| Dawkowanie |
Doustnie. Leczenie powinien rozpocząć i nadzorować lekarz specjalizujący się w rozpoznaniu i leczeniu chorób, w których wskazane jest stosowanie tofacytynibu. Reumatoidalne zapalenie stawów lub łuszczycowe zapalenie stawów. Zalecana dawka to 5 mg 2 razy na dobę. Dawki tej nie należy przekraczać. Nie ma konieczności dostosowywania dawki w przypadku stosowania leku w skojarzeniu z MTX. Zmiana z tofacytynibu w postaci tabletek powlekanych na tofacytynib w postaci tabletek o przedłużonym uwalnianiu lub odwrotnie. Zmiana z tofacytynibu w postaci tabletek powlekanych 5 mg na tofacytynib w postaci tabletek o przedłużonym uwalnianiu 11 mg lub odwrotnie - zmiany leczenia z tofacytynibu w postaci tabletek powlekanych 5 mg 2 razy na dobę na tofacytynib w postaci tabletek o przedłużonym uwalnianiu 11 mg raz na dobę lub odwrotnie można dokonać następnego dnia po przyjęciu ostatniej dawki którejkolwiek z tabletek. Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa. Zalecana dawka to 5 mg 2 razy na dobę. Wrzodziejące zapalenie jelita grubego. Leczenie indukujące. Zalecana dawka to 10 mg 2 razy na dobę przez 8 tyg. w leczeniu indukującym. U pacjentów, u których do 8. tyg. nie uzyska się wystarczających korzyści terapeutycznych, leczenie indukujące dawką 10 mg 2 razy na dobę można przedłużyć o dodatkowe 8 tyg. (co daje łącznie 16 tygodni), a następnie dawkę należy zmniejszyć do 5 mg 2 razy na dobę w leczeniu podtrzymującym. Leczenie indukujące tofacytynibem należy przerwać u każdego pacjenta, u którego do 16. tyg. nie uzyska się żadnych korzyści terapeutycznych. Leczenie podtrzymujące. Zalecana dawka w leczeniu podtrzymującym to 5 mg 2 razy na dobę. Nie zaleca się stosowania tofacytynibu w dawce 10 mg 2 razy na dobę w leczeniu podtrzymującym u pacjentów z WZJG, u których występują czynniki ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (ŻChZZ), ciężkich zdarzeń sercowo-naczyniowych (MACE) i nowotworów złośliwych, chyba że nie ma dostępnych odpowiednich alternatywnych metod leczenia. U pacjentów z WZJG, którzy nie są narażeni na zwiększone ryzyko ŻChZZ, MACE ani nowotworu złośliwego, można rozważyć stosowanie tofacytynibu w dawce 10 mg 2 razy na dobę, jeżeli wystąpi u nich zmniejszenie odpowiedzi na leczenie tofacytynibem w dawce 5 mg 2 razy na dobę i nie zareagują na alternatywne opcje leczenia WZJG, np. na leczenie inhibitorami czynnika martwicy nowotworów (inhibitorami TNF). Tofacytynib w dawce 10 mg 2 razy na dobę w leczeniu podtrzymującym należy stosować przez możliwie najkrótszy okres. Należy zastosować najmniejszą skuteczną dawkę potrzebną do utrzymania odpowiedzi na leczenie. U pacjentów, u których uzyskano odpowiedź na leczenie tofacytynibem, można - zgodnie ze standardowymi zasadami postępowania - zmniejszyć dawkę kortykosteroidów i (lub) zaprzestać ich podawania. Wznowienie leczenia u pacjentów z WZJG. U pacjentów, u których leczenie zostało przerwane, można rozważyć jego wznowienie. U pacjentów z utratą odpowiedzi można rozważyć ponowne przeprowadzenie leczenia indukującego tofacytynibem w dawce 10 mg 2 razy na dobę. W badaniach klinicznych okres przerwy w leczeniu nie przekraczał roku. Skuteczność można odzyskać do 8. tyg., stosując tofacytynib w dawce 10 mg 2 razy na dobę. Wielostawowe MIZS i młodzieńcze ŁZS (dzieci w wieku od 2 do 18 lat). Tofacytynib można stosować w monoterapii lub w skojarzeniu z metotreksatem (MTX). Zalecana dawka u pacjentów w wieku 2 lat i starszych ustalana jest na podstawie następujących kategorii masy ciała. Dawka tofacytynibu u pacjentów z wielostawowym młodzieńczym idiopatycznym zapaleniem stawów i młodzieńczym