| Dawkowanie |
Domięśniowo. We wszystkich grupach wiekowych zalecane jest jednorazowe wstrzyknięcie 1 dawki (0,5 ml). Szczepienie powinno być przeprowadzane zgodnie z oficjalnymi zaleceniami i (lub) lokalnymi procedurami. Szczepionkę można podać osobom o nieznanej historii szczepień lub, które otrzymały niepełny cykl szczepienia podstawowego. Jednak odpowiedzi na dawkę przypominającą należy się spodziewać jedynie u osób, u których wykonano cykl szczepienia podstawowego lub u osób, które przebyły zakażenie naturalne. Szczepionka może być stosowana u osób z ranami niosącymi ryzyko zachorowania na tężec, ale gdy właściwe jest jednoczesne szczepienie przeciwko błonicy i krztuścowi. U osób dorosłych szczepienie przypominające przeciwko tężcowi i błonicy powinno być przeprowadzane zgodnie z oficjalnymi zaleceniami, ogólnie w odstępach co 10 lat. Obecnie nie ma danych naukowych, które mogą być podstawą wydania oficjalnych zaleceń, dotyczących optymalnego odstępu między kolejnymi dawkami przypominającymi tej szczepionki. Szczególne grupy pacjentów. Nie badano bezpieczeństwa i skuteczności szczepionki u osób powyżej 55. rż. U osób z obniżoną odpornością odpowiedź serologiczna może być osłabiona. Szczepienie osób poddawanych leczeniu immunosupresyjnemu nie jest wykluczone, ale może prowadzić do wytwarzania niższego poziomu przeciwciał. Jeżeli to możliwe, szczepienie powinno zostać przełożone do momentu zakończenia leczenia immunosupresyjnego. Dzieci powinny otrzymywać dawkę taką samą jak dorośli. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności leku u dzieci poniżej 4. rż. Sposób podania. Przed podaniem wstrząsnąć. Jednorazowe wstrzyknięcie jednej dawki (0,5 ml) należy podać domięśniowo, najlepiej do mięśnia naramiennego. Nie wstrzykiwać dożylnie. W przypadku osób narażonych na ryzyko krwotoku po wstrzyknięciu domięśniowym, preparat może być podawany podskórnie. |
