| Dawkowanie |
Doustnie. Dorośli. Przed rozpoczęciem leczenia cerytynibem należy potwierdzić, że u danego pacjenta występuje ALK-dodatni NDRP. Zalecana dawka cerytynibu wynosi 450 mg raz na dobę, o tej samej porze dnia. Jest to również dawka maksymalna. Leczenie należy kontynuować tak długo, jak długo obserwuje się korzyści kliniczne. W przypadku pominięcia dawki, pacjent powinien przyjąć pominiętą dawkę, chyba, że kolejna dawka przypada w ciągu 12 h. Należy przerwać podawanie u pacjentów nietolerujących dawki 150 mg na dobę. W zależności od indywidualnego profilu bezpieczeństwa i tolerancji leczenia może zajść konieczność czasowego przerwania leczenia i (lub) zmniejszenia dawki produktu. Jeśli konieczne będzie zmniejszenie dawki z powodu jakichkolwiek działań niepożądanych leku, dawkę należy zmniejszać stopniowo, o 150 mg na dobę. Modyfikacja dawki. Ciężkie lub nietolerowane nudności, wymioty lub biegunka pomimo optymalnego leczenia przeciwwymiotnego lub przeciwbiegunkowego: wstrzymać podawanie leku do uzyskania poprawy, a następnie wznowić podawanie dawką mniejszą o 150 mg. Zwiększenie aktywności AlAT lub AspAT >5-krotności górnej granicy normy (GGN) przy jednoczesnym stężeniu bilirubiny całkowitej ≤2-krotności GGN: wstrzymać podawanie leku do powrotu aktywności AlAT/AspAT do wartości początkowych lub do wartości ≤3 razy GGN, następnie wznowić leczenie dawką mniejszą o 150 mg. Zwiększenie aktywności AlAT lub AspAT >3-krotności GGN z jednoczesnym wzrostem stężenia bilirubiny całkowitej >2-krotności GGN (przy braku cholestazy lub hemolizy): na stałe przerwać podawanie cerytynibu. Śródmiąższowa choroba płuc (ILD)/zapalenie płuc związane z leczeniem, jakiegokolwiek stopnia: na stałe przerwać podawanie cerytynibu. Wartość odstępu QT skorygowanego względem częstości akcji serca (QTc) >500 ms w przynajmniej 2 oddzielnych badaniach elektrokardiograficznych (EKG): wstrzymać podawanie leku do powrotu do wartości początkowych lub do czasu, gdy QTc będzie wynosić ≤480 ms, należy sprawdzić i w razie konieczności skorygować stężenie elektrolitów, a następnie wznowić leczenie dawką mniejszą o 150 mg. QTc >500 ms lub zmiana w QTc >60 ms względem wartości początkowych i częstoskurcz typu torsade de pointes lub polimorficzny częstoskurcz komorowy lub przedmiotowe/podmiotowe objawy poważnej niemiarowości: na stałe przerwać podawanie cerytynibu. Bradykardia (objawowa, może być ciężka i klinicznie istotna, wskazana interwencja kliniczna): wstrzymać podawanie leku do powrotu do bradykardii bezobjawowej (stopnia ≤1) lub do czasu, gdy częstość akcji serca osiągnie wartość 60 uderzeń na minutę lub większą. Należy dokonać oceny jednocześnie przyjmowanych leków mogących powodować bradykardię, a także leków przeciwnadciśnieniowych. Jeśli zidentyfikowano i odstawiono lek, który powodował bradykardię lub jeśli jego dawka została dostosowana, należy wznowić leczenie cerytynibem w poprzednio stosowanej dawce po uzyskaniu bradykardii bezobjawowej lub częstości akcji serca wynoszącej 60 bpm lub więcej. Jeśli nie ustalono, który z jednocześnie przyjmowanych leków jest przyczyną bradykardii lub jeśli nie przerwano jednoczesnego stosowania leku powodującego bradykardię ani nie dostosowano jego dawki, należy wznowić podawanie cerytynibu w dawce zmniejszonej o 150 mg, po uzyskaniu bradykardii bezobjawowej lub częstości akcji serca wynoszącej 60 bpm lub więcej. Bradykardia (następstwa zagrażające życiu, wskazana pilna interwencja): jeśli nie ustalono, który