| Dawkowanie |
Dożylnie. Mitomycyna powinna być stosowana wyłącznie przez lekarzy posiadających doświadczenie w prowadzeniu tego rodzaju leczenia, gdy istnieje ścisłe wskazanie do jej stosowania i przy ciągłej kontroli parametrów hematologicznych. O ile lekarz nie zaleci inaczej, mitomycyna podawana jest według opisanego poniżej schematu dawkowania. Podanie dożylne. W przypadku stosowania w chemioterapii jednolekowej mitomycyna zwykle podawana jest w postaci szybkiego wstrzyknięcia dożylnego. Zalecane dawkowanie, w zależności od przyjętego schematu: 10-20 mg/m2 pc. co 6-8 tyg., 8-12 mg/m2 pc. co 3-4 tyg. lub 5-10 mg/m2 pc. co 1-6 tyg. Dawki >20 mg/m2 nasilają działania toksyczne bez dodatkowych korzyści terapeutycznych. Maksymalna skumulowana dawka mitomycyny wynosi 60 mg/m2. Dawkowanie mitomycyny stosowanej jako składnik chemioterapii wielolekowej jest znacznie mniejsze. Ze względu na ryzyko addytywnego wpływu toksycznego na czynność szpiku kostnego nie wolno bez istotnego powodu czynić żadnych odstępstw od protokołów leczenia o ugruntowanym zastosowaniu. Podanie do pęcherza moczowego: 20-40 mg mitomycyny należy rozpuścić w 20-40 ml roztworu buforu fosforanowego o pH 7,4 lub roztworu chlorku sodu (0,9%); podanie wykonuje się raz w tyg. Czas trwania leczenia wynosi 8-12 tyg. W przypadku podania do pęcherza, pH moczu powinno wynosić >6. Alternatywnym schematem dawkowania stosowanym w celu zapobiegania nawrotom powierzchownego raka pęcherza moczowego jest podawanie 4-10 mg (0,06-0,15 mg/kg mc.) mitomycyny poprzez cewnik 1 lub 3 razy w tyg. Roztwór powinien pozostawać w pęcherzu przez 1-2 h. Szczególne grupy pacjentów. Dawkę należy zmniejszyć u pacjentów, których wcześniej poddawano intensywnemu leczeniu cytostatykami, u pacjentów z zahamowaniem czynności szpiku kostnego oraz u pacjentów w podeszłym wieku. Dostępne dane z badań klinicznych dotyczące stosowania mitomycyny u pacjentów od 65 lat są niewystarczające. Preparatu nie należy stosować u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek. Nie zaleca się stosowania mitomycyny u pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby, ponieważ brak jest danych dotyczących skuteczności działania i bezpieczeństwa stosowania leku w tej grupie pacjentów. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności działania mitomycyny u dzieci i młodzieży do 17 lat. Sposób podawania. Mitomycyna jest przeznaczona do podawania we wstrzyknięciu dożylnym lub infuzji dożylnej lub do podania do pęcherza moczowego po wcześniejszym rozcieńczeniu. Preparat może być wykorzystany częściowo. Preparatu nie wolno rozpuszczać w wodzie, niezależnie od drogi podania (podanie dożylne lub do pęcherza). Leku nie wolno używać w mieszanych wstrzyknięciach. Inne roztwory do wstrzykiwań lub roztwory do infuzji muszą być podawane oddzielnie. Należy unikać przypadkowego pozażylnego podania mitomycyny. |
