorączkowych może zapobiec występowaniu lub złagodzić objawy grypopodobne. Nie przeprowadzono badań dotyczących zmiany drogi podania z podskórnej na domięśniową ani odwrotnie. Ponieważ wykazano biorównoważność tych dwóch dróg podania, nie przewiduje się potrzeby dostosowywania dawki w przypadku zmiany drogi podania z podskórnej na domięśniową lub odwrotnie. W razie pominięcia dawki, należy ją podać możliwie jak najszybciej: A. Jeżeli do następnej planowanej dawki pozostało co najmniej 7 dni - pominiętą dawkę należy przyjąć natychmiast; leczenie można następnie kontynuować, przyjmując następną dawkę zgodnie z dotychczasowym harmonogramem. B. Jeżeli do następnej planowanej dawki pozostało mniej niż 7 dni - należy rozpocząć nowy 2-tygodniowy schemat dawkowania, z początkiem w dniu przyjęcia pominiętej dawki; nie należy podawać 2 dawek leku w odstępie krótszym niż 7 dni. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z łagodnym, umiarkowanym i ciężkim zaburzeniem czynności nerek oraz w końcowym stadium niewydolności nerek, dostosowywanie dawki nie jest konieczne. Nie badano leku u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Bezpieczeństwo i skuteczność leku pacjentów powyżej >65. rż. nie są wystarczająco zbadane. Nie ustalono bezpieczeństwa ani skuteczności preparatu w leczeniu stwardnienia rozsianego u dzieci i młodzieży do 18 lat. Sposób podania. Wstrzyknięcia podskórne zwykle wykonuje się w brzuch, ramię lub udo. Wstrzyknięcia domięśniowe zwykle wykonuje się w udo. Zaleca się, aby wykwalifikowany personel medyczny przeszkolił pacjenta w zakresie prawidłowej techniki wykonywania wstrzyknięć podskórnych przy użyciu amp.-strzyk./wstrzykiwacza półautomatycznego napełnionego lub wstrzyknięć domięśniowych przy użyciu amp.-strzykawek, odpowiednio do drogi podawania. Pacjentów należy poinformować, aby zmieniali miejsce wstrzyknięć podskórnych lub domięśniowych co 2 tyg. Każdy wstrzykiwacz półautomatyczny napełniony/amp.-strzyk. z lekiem do podawania podskórnego ma dołączoną igłę. Amp.-strzyk. do stosowania domięśniowego jest dostarczana w postaci amp.-strzyk. z oddzielną igłą do podawania domięśniowego. Amp.-strzykawki do podawania domięśniowego i podskórnego oraz wstrzykiwacze półautomatyczne napełnione do podawania podskórnego przeznaczone są wyłącznie do jednorazowego użytku. |