z jednocześnie przyjmowanych leków jest przyczyną bradykardii, należy na stałe przerwać stosowanie cerytynibu. Jeśli zidentyfikowano i odstawiono jednocześnie stosowany lek wywołujący bradykardię lub jeśli jego dawka została dostosowana, należy wznowić leczenie cerytynibem w dawce zmniejszonej o 150 mg po powrocie do bradykardii bezobjawowej lub do częstości akcji serca wynoszącej 60 bpm lub więcej, z częstym monitorowaniem stanu pacjenta. Utrzymująca się hiperglikemia powyżej 250 mg/dl pomimo optymalnego leczenia hipoglikemizującego: wstrzymać podawanie cerytynibu aż do uzyskania odpowiedniej kontroli hiperglikemii, a następnie wznowić leczenie w dawce zmniejszonej o 150 mg. Jeśli odpowiednie postępowanie medyczne nie skutkuje wystarczającą kontrolą glikemii, należy na stałe przerwać stosowanie leku. Wzrost aktywności lipazy lub amylazy ≥3: wstrzymać podawanie cerytynibu do czasu, aż aktywność lipazy lub amylazy powróci do stopnia <1, po czym wznowić leczenie dawką zmniejszoną o 150 mg. Silne inhibitory CYP3A. Należy unikać jednoczesnego stosowania silnych inhibitorów CYP3A. Jeśli jednoczesne stosowanie silnego inhibitora CYP3A jest nieuniknione, dawkę cerytynibu należy zmniejszyć o ok. 1/3 (dawka niepotwierdzona klinicznie), w zaokrągleniu do najbliższej wielokrotności dawki 150 mg. Pacjenci powinni być uważnie monitorowani w celu zapewnienia bezpieczeństwa. Jeśli konieczne jest jednoczesne długotrwałe leczenie silnym inhibitorem CYP3A, a pacjent dobrze toleruje zmniejszoną dawkę leku, dawkę można ponownie zwiększyć uważnie monitorując bezpieczeństwo stosowania leku, aby uniknąć potencjalnego zbyt słabego efektu leczenia. Po zakończeniu podawania silnego inhibitora CYP3A należy wznowić leczenie w dawce stosowanej przed rozpoczęciem podawania silnego inhibitora CYP3A. Substraty CYP3A. Gdy cerytynib jest podawany jednocześnie z innymi lekami, należy zapoznać się z ChPL tych leków. Należy unikać jednoczesnego podawania cerytynibu z substratami metabolizowanymi głównie przez CYP3A lub substratami CYP3A, o których wiadomo, że mają wąski indeks terapeutyczny (np. alfuzosyną, amiodaronem, cyzaprydem, cyklosporyną, dihydroergotaminą, ergotaminą, fentanylem, pimozydem, kwetiapiną, chinidyną, lowastatyną, symwastatyną, sildenafilem, midazolamem, triazolamem, takrolimusem, alfentanylem i syrolimusem); o ile to możliwe, należy zastosować alternatywne preparaty, które są mniej wrażliwe na zahamowanie CYP3A4. Jeśli takiej sytuacji nie można uniknąć, należy rozważyć zmniejszenie dawki jednocześnie podawanych leków będących substratami CYP3A4 o wąskim indeksie terapeutycznym. Szczególne grupy pacjentów. Nie ma konieczności dostosowywania dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek w stopniu łagodnym do umiarkowanego, u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby oraz u pacjentów w podeszłym wieku (≥65 lat). Należy zachować ostrożność u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek. Należy zachować szczególną ostrożność podczas leczenia pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby; dawkę należy zmniejszyć o ok. 1/3, w zaokrągleniu do najbliższej wielokrotności dawki 150 mg. Sposób podania. Kaps. należy przyjmować raz na dobę z pożywieniem, o tej samej porze każdego dnia. Ważne jest przyjmowanie cerytynibu z pożywieniem, aby osiągnąć odpowiednią ekspozycję na lek. Pożywieniem może być lekki lub pełny posiłek. Kapsułki należy połykać w całości popijając wodą i nie należy ich żuć ani kruszyć. |
