| Dawkowanie |
Doustnie. Leczenie binimetynibem w skojarzeniu z enkorafenibem powinno być rozpoczynane i nadzorowane przez lekarza posiadającego doświadczenie w stosowaniu leków przeciwnowotworowych. Badanie na obecność mutacji w genie BRAF. Przed rozpoczęciem leczenia binimetynibem w skojarzeniu z enkorafenibem należy u pacjenta potwierdzić obecność mutacji BRAF V600E, stosując test z oznakowaniem CE, będący wyrobem medycznym do diagnostyki in vitro (IVD) o odpowiednim przeznaczeniu. Jeśli wyrób medyczny IVD z oznakowaniem CE nie jest dostępny, można zastosować alternatywny zwalidowany test. Skuteczność i bezpieczeństwo binimetynibu w skojarzeniu z enkorafenibem potwierdzono jedynie u pacjentów z czerniakiem skóry z obecnością mutacji BRAF V600E i V600K w guzie lub z NDRP z obecnością mutacji BRAF V600E. Binimetynibu w skojarzeniu z enkorafenibem nie należy stosować u pacjentów ze złośliwym czerniakiem skóry z genem BRAF typu dzikiego ani z NDRP z genem BRAF typu dzikiego. Dawkowanie. Zalecana dawka wynosi 45 mg (3 tabl. 15 mg) 2 razy na dobę w odstępie ok. 12 h, co odpowiada całkowitej dawce dobowej wynoszącej 90 mg. Leczenie należy kontynuować do momentu, gdy pacjent przestanie odnosić korzyści lub do wystąpienia nieakceptowalnej toksyczności. Modyfikacja dawki. Postępowanie w przypadku wystąpienia działań niepożądanych może wymagać zmniejszenia dawki, tymczasowego przerwania stosowania leku lub całkowitego jego odstawienia. U pacjentów otrzymujących 45 mg binimetynibu 2 razy na dobę zalecana zmniejszona dawka binimetynibu wynosi 30 mg 2 razy na dobę. Nie zaleca się zmniejszania dawki mniejszej niż 30 mg 2 razy na dobę. Jeśli pacjent nie toleruje dawki 30 mg 2 razy na dobę, należy przerwać leczenie. Jeżeli działanie niepożądane, które było powodem zmniejszenia dawki, jest skutecznie leczone, można rozważyć ponowne zwiększenie dawki do 45 mg 2 razy na dobę. Nie zaleca się ponownego zwiększenia dawki do 45 mg 2 razy na dobę, jeśli zmniejszenie dawki było spowodowane niewydolnością lewej komory lub wystąpieniem dowolnego działania toksycznego stopnia 4. W przypadku wystąpienia związanych z leczeniem działań toksycznych podczas stosowania binimetynibu w skojarzeniu z enkorafenibem, należy zmniejszyć dawkę, przerwać lub zakończyć podawanie obu leków jednocześnie. Wyjątkami, w których konieczne jest zmniejszenie tylko dawki enkorafenibu (działania niepożądane związane głównie ze stosowaniem enkorafenibu), są: erytrodyzestezja dłoniowo-podeszwowa, zapalenie błony naczyniowej oka, w tym zapalenie tęczówki oraz zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego, a także wydłużenie odstępu QTc. W przypadku wystąpienia któregokolwiek z tych działań toksycznych należy zmniejszy dawkę enkorafenibu zgodnie z instrukcją w ChPL tego leku. W przypadku tymczasowego przerwania podawania binimetynibu należy zmniejszyć dawkę enkorafenibu do 300 mg raz na dobę na okres wstrzymania stosowania binimetynibu, gdyż enkorafenib nie jest dobrze tolerowany w dawce 450 mg w monoterapii. Jeżeli binimetynib zostanie całkowicie odstawiony, należy odstawić enkorafenib. Jeżeli podawanie enkorafenibu zostanie tymczasowo przerwane, należy przerwać podawanie binimetynibu. W przypadku zakończenia leczenia enkorafenibem należy również odstawić binimetynib. Zalecane modyfikacje dawki binimetynibu (stosowanego w skojarzeniu z enkorafenibem) w przypadku wybranych działań niepożądanych. Reakcje skórne. Stopień 2. - należy kontynuować leczenie binimetynibem; w przypadku nasilenia wysypki lub braku poprawy po 2 tyg. leczenia należy przerwać stosowanie