Dawkowanie |
Preparat jest przeznaczony wyłącznie do stosowania w warunkach szpitalnych, przez lekarzy specjalistów posiadających doświadczenie w postępowaniu z pacjentami z ostrymi stanami wieńcowymi. Roztwór do infuzji musi być stosowany w skojarzeniu z roztworem do wstrzykiwań. Zaleca się jednoczesne stosowanie heparyny, o ile nie jest to przeciwwskazane z przyczyn takich jak wystąpienie w przeszłości trobmocytopenii związanej ze stosowaniem heparyny. Preparat przeznaczony jest również do stosowania jednocześnie z kwasem acetylosalicylowym, o ile stosowanie kwasu acetylosalicylowego nie jest przeciwwskazane. Dorośli (≥18 lat) z objawami niestabilnej dławicy piersiowej (UA) lub zawałem serca bez załamka Q (NQMI). Zalecaną dawką jest dożylny bolus 180 µg/kg mc., który należy podać jak najszybciej po ustaleniu rozpoznania, a następnie ciągła infuzja 2 µg/kg mc./min trwająca do 72 h, do czasu rozpoczęcia zabiegu pomostowania aortalno-wieńcowego (CABG) lub do czasu wypisania ze szpitala (zależnie od tego co nastąpi pierwsze). Jeśli podczas podawania eptyfibatydu wykonywana jest przezskórna interwencja wieńcowa (PCI), infuzję należy kontynuować przez 20-24 h po zakończeniu PCI; całkowity czas leczenia wynosi wówczas maksymalnie 96 h. Zabieg chirurgiczny w trybie pilnym lub przyspieszonym. Jeśli podczas leczenia eptyfibatydem, pacjent wymaga natychmiastowego lub pilnego wykonania zabiegu kardiochirurgicznego, należy natychmiast przerwać infuzję. Jeśli pacjent wymaga zabiegu chirurgicznego w trybie przyspieszonym, należy przerwać infuzję eptyfibatydu w odpowiednim czasie, pozwalającym na powrót prawidłowej czynności płytek krwi. Szczególne grupy pacjentów. Doświadczenie w leczeniu pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby jest bardzo ograniczone. Należy ostrożnie podawać pacjentom z zaburzeniami czynności wątroby, u których mogą występować zaburzenia krzepnięcia; lek jest przeciwwskazany u pacjentów z kliniczne istotnymi zaburzeniami czynności wątroby. U pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek (CCr ≥ 30 - < 50 ml/min) należy podać dożylny bolus 180 µg/kg mc., a następnie ciągłą infuzję w dawce 1,0 µg/kg mc./min przez zalecany czas leczenia. Rekomendacja ta oparta jest na danych farmakokinetycznych i farmakodynamicznych. Dostępne dane kliniczne nie potwierdzają jednak, że ta modyfikacja dawkowania skutkuje długotrwałymi korzyściami. Stosowanie u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek jest przeciwwskazane. Lek nie jest zalecany do stosowania u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności. Preparat może być podawany przez to samo wkłucie dożylne z siarczanem atropiny, dobutaminą, heparyną, lidokainą, meperydyną, metoprololem, midazolamem, morfiną, nitrogliceryną, tkankowym aktywatorem plazminogenu lub werapamilem. Preparat wykazuje zgodność z 0,9% roztworem chlorku sodu do wstrzykiwań i roztworem 5% glukozy w Normosolu R, z lub bez chlorku potasu (należy zapoznać się ze szczegółowymi informacjami na temat składu Normosolu R w ChPL). |