| Wskazania (w tym pkt 4.1 ChPL) |
Środek profilaktyczny, zmniejszający częstość występowania krwotocznego zapalenia pęcherza moczowego wywołanego podawaniem oksazafosforyn (ifosfamidu, cyklofosfamidu, trofosfamidu). Lek należy zawsze podawać z ifosfamidem. W przypadku stosowania cyklofosfamidu lub trofosfamidu, lek należy podawać w dawkach przekraczających 10 mg/kg mc. oksazafosforyny oraz u wszystkich pacjentów z grupy podwyższonego ryzyka (przebyta radioterapia nowotworów narządów miednicy, zapalenie pęcherza moczowego związane z wcześniejszym leczeniem ifosfamidem, cyklofosfamidem lub trofosfamidem lub przebyte choroby dróg moczowych). |
| Dawkowanie |
Dorośli. Terapia powinna trwać tak długo jak leczenie oksazafosforyną i dalej do czasu, gdy stężenie metabolitów oksazafosforyny w moczu zmniejszy się do wartości nietoksycznych. Dożylnie we wstrzyknięciach w dawkach stanowiących 20% dawki oksazafosforyny w godzinie 0 (w momencie podawania oksazafosforyny), a następnie po 4 i 8 h. W leczeniu wysokimi dawkami oksazafosforyny (np. przed przeszczepem szpiku kostnego) całkowita dawka leku może być zwiększona do 120-160% dawki oksazafosforyny. Zaleca się, aby od podania 20% dawki leku (związanej z całkowