| Wskazania (w tym pkt 4.1 ChPL) |
Leczenie pozajelitowe następujących zakażeń u dorosłych i dzieci od momentu urodzenia: zakażenia skóry i tkanek miękkich z powikłaniami, zakażenia kości i stawów, szpitalne zapalenie płuc, pozaszpitalne zapalenie płuc, zakażenia dróg moczowych z powikłaniami, infekcyjne zapalenie wsierdzia, zapalenie otrzewnej związane z ciągłą ambulatoryjną dializą otrzewnową (CAPD), bakteriemia występująca w związku z jednym z powyższych wskazań. Preparat jest również wskazany jako alternatywne leczenie doustne biegunki i zapalenia jelita grubego, związanych z zakażeniem Clostridium difficile. Jeśli to wskazane, teikoplaninę należy podawać w skojarzeniu z innymi lekami przeciwbakteryjnymi. Należy wziąć pod uwagę oficjalne wytyczne dotyczące właściwego stosowania leków przeciwbakteryjnych. |
| Dawkowanie |
Dożylnie lub domięśniowo. Stężenia teikoplaniny należy monitorować w stanie stacjonarnym po zakończeniu podawania dawki nasycającej, w celu potwierdzenia, że zostało osiągnięte minimalne stężenie w surowicy: w większości zakażeń bakteriami Gram-dodatnimi, minimalne stężenia teikoplaniny wynoszą co najmniej 10 mg/l, jeśli pomiar wykonano metodą wysokosprawnej chromatografii cieczowej (HPLC) lub co najmniej 15 mg/l, jeśli zastosowano metodę immunofluorescencji w świetle spolaryzowanym (FPIA); w zapaleniu wsierdzia i innych ciężkich zakażeniach, minimalne stężenia teikoplaniny to 15-30 mg/l podczas pomiarów metodą HPLC lub 30-40 mg/l, jeśli mierzono metodą FPIA. Aby zapewnić stabilność tych stężeń podczas leczenia podtrzymującego, kontrolę minimalnych stężeń teikoplaniny w osoczu można wykonywać co najmniej raz w tyg. Dorośli (w tym pacjenci w podeszłym wieku) i dzieci >12 lat. Docelowe stężenia minimalne w dniach 3-5 oraz docelowe stężenia minimalne w czasie leczenia podtrzymującego zostały zmierzone za pomocą FPIA. W infekcyjnym zapaleniu wsierdzia odpowiedni jest zwykle co najmniej 21-dniowy czas leczenia. Leczenia nie należy prowadzić dłużej niż 4 miesiące. Leczenie skojarzone - teikoplanina ma ograniczone spektrum działania przeciwbakteryjnego (bakterie Gram-dodatnie). Nie jest ona odpowiednia do stosowania w monoterapii w niektórych rodzajach zakażeń, chyba że patogen jest już określony i oznaczona jest jego wrażliwość lub istnieje duże podejrzenie, że najbardziej prawdopodobny patogen (patogeny) będzie wrażliwy na leczenie teikoplaniną. Dawkę należy dostosować do masy ciała, niezależnie od masy ciała pacjenta. Zakażenia skóry i tkanek miękkich z powikłaniami. Zapalenie płuc. Zakażenia dróg moczowych z powikłaniami. Dawka nasycająca: 6 mg/kg mc. dożylnie lub domięśniowo 3 razy, co 12 h; docelowe stężenia minimalne w dniach 3-5 powinny wynieść >15 mg/l. Dawka podtrzymująca: 6 mg/kg mc. dożylnie lub domięśniowo raz na dobę; docelowe stężenia minimalne powinny wynieść >15 mg/l raz na tydzień. Zakażenia kości i stawów. Dawka nasycająca: 12 mg/kg mc. dożylnie 3-5 razy, co 12 h; docelowe stężenia minimalne w dniach 3-5 powinny wynieść >20 mg/l. Dawka podtrzymująca: 12 mg/kg mc. dożylnie lub domięśniowo raz na dobę; docelowe stężenia minimalne powinny wynieść >20 mg/l. Infekcyjne zapalenie wsierdzia. Dawka nasycająca: 12 mg/kg mc. dożylnie 3-5 razy, co 12 h; docelowe stężenia minimalne w dniach 3-5 powinny wynieść 30-40 mg/l. Dawka podtrzymująca: 12 mg/kg mc. dożylnie lub domięśniowo raz na dobę; docelowe stężenia minimalne powinny wynieść >30 mg/l. Biegunka i zapalenie jelita grubego związane z zakażeniem Clostridium difficile: 100-200 mg podawane doustnie 2 razy na dobę przez 7-14 dni. Pacjenci z niewydolnością nerek. Modyfikacja dawki nie jest konieczna do 4. dnia leczenia, kiedy to dawkowanie należy dostosować w celu utrzymania minimalnego stężenia w surowicy, wynoszącego co najmniej 10 mg/l mierzonego metodą HPLC lub co najmniej 15 mg/l mierzonego metodą FPIA. Po 4. dniu leczenia: w lekkiej i umiarkowanej niewydolności nerek (klirens kreatyniny 30-80 ml/min) dawkę podtrzymującą należy zmniejszyć o połowę, podając całą dawkę co 2. dzień lub połowę tej dawki raz na dobę; w ciężkiej niewydolności nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min) oraz u pacjentów hemodializowanych: dawkę należy zmniejszyć do 1/3 zwykle stosowanej dawki, podając jednostkową dawkę początkową co 3. dzień lub 1/3 tej dawki raz na dobę. Ciągła ambulatoryjna dializa otrzewnowa. Po dożylnym podaniu pojedynczej dawki nasycającej 6 mg/kg mc., w 1. tyg. podaje się 20 mg/l do worka z roztworem do dializy, w 2. tyg. 20 mg/l do co 2. worka, a następnie w 3. tyg. 20 mg/l do worka pozostawianego na noc. Teikoplanina nie jest usuwana podczas hemodializy. Dzieci. Noworodki i niemowlęta do 2 miesięcy: dawka nasycająca - pojedyncza dawka 16 mg/kg mc. podana dożylnie w infuzji 1. dnia leczenia; dawka podtrzymująca - pojedyncza dawka 8 mg/kg mc. dożylnie w infuzji raz na dobę. Od 2 miesięcy do 12 lat: dawka nasycająca - pojedyncza dawka 10 mg/kg mc. podana dożylnie co 12 h, powtarzana 3 razy; dawka podtrzymująca - pojedyncza dawka 6-10 mg/kg mc. podana dożylnie raz na dobę. Sposób podania. Dożylnie lub domięśniowo. Dożylnie można podać roztwór we wstrzyknięciu trwającym 3-5 min albo w 30-minutowej infuzji. U noworodków podawać tylko w infuzji. Doustnie tylko w biegunce i zapaleniu jelita grubego związanego z zakażeniem Clostridium difficile. |