binimetynibu do czasu zmniejszenia nasilenia do stopnia 0 lub 1., a następnie wznowić leczenie w takiej samej dawce, jeśli powikłanie wystąpiło po raz pierwszy lub w zmniejszonej dawce, jeśli powikłanie stopnia 2. wystąpiło po raz kolejny. Stopień 3. - należy wstrzymać podawanie binimetynibu do czasu zmniejszenia nasilenia do stopnia 0 lub 1., a następnie wznowić leczenie w takiej samej dawce, jeśli powikłanie wystąpiło po raz pierwszy lub w zmniejszonej dawce, jeśli powikłanie stopnia 3. wystąpiło po raz kolejny. Stopień 4. - należy całkowicie odstawić leczenie binimetynibem. Powikłania oczne. Objawowe odwarstwienie nabłonka barwnikowego siatkówki (RPED) (stopnia 2. lub 3.) - należy wstrzymać podawanie binimetynibu na okres do 2 tyg. i powtórzyć badanie okulistyczne, w tym badanie ostrości wzroku; jeśli nasilenie powikłania zmniejszy się do stopnia 0 lub 1., należy wznowić stosowanie binimetynibu w takiej samej dawce; jeśli nasilenie powikłania zmniejszy się do stopnia 2., należy wznowić stosowanie binimetynibu w mniejszej dawce; w przypadku braku poprawy do stopnia 2. należy całkowicie odstawić binimetynib. Objawowe RPED (stopień 4.) związane z pogorszeniem ostrości wzroku (stopień 4.) - należy całkowicie odstawić binimetynib. Zakrzep żyły siatkówki (RVO) - należy całkowicie odstawić binimetynib. Działania niepożądane dotyczące serca. Zmniejszenie frakcji wyrzutowej lewej komory serca (LVEF) stopnia 2. lub niedające objawów, bezwzględne zmniejszenie LVEF o ponad 10% w stosunku do wartości początkowej lub poniżej dolnej granicy normy (DGN) - należy oceniać LVEF co 2 tyg.; w przypadku braku objawów: należy wstrzymać leczenie binimetynibem na okres do 4 tyg.; należy wznowić podawanie binimetynibu w mniejszej dawce, jeśli w okresie 4 tyg. wystąpią wszystkie poniższe stany: o LVEF na poziomie lub powyżej DGN o bezwzględne zmniejszenie w stosunku do wartości początkowej wynosi 10% lub mniej; jeżeli wartość LVEF nie wróci do normy w okresie 4 tyg., należy całkowicie odstawić binimetynib. Zmniejszenie LVEF stopnia 3. lub 4. bądź objawowa niewydolność lewej komory - należy całkowicie odstawić binimetynib; należy oceniać LVEF co 2 tyg. do czasu powrotu do normy. Rabdomioliza, zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej (CK). Stopień 3. (CK >5-10 x GGN), brak objawów - należy kontynuować podawanie tej samej dawki binimetynibu i odpowiednio nawadniać pacjenta. Stopień 4. (CK >10 x GGN), brak objawów - należy wstrzymać podawanie binimetynibu, aż nastąpi poprawa do stopnia 0 lub 1; należy odpowiednio nawadniać pacjenta. Stopień 3. lub 4. (CK >5 x GGN) z objawami ze strony mięśni lub niewydolnością nerek - należy wstrzymać podawanie binimetynibu, aż nastąpi poprawa do stopnia 0 lub 1; w przypadku ustąpienia powikłania w ciągu 4 tyg. należy wznowić podawanie binimetynibu w mniejszej dawce lub; należy całkowicie odstawić binimetynib. Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa (VTE). Niepowikłana zakrzepica żył głębokich (DVT) lub zatorowość płucna (PE) stopnia ≤3. - należy wstrzymać podawanie binimetynibu; w przypadku poprawy do stopnia 0. lub 1. należy wznowić leczenie binimetynibem w zmniejszonej dawce, lub w przypadku braku poprawy należy całkowicie odstawić binimetynib. Zatorowość płucna stopnia 4. - należy całkowicie odstawić binimetynib. Nieprawidłowe wyniki laboratoryjnych badań wątroby. Stopień 2. (aktywność AspAT lub AlAT >3 x - ≤5 x przekraczająca GGN) - należy kontynuować leczenie taką samą dawką binimetynibu; w przypadku braku poprawy po 2 tyg. należy przerwać stosowanie binimetynibu dopóki