| Dawkowanie |
Dożylnie. Lek należy podawać pod nadzorem lekarza specjalizującego się w stosowaniu leków przeciwnowotworowych oraz w miejscu, w którym istnieje możliwość natychmiastowego skorzystania z pełnego wyposażenia reanimacyjnego. Leczenie pacjentów z nawrotową lub oporną na leczenie ALL wywodzącą się z komórek prekursorowych limfocytów B można rozważać, jeśli wynik ekspresji antygenu CD22 przed rozpoczęciem terapii, uzyskany po przeprowadzeniu oznaczenia zwalidowaną i czułą metodą, wynosi >0%. U pacjentów, u których stwierdzono krążące limfoblasty, przed podaniem pierwszej dawki zaleca się przeprowadzenie cytoredukcji z zastosowaniem skojarzonego leczenia hydroksymocznikiem, steroidami i (lub) winkrystyną do uzyskania liczby komórek blastycznych we krwi obwodowej ≤10 000/mm3. Przed rozpoczęciem leczenia zaleca się zastosowanie premedykacji kortykosteroidem, lekiem przeciwgorączkowym oraz lekiem przeciwhistaminowym. U pacjentów z dużą masą nowotworu przed rozpoczęciem podawania zaleca się zastosowanie premedykacji w celu zmniejszenia stężenia kwasu moczowego i nawodnienia. Lek należy podawać w 3- lub 4-tygodniowych cyklach. U pacjentów, którzy zostaną poddani przeszczepowi krwiotwórczych komórek macierzystych (HSCT) zaleca się zastosowanie 2 cykli leczenia. Trzeci cykl terapii można rozważyć u pacjentów, u których po 2 cyklach leczenia nie uzyskano całkowitej remisji (CR) ani całkowitej remisji z niepełną regeneracją hematologiczną (CRi) i stwierdzono minimalną chorobę resztkową (MRD). U pacjentów, którzy nie będą poddawani HSCT, można zastosować maksymalnie 6 cykli. Leczenie pacjentów, którzy nie osiągnęli CR lub CRi po 3 cyklach terapii, należy przerwać. W pierwszym cyklu leczenia zalecana całkowita dawka dla wszystkich pacjentów wynosi 1,8 mg/m2 pc. na cykl, podawana w 3 dawkach podzielonych: w dniu 1. (0,8 mg/m2 pc.), dniu 8. (0,5 mg/m2 pc.) i dniu 15. (0,5 mg/m2 pc.). Pierwszy cykl leczenia powinien trwać 3 tyg., ale można go przedłużyć do 4 tyg., jeśli u pacjenta wystąpi CR lub CRi oraz (albo) w celu umożliwienia ustąpienia objawów toksyczności. W kolejnych cyklach zalecana dawka inotuzumabu ozogamycyny to 1,5 mg/m2 pc. na cykl, podawana w 3 dawkach podzielonych: w dniu 1. (0,5 mg/m2 pc.), dniu 8. (0,5 mg/m2 pc.) i dniu 15. (0,5 mg/m2 pc.) u pacjentów, którzy uzyskali CR lub CRi, lub 1,8 mg/m2 pc. na cykl, podawana w 3 dawkach podzielonych: w dniu 1. (0,8 mg/m2 pc.), dniu 8. (0,5 mg/m2 pc.) i dniu 15. (0,5 mg/m2 pc.) u pacjentów, którzy nie uzyskali CR lub CRi. Kolejne cykle leczenia powinny trwać 4 tyg. Modyfikacje dawki. Może zaistnieć konieczność modyfikacji dawki ze względu na bezpieczeństwo i tolerancję u danego pacjenta. Leczenie niektórych działań niepożądanych może wymagać przerwania i (lub) zmniejszenia dawkowania bądź całkowitego zaprzestania podawania leku. Jeśli dawka zostanie zmniejszona z powodu toksyczności związanej ze stosowaniem leku, dawki tej nie należy ponownie zwiększać. Modyfikacje dawki z powodu toksyczności hematologicznej na początku cyklu leczenia (w dniu 1.). Przed rozpoczęciem leczenia inotuzumabem ozogamycyny ANC ≥1 x 109/l - w przypadku zmniejszenia ANC należy przerwać kolejny cykl leczenia aż do powrotu do wartości ≥ 1 x 109/l. Przed rozpoczęciem leczenia liczba płytek krwi ≥50 x 109/l - w przypadku zmniejszenia liczby płytek krwi należy przerwać kolejny cykl leczenia aż do powrotu do wartości ≥ 50 x 109/l. Przed rozpoczęciem leczenia ANC <1 x 109/l i (lub) liczba płytek krwi <50 x 109/l - w przypadku zmniejszenia ANC i (lub) liczby płytek krwi należy przerwać kolejny cykl leczenia aż do chwili, gdy spełniony zostanie przynajmniej jeden z poniższych warunków: ANC i liczba płytek krwi powrócą przynajmniej do wartości na poziomie wyjściowym z poprzedniego cyklu lub ANC powróci do wartości ≥1 x 109/l i liczba płytek krwi powróci do wartości ≥50 x 109/l lub stan zdrowia pacjenta ustabilizuje się lub poprawi (w oparciu o ostatnie wyniki badania szpiku kostnego) oraz uzna się, że przyczyną zmniejszenia ANC i liczby płytek krwi jest choroba podstawowa (nie zaś toksyczność związana ze stosowaniem inotuzumabu ozogamycyny). Modyfikacje dawki z powodu toksyczności niehematologicznej w dowolnym punkcie czasowym w trakcie leczenia. VOD/SOS lub inne ciężkie toksyczne uszkodzenie wątroby - należy całkowicie zaprzestać leczenia. Bilirubina całkowita >1,5 x GGN oraz AspAT/AlAT >2,5 x GGN - przerwać dawkowanie aż do powrotu bilirubiny całkowitej do wartości ≤1,5 x GGN i AspAT/AlAT ≤2,5 x GGN przed podaniem każdej dawki, chyba że wartości te związane są z zespołem Gilberta lub hemolizą; jeśli stężenie bilirubiny całkowitej nie powróci do wartości ≤1,5 x GGN lub AspAT/AlAT nie powrócą do wartości ≤2,5 x GGN, należy całkowicie zaprzestać leczenia. Reakcje spowodowane infuzją - przerwać infuzję i podjąć odpowiednie postępowanie; w zależności od nasilenia reakcji związanych z infuzją należy rozważyć zaprzestanie jej podawania lub zastosowanie steroidów i leków przeciwhistaminowych; w przypadku ciężkich lub zagrażających życiu reakcji związanych z infuzją należy całkowicie zaprzestać leczenia. Toksyczność niehematologiczna w stopniu ≥2 (związana z inotuzumabem ozogamycyny) - przerwać leczenie i odczekać do zmniejszenia objawów toksyczności do stopnia 1 lub powrotu zdrowia pacjenta do stanu sprzed leczenia, przed podaniem każdej dawki. Modyfikacje dawki w zależności od czasu trwania przerwy w dawkowaniu z powodu toksyczności. Czas trwania przerwy w dawkowaniu z powodu toksyczności <7 dni (w trakcie cyklu) - przerwać kolejną dawkę (zachować odstęp co najmniej 6 dni między kolejnymi dawkami). Czas trwania przerwy w dawkowaniu ≥7 dni - pominąć kolejną dawkę w trakcie cyklu. Czas trwania przerwy w dawkowaniu ≥14 dni - po normalizacji stanu zdrowia pacjenta zmniejszyć całkowitą dawkę o 25% w kolejnym cyklu; jeśli zajdzie konieczność dalszej modyfikacji dawki, należy zredukować liczbę dawek do 2 na cykl w kolejnych cyklach; gdy zmniejszenie całkowitej dawki o 25% a następnie redukcja do 2 dawek na cykl nie będzie tolerowane, należy całkowicie zaprzestać leczenia. Czas trwania przerwy w dawkowaniu ≥28 dni - rozważyć całkowite zaprzestanie podawania inotuzumabu ozogamycyny. Szczególne grupy pacjentów. Nie ma konieczności dostosowywania dawki początkowej ze względu na wiek pacjenta. Lek jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężką czynną chorobą wątroby (np. marskość wątroby, guzkowy przerost regeneracyjny, aktywne zapalenie wątroby). Nie ma konieczności dostosowywania dawki początkowej u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, u których stężenie bilirubiny całkowitej wynosi ≤1,5 x GGN, a AspAT i (lub) AlAT ≤2,5 x GGN. Dane dotyczące bezpieczeństwa stosowania leku u pacjentów, u których przed rozpoczęciem dawkowania stężenie bilirubiny całkowitej wynosiło >1,5 x GGN i AspAT/AlAT >2,5 x GGN, są ograniczone. Należy przerwać stosowanie lektu aż do powrotu bilirubiny całkowitej do wartości ≤1,5 x GGN i AspAT/AlAT ≤2,5 x GGN przed podaniem każdej dawki, chyba że wartości te są związane z zespołem Gilberta lub hemolizą. Jeśli stężenie bilirubiny całkowitej nie powróci do wartości ≤1,5 x GGN lub AspAT/AlAT nie powrócą do wartości ≤2,5 x GGN, należy całkowicie zaprzestać leczenia. Nie ma konieczności dostosowywania dawki początkowej u pacjentów z łagodnymi, umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (CCr 60-89 ml/min, 30-59 ml/min lub 15-29 ml/min, odpowiednio). Nie badano bezpieczeństwa i skuteczności stosowania leku u pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności leku u dzieci (w wieku 0-<18 lat). Sposób podania. Infuzję należy podawać przez 1 h. leku nie należy podawać we wstrzyknięciu ani bolusie dożylnym. Przed podaniem lek należy rozpuścić i rozcieńczyć. W trakcie wlewu oraz przez co najmniej 1 h po jego zakończeniu pacjentów należy monitorować w kierunku reakcji związanych z wlewem. |
