| Dawkowanie |
Leczenie preparatem powinien rozpoczynać i prowadzić lekarz doświadczony w leczeniu zagrażającego porodu przedwczesnego. Preparat podaje się dożylnie w 3 następujących po sobie etapach: dawkę początkową 6,75 mg/0,9 ml (roztwór do wstrzykiwań) podaje się w bezpośrednim, trwającym co najmniej 1 min wstrzyknięciu dożylnym (bolus); zaraz potem stosuje się ciągłą infuzję dożylną - koncentrat do przygotowania roztworu do infuzji 37,5 mg/5 ml w dawce 300 µg/min (dawka nasycająca) przez 3 h; po czym kontynuuje się infuzję dożylną tego preparatu - koncentrat do przygotowania roztworu do infuzji 37,5 mg/5 ml w dawce 100 µg/min (dawka podtrzymująca) w czasie do 45 h. Leczenie nie powinno trwać dłużej niż 48 h, a dawka całkowita nie powinna przekraczać 330,75 mg atozybanu. Leczenie w postaci początkowej dawki w bezpośrednim wstrzyknięciu dożylnym (bolus) należy rozpocząć możliwie jak najszybciej po rozpoznaniu zagrażającego porodu przedwczesnego. W przypadku konieczności powtórzenia leczenia atozybanem, należy je również rozpocząć od wstrzyknięcia dawki początkowej w bezpośrednim wstrzyknięciu dożylnym (bolus) preparatu 6,75 mg/0,9 ml, (roztw. do wstrzyk.), a następnie zastosować infuzję dożylną preparatu 37,5 mg/5 ml (konc. do sporz. roztw. do inf.). Szczególne grupy pacjentek. Brak doświadczenia klinicznego w leczeniu atozybanem pacjentek z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek. Nie wydaje się, aby zaburzenia czynności nerek uzasadniały modyfikację dawki, ponieważ tylko niewielka ilość atozybanu jest wydzielana z moczem. U pacjentek z zaburzeniami czynności wątroby atozyban należy stosować ostrożnie. Nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania i skuteczności atozybanu u kobiet w ciąży w wieku poniżej 18 lat. Infuzję dożylną należy przygotować poprzez rozpuszczenie koncentratu do przygotowania roztworu do infuzji w 0,9% roztworze NaCl, mleczanowym roztworze Ringera lub 5% roztworze glukozy. |
