| Dawkowanie |
Doustnie. Dorośli: zalecana dawka to 10 mg, raz na dobę, co najmniej 15 min przed posiłkiem. Dawka można zwiększyć do 20 mg, w zależności od indywidualnej reakcji pacjenta na leczenie. Dawkę należy zwiększać stopniowo, gdyż może upłynąć ok. 2 tyg., zanim lek osiągnie pełne działanie przeciwnadciśnieniowe. U niektórych pacjentów, u których nie uzyskano kontroli nadciśnienia stosując jeden lek, korzystne może być dodanie lerkanidypiny do leku β-adrenolitycznego (atenolol), moczopędnego (hydrochlorotiazyd) lub inhibitora ACE (kaptopryl lub enalapryl). Ponieważ krzywa zależności reakcji klinicznej od dawki, początkowo stroma, osiąga plateau w zakresie dawek od 20 do 30 mg, jest mało prawdopodobne, aby zastosowanie większych dawek zwiększyło skuteczność leczenia, może za to zwiększyć ryzyko działań niepożądanych. Szczególne grupy pacjentów. Dane farmakokinetyczne i doświadczenie kliniczne nie wskazują, aby u osób w podeszłym wieku była konieczna modyfikacja dawki dobowej, ale należy zachować szczególną ostrożność podczas rozpoczynania leczenia pacjentów w podeszłym wieku. Z powodu braku doświadczeń klinicznych, nie zaleca się stosowania lerkanidypiny u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Zaleca się zachowanie szczególnej ostrożności podczas stosowania u pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Chociaż zwykle zalecany schemat dawkowania może być tolerowany przez te grupy pacjentów, to w przypadku zwiększania dawki do 20 mg należy zachować ostrożność. Działanie przeciwnadciśnieniowe może być nasilone u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, dlatego należy w tym przypadku rozważyć dostosowanie dawki. Nie należy stosować lerkanidypiny u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (GFR <30 ml/min), w tym u pacjentów poddawanych dializie. Sposób podania. Tabletki należy popijać wodą, co najmniej 15 min przed posiłkiem. |