ŁZS w wieku 2 lat i starszych - mc. (kg) 10 – <20: 3,2 mg (3,2 ml roztworu doustnego) 2 razy na dobę; mc (kg) 20 – <40: 4 mg (4 ml roztworu doustnego) 2 razy na dobę; mc (kg) ≥40: 5 mg (5 ml roztworu doustnego lub tabletka powlekana 5 mg) 2 razy na dobę. U pacjentów o masie ciała ≥40 kg, leczonych tofacytynibem w postaci roztworu doustnego podawanego w dawce 5 ml 2 razy na dobę, można zmienić schemat leczenia na tofacytynib w postaci tabletek powlekanych podawanych w dawce 5 mg 2 razy na dobę. U pacjentów o masie ciała <40 kg nie można zmienić schematu leczenia z tofacytynibu w postaci roztworu doustnego. Przerwanie i zaprzestanie leczenia u dorosłych pacjentów oraz dzieci i młodzieży. Jeżeli u pacjenta wystąpi ciężkie zakażenie, leczenie tofacytynibem należy przerwać i wznowić dopiero po ustąpieniu zakażenia. W przypadku stwierdzenia w wynikach badań laboratoryjnych krwi nieprawidłowości zależnych od dawki, w tym limfopenii, neutropenii i niedokrwistości, konieczne może być przerwanie dawkowania. Zaleca się, aby nie rozpoczynać dawkowania u pacjentów, u których bezwzględna liczba limfocytów (ALC) wynosi mniej niż 750 komórek/mm3. Zalecenia dotyczące przerwania dawkowania lub trwałego zaprzestania leczenia wydawane są w zależności od stopnia nieprawidłowości wyników badań laboratoryjnych. Zmniejszona bezwzględna liczba limfocytów (ALC). ALC ≥750 komórek/mm3 - dawkę należy utrzymać. ALC 500-750 komórek/mm3: w przypadku utrzymywania się (2 kolejne wartości w tym zakresie w rutynowych badaniach) zmniejszenia wartości w tym zakresie, należy zmniejszyć dawkowanie lub przerwać podawanie leku; u pacjentów otrzymujących tofacytynib w dawce 10 mg 2 razy na dobę dawkowanie należy zmniejszyć do 5 mg 2 razy na dobę; u pacjentów otrzymujących tofacytynib w dawce 5 mg 2 razy na dobę podawanie leku należy przerwać; gdy ALC będzie większa niż 750, leczenie należy wznowić zgodnie ze wskazaniami klinicznymi. ALC <500 komórek/mm3: jeżeli wyniki badań laboratoryjnych zostaną potwierdzone w badaniach powtórzonych w ciągu 7 dni, dawkowanie należy przerwać. Zaleca się, aby nie rozpoczynać dawkowania u dorosłych pacjentów, u których ANC wynosi mniej niż 1000 komórek/mm3. Zaleca się, aby nie rozpoczynać dawkowania u pacjentów pediatrycznych, u których bezwzględna liczba neutrofili (ANC) wynosi mniej niż 1200 komórek/mm3. Zmniejszona bezwzględna liczba neutrofili (ANC). ANC >1000 komórek/mm3 - dawkę należy utrzymać. ANC 500-1000 komórek/mm3: w przypadku utrzymywania się (2 kolejne wartości w tym zakresie w rutynowych badaniach) zmniejszenia wartości w tym zakresie, należy zmniejszyć dawkowanie lub przerwać podawanie leku; u pacjentów otrzymujących tofacytynib w dawce 10 mg 2 razy na dobę dawkowanie należy zmniejszyć do 5 mg 2 razy na dobę; u pacjentów otrzymujących tofacytynib w dawce 5 mg 2 razy na dobę podawanie leku należy przerwać; gdy ANC będzie większa niż 1000, leczenie należy wznowić zgodnie ze wskazaniami klinicznymi. ANC <500 komórek/mm3: jeżeli wyniki badań laboratoryjnych zostaną potwierdzone w badaniach powtórzonych w ciągu 7 dni, dawkowanie należy przerwać. Zaleca się, aby nie rozpoczynać dawkowania u dorosłych pacjentów, u których stężenie hemoglobiny jest mniejsze niż 9 g/dl. Zaleca się, aby nie rozpoczynać dawkowania u pacjentów pediatrycznych, u których stężenie hemoglobiny jest mniejsze niż 10 g/dl. Zmniejszone stężenie hemoglobiny. Zmniejszenie stężenia o wartość mniejszą lub równą 2 g/dl i do stężenia większego lub równego 9,0 g/dl - dawkę należy utrzymać. Zmniejszenie stężenia o więcej niż 2 g/dl lub poniżej 8,0 g/dl (potwierdzone w badaniach wielokrotnych) - dawkowanie