| Dawkowanie |
Doustnie. Leczenie należy rozpocząć i prowadzić pod nadzorem lekarza mającego doświadczenie w leczeniu chorób hematologicznych. Przewlekła choroba wątroby. Przed podaniem leku i w dniu zabiegu należy uzyskać liczbę płytek krwi, aby zapewnić odpowiedni wzrost liczby płytek krwi, bez nieoczekiwanego wysokiego wzrostu liczby płytek krwi. Zalecana dawka dobowa awatrombopagu zależy od liczby płytek krwi u pacjenta: <40 x 109/L: 60 mg (3 tabl. 20 mg) raz na dobę, przez 5 dni; od ≥40 do <50 x 109/L: 40 mg (2 tabl. 20 mg), przez 5 dni. Dawkowanie należy rozpocząć od 10 do 13 dni przed planowanym zabiegiem. Pacjent powinien być poddany zabiegowi od 5 do 8 dni po otrzymaniu ostatniej dawki awatrombopagu. W związku z ograniczonymi informacjami nie należy przyjmować awatrombopagu dłużej niż przez 5 dni. Pominięcie dawki. Jeśli dawka leku została pominięta, pacjent powinien przyjąć ją jak najszybciej. Nie należy stosować jednorazowo dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Następną dawkę należy przyjąć o zwykłej porze następnego dnia. Przewlekła małopłytkowość immunologiczna. Należy stosować najmniejszą dawkę leku potrzebną do uzyskania i utrzymania liczby płytek krwi ≥ 50 x 109/L koniecznej do zmniejszenia ryzyka krwawienia. Nie należy stosować awatrombopagu w celu normalizacji liczby płytek krwi. W badaniach klinicznych liczba płytek krwi ogólnie wzrastała w ciągu 1 tyg. od rozpoczęcia stosowania awatrombopagu i zmniejszała się w okresie 1 do 2 tyg. po zaprzestaniu leczenia. Zalecana dawka początkowa wynosi 20 mg (1 tabl.) raz na dobę z pokarmem. Monitorowanie i dostosowanie dawki. Po rozpoczęciu leczenia należy oceniać liczbę płytek krwi co najmniej raz na tydzień aż do uzyskania stabilnej liczby płytek krwi w zakresie ≥50 x 109/L i ≤150 x 109/L. Podczas pierwszych tygodni leczenia należy monitorować liczbę płytek krwi 2 razy na tydzień u pacjentów otrzymujących awatrombopag tylko raz lub dwa razy w tygodniu. Po dostosowaniu dawki w trakcie leczenia również należy monitorować liczbę płytek krwi 2 razy na tydzień. Ze względu na potencjalne ryzyko wzrostu liczby płytek krwi powyżej 400 x 109/L w ciągu pierwszych tygodni leczenia pacjentów należy ściśle monitorować pod kątem wystąpienia jakichkolwiek objawów podmiotowych lub przedmiotowych nadpłytkowości. Po przywróceniu stabilnej liczby płytek krwi należy oznaczać liczbę płytek krwi co najmniej raz na miesiąc. Po zaprzestaniu stosowania awatrombopagu należy oznaczać liczbę płytek krwi raz na tydzień przez co najmniej 4 tyg. Nie należy przekraczać dawki dobowej wynoszącej 40 mg (2 tabl.). Dostosowanie dawki jest oparte na odpowiedzi liczby płytek krwi: <50 x 109/L po co najmniej 2 tyg. leczenia awatrombopagiem - zwiększyć o jeden poziom dawki (wykaz poniżej), odczekać 2 tyg., aby ocenić skutki tego schematu i wszelkie późniejsze dostosowania dawki; >150 i ≤250 x 109/L - zmniejszyć o jeden poziom dawki (wykaz poniżej), odczekać 2 tyg., aby ocenić skutki tego schematu i wszelkie późniejsze dostosowania dawki; ≤250 x 109/L - przerwać podawanie awatrombopagu, zwiększyć częstość monitorowania liczby płytek krwi do 2 razy w tygodniu, gdy liczba płytek krwi wynosi <100 x 109/L, zmniejszyć o jeden poziom dawki (wykaz poniżej) i wznowić leczenie; <50 x 109/L po 4 tyg. stosowania awatrombopagu 40 mg raz na dobę - zaprzestać leczenia awatrombopagiem; >250 x 109/L po 2 tyg. stosowania awatrombopagu 20 mg co tydzień - zaprzestać leczenia awatrombopagiem. Poziomy dawki awatrombopagu w celu dostosowania dawki u pacjentów z przewlekłą pierwotną małopłytkowością immunologiczną: poziom 6 - 40 mg raz na dobę; poziom 5 - 40 mg 3 razy w tygodniu ORAZ 20 mg w 4 pozostałe dni każdego tygodnia; poziom 4 - 20 mg raz na dobę (schemat dawki początkowej w przypadku wszystkich pacjentów z wyjątkiem przyjmujących leki umiarkowanie lub silnie podwójnie indukujące aktywność lub umiarkowane lub silne podwójne inhibitory aktywności CYP2C9 i CYP3A4/5 lub samego CYP2C9); poziom 3 - 20 mg 3 razy w tygodniu; poziom 2 - 20 mg 2 razy w tygodniu LUB 40 mg raz w tygodniu; poziom 1 - 20 mg raz w tygodniu. Pacjenci przyjmujący awatrombopag rzadziej niż raz na dobę powinni przyjmować lek w sposób spójny z tygodnia na tydzień. Poziom dawki 3: trzy nie następujące po sobie dni w tygodniu, np. poniedziałek, środa i piątek. Poziom dawki 2: dwa nie następujące po sobie dni w tygodniu, np. poniedziałek i piątek. Poziom dawki 1: ten sam dzień w każdym tygodniu, np. poniedziałek. W przypadku pominięcia dawki pacjenci powinni przyjąć pominiętą dawkę awatrombopagu, jak tylko sobie o tym przypomną. Pacjenci nie powinni przyjmować dwóch dawek naraz w celu uzupełnienia pominiętej dawki i powinni przyjąć następną dawkę zgodnie z aktualnym schematem. Awatrombopag można podawać dodatkowo do innych leków stosowanych w leczeniu ITP. W razie podawania awatrombopagu w skojarzeniu z innymi lekami stosowanymi w leczeniu pierwotnej ITP należy monitorować liczbę płytek krwi w celu uniknięcia liczby płytek krwi poza zalecanym zakresem i określenia, czy należy zmniejszyć dawkę któregokolwiek z leków. Zaprzestanie leczenia. Należy zaprzestać leczenia awatrombopagiem, jeśli liczba płytek krwi nie zwiększy się do ≥50 x 109/L po 4 tyg. podawania maksymalnej dawki 40 mg raz na dobę. Należy zaprzestać leczenia preparatem, jeśli liczba płytek krwi jest >250 x 109/L po 2 tyg. podawania dawki 20 mg raz w tygodniu. Zalecane dawkowanie w przypadku jednoczesnego stosowania leków umiarkowanie lub silnie podwójnie indukujących aktywność lub umiarkowanych lub silnych podwójnych inhibitorów aktywności CYP2C9 i CYP3A4/5 lub samego CYP2C9 u pacjentów z przewlekłą małopłytkowością immunologiczną. Zalecana dawka początkowa awatrombopagu u pacjentów z przewlekłą pierwotną małopłytkowością immunologiczną w zależności od jednocześnie stosowanych leków: jednocześnie stosowane leki umiarkowanie lub silnie podwójnie indukujące aktywność CYP2C9 i CYP3A4/5 lub samego CYP2C9 (np. flukonazol) - 20 mg (1 tabl.) 3 razy w tygodniu; jednocześnie stosowane leki umiarkowane lub silne podwójne inhibitory aktywności CYP2C9 i CYP3A4/5 lub samego CYP2C9 (np. ryfampicyna, enzalutamid) - 40 mg (2 tabl.) raz na dobę. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w wieku ≥65 lat oraz u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek nie jest konieczne dostosowanie dawki. Awatrombopagu nie badano u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek. Nie jest wymagane dostosowanie dawki leku u pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby (klasa A w skali Childa-Pugha) lub z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby (klasa B w skali Childa-Pugha). Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności awatrombopagu u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (klasa C w skali Childa-Pugha, wynik MELD >24). Nie przewiduje się potrzeby wprowadzania zmiany dawki u tych pacjentów. Leczenie awatrombopagiem należy rozpoczynać u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby wyłącznie wtedy, gdy spodziewane korzyści przewyższają spodziewane ryzyko. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności awatrombopagu u dorosłych pacjentów z przewlekłą ITP oraz ludzkim wirusem niedoboru odporności (HIV), wirusem zapalenia wątroby typu C (HCV) ani u osób ze stwierdzonym toczniem rumieniowatym układowym, ostrym zapaleniem wątroby, czynnym przewlekłym zapaleniem wątroby, marskością wątroby, chorobą limfoproliferacyjną, zaburzeniami mieloproliferacyjnymi, białaczką, mielodysplazją (MDS), współistniejącą chorobą nowotworową i poważną chorobą sercowo-naczyniową (np. zastoinowa niewydolność serca stopnia III/IV, migotanie przedsionków, stan po pomostowaniu tętnic wieńcowych lub implantacji stentu). U pacjentów z mutacjami CYP2C9*2 i CYP2C9*3 narażenie na awatrombopag może prowadzić do zwiększenia polimorfizmów utraty funkcji. Zdrowi uczestnicy (n = 2), którzy byli homozygotami pod względem tych mutacji (osoby słabo metabolizujące), wykazywali około 2-krotnie większe narażenie niż osoby z cytochromem CYP2C9 typu dzikiego. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności awatrombopagu u dzieci w wieku <18 lat. Sposób podania. Lek należy przyjmować o tej samej porze dnia (np. rano lub wieczorem) z pokarmem, w tym również w przypadku przyjmowania dawki rzadziej niż raz na dobę. |
