| Dawkowanie |
Dawkować indywidualnie. Podanie podskórne lub domięśniowe. Dorośli: 5-20 mg, zwykle stosowana dawka wynosi 10 mg, w razie potrzeby powtarzać co 4 h. Dzieci i młodzież: 0,1-0,2 mg/kg (maksymalna dawka 15 mg). Osoby w podeszłym wieku: 5-10 mg na dawkę. Podskórna droga podania nie jest odpowiednia dla pacjentów z obrzękiem. Podanie dożylne. Dorośli: 2,5-15 mg (jeśli to konieczne, rozcieńczyć w 0,9% roztworze chlorku sodu), podawać w ciągu 4-5 min. Dzieci i młodzież: 0,05-0,1 mg/kg w bardzo powolnym podaniu (zalecane rozcieńczenie 0,9% roztworem chlorku sodu). Podanie nadtwardówkowe. Zazwyczaj stosowana dawka początkowa to 2-4 mg, na ogół rozcieńczona w 0,9% roztworze chlorku sodu. Po zakończeniu działania przeciwbólowego, zwykle po 6-24 h, w razie potrzeby można podać nową dawkę 1-2 mg. W przypadku długotrwałego leczenia bólu u chorych na raka konieczne są zwykle większe dawki i ciągły wlew nadtwardówkowy. Dzienna dawka zwykle nie przekracza 100 mg na dobę u dorosłych, ale w niektórych indywidualnych przypadkach konieczne jest zastosowanie wyższej dawki w celu złagodzenia bólu, szczególnie w późnych stadiach choroby. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek należy stosować dawkę w wysokości 75% normalnej dawki, a w przypadku pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek należy stosować dawkę odpowiadającą 50% normalnej dawki. Można stosować standardowe odstępy między dawkami. Morfinę należy podawać ostrożnie pacjentom z zaburzeniami czynności wątroby, a odstępy między dawkami można wydłużyć w stosunku do zwykle stosowanych. Początkowa dawka u pacjentów w podeszłym wieku powinna być mniejsza od zwykle stosowanej dawki, a kolejne dawkowanie należy ustalić indywidualnie na podstawie odpowiedzi. Ze względu na fakt, iż morfina jest wydalana wolniej u pacjentów w podeszłym wieku, może być również konieczne zmniejszenie całkowitej dawki dziennej, jeśli pacjent stale otrzymuje morfinę. Należy zachować ostrożność podczas stosowania morfiny, podczas leczenia niemowląt i małych dzieci, ponieważ ze względu na niewielką masę ciała są one bardziej wrażliwe niż normalnie na opioidy. |