należy przerwać, aż do uzyskania prawidłowych wartości stężenia hemoglobiny. Interakcje. Całkowitą dawkę dobową tofacytynibu należy zmniejszyć o połowę u pacjentów przyjmujących silne inhibitory CYP3A4 (np. ketokonazol) oraz u pacjentów przyjmujących jednocześnie 1 lub więcej leków, które zarówno umiarkowanie hamują aktywność CYP3A4, jak i są silnymi inhibitorami CYP2C19 (np. flukonazol): dawkę tofacytynibu należy zmniejszyć do 5 mg raz na dobę u pacjentów przyjmujących 5 mg 2 razy na dobę (dotyczy zarówno dorosłych pacjentów, jak i dzieci i młodzieży); dawkę tofacytynibu należy zmniejszyć do 5 mg 2 razy na dobę u pacjentów przyjmujących 10 mg 2 razy na dobę (dotyczy dorosłych pacjentów). Dotyczy stosowania wyłącznie u dzieci i młodzieży: dostępne dane sugerują, że poprawę kliniczną uzyskuje się w ciągu 18 tygodni od rozpoczęcia leczenia tofacytynibem. U pacjentów, u których w tym okresie nie zaobserwowano poprawy klinicznej, należy dokładnie rozważyć kontynuację leczenia. Przerwanie dawkowania u pacjentów z ZZSK. Dostępne dane sugerują, że poprawę kliniczną u pacjentów z ZZSK obserwuje się w ciągu 16 tygodni od rozpoczęcia leczenia tofacytynibem. U pacjentów, u których w tym okresie nie zaobserwowano poprawy klinicznej, należy ponownie dokładnie rozważyć, czy kontynuować leczenie. Szczególne grupy pacjentów. Nie ma konieczności dostosowania dawki u pacjentów w wieku 65 lat lub starszych. Dane dotyczące pacjentów w wieku 75 lat i starszych są ograniczone. Biorąc pod uwagę zwiększone ryzyko ciężkich zakażeń, zawału mięśnia sercowego i nowotworów złośliwych, związanych ze stosowaniem tofacytynibu u pacjentów w wieku powyżej 65 lat, tofacytynib należy stosować u tych pacjentów tylko wtedy, gdy nie są dostępne odpowiednie alternatywne metody leczenia. Dostosowywanie dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Łagodne zaburzenia czynności wątroby (klasa A w skali Childa-Pugh): nie ma konieczności dostosowywania dawki. Umiarkowane zaburzenia czynności wątroby (klasa B w skali Childa-Pugh): dawkę należy zmniejszyć do 5 mg raz na dobę, gdy wskazana dawka przy prawidłowej czynności wątroby wynosi 5 mg 2 razy na dobę; dawkę należy zmniejszyć do 5 mg 2 razy na dobę, gdy wskazana dawka przy prawidłowej czynności wątroby wynosi 10 mg 2 razy na dobę. Ciężkie zaburzenia czynności wątroby (klasa C w skali Childa-Pugh): nie stosować. Dostosowywanie dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Łagodne zaburzenia czynności nerek (CCr 50–80 ml/min) - nie ma konieczności dostosowywania dawki. Umiarkowane zaburzenia czynności nerek (CCr 30-49 ml/min) - nie ma konieczności dostosowywania dawki. Ciężkie zaburzenia czynności nerek (w tym pacjenci poddawani hemodializie CCr <30 ml/min): dawkę należy zmniejszyć do 5 mg raz na dobę, gdy wskazana dawka przy prawidłowej czynności nerek wynosi 5 mg 2 razy na dobę; dawkę należy zmniejszyć do 5 mg 2 razy na dobę, gdy wskazana dawka przy prawidłowej czynności nerek wynosi 10 mg 2 razy na dobę; u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek zmniejszoną dawkę należy utrzymać nawet po hemodializie. Nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności tofacytynibu u dzieci w wieku poniżej 2 lat z wielostawowym MIZS i młodzieńczym ŁZS. Nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności tofacytynibu u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat z innymi wskazaniami (np. wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego). Sposób podania. Lek podawany jest niezależnie od posiłku. W przypadku pacjentów mających trudności z połykaniem tabletki można rozkruszyć i podawać z wodą. |