nasilenie nie zmniejszy się do stopnia 0. lub 1. bądź do wartości początkowych, a następnie wznowić leczenie w takiej samej dawce. Wystąpienie po raz pierwszy powikłania 3. stopnia (AspAT lub AlAT >5 x GGN i stężenie bilirubiny we krwi >2 x GGN) - należy wstrzymać leczenie binimetynibem na okres do 4 tyg.; w przypadku poprawy do stopnia 0 lub 1. bądź do wartości początkowych należy wznowić leczenie w zmniejszonej dawce, lub w przypadku braku poprawy należy całkowicie odstawić binimetynib. Wystąpienie po raz pierwszy powikłania stopnia 4. (AspAT lub AlAT >20 x GGN) - należy wstrzymać leczenie binimetynibem na okres do 4 tyg.; w przypadku poprawy do stopnia 0 lub 1. bądź do wartości początkowych należy wznowić leczenie w zmniejszonej dawce, lub w przypadku braku poprawy należy całkowicie odstawić binimetynib; lub należy całkowicie odstawić binimetynib. Nawrót powikłania stopnia 3. (AspAT lub AlAT >5 x GGN i stężenie bilirubiny we krwi >2 x GGN) - należy rozważyć całkowite odstawienie binimetynibu. Nawrót powikłania stopnia 4. (AspAT lub AlAT >20 x GGN) - należy całkowicie odstawić binimetynib. Śródmiąższowa choroba płuc (ILD), zapalenie płuc. Stopień 2. - należy wstrzymać leczenie binimetynibem na okres do 4 tyg.; w przypadku poprawy do stopnia 0 lub 1. należy wznowić leczenie binimetynibem w zmniejszonej dawce, lub jeżeli zdarzenie nie ustąpi w okresie 4 tyg., należy całkowicie odstawić binimetynib. Stopień 3. lub stopień 4. - należy całkowicie odstawić binimetynib. Zalecane modyfikacje dawki binimetynibu (stosowanego w skojarzeniu z enkorafenibem) w przypadku innych działań niepożądanych. Nawracające lub nietolerowane działania niepożądane stopnia 2.; pierwsze wystąpienie działania niepożądanego stopnia 3. - należy wstrzymać leczenie binimetynibem na okres do 4 tyg.; w przypadku poprawy do stopnia 0. lub 1. bądź do poziomu początkowego należy wznowić leczenie binimetynibem w zmniejszonej dawce, lub w przypadku braku poprawy należy całkowicie odstawić binimetynib. Pierwsze wystąpienie działania niepożądanego stopnia 4. - należy wstrzymać leczenie binimetynibem na okres do 4 tyg.; w przypadku poprawy do stopnia 0. lub 1. bądź do poziomu początkowego należy wznowić leczenie binimetynibem w zmniejszonej dawce, lub w przypadku braku poprawy należy całkowicie odstawić binimetynib; lub należy całkowicie odstawić binimetynib. Nawracające działania niepożądane stopnia 3. - należy rozważyć całkowite odstawienie binimetynibu. Nawracające działania niepożądane stopnia 4. - należy całkowicie odstawić binimetynib. Pominięte dawki. W przypadku pominięcia dawki binimetynibu nie należy przyjmować pominiętej dawki, jeśli pozostało mniej niż 6 h do przyjęcia następnej zaplanowanej dawki. W przypadku wystąpienia wymiotów po podaniu binimetynibu, pacjent nie powinien przyjmować ponownej dawki, lecz zażyć następną zaplanowaną dawkę. Szczególne grupy pacjentów. Nie jest konieczna modyfikacja dawki u pacjentów w wieku 65 lat i starszych. Nie jest konieczna modyfikacja dawki u pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby (klasa A wg skali Childa-Pugha). Ponieważ enkorafenib nie jest zalecany u pacjentów z umiarkowanymi (klasa B w skali Childa-Pugha) i ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (klasa C w skali Childa-Pugha), podawanie binimetynibu nie jest zalecane u tych pacjentów. Nie jest konieczna modyfikacja dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności binimetynibu u dzieci i młodzieży. Sposób podania. Tabletki należy połykać w całości popijając wodą. Lek można przyjmować niezależnie od posiłków. |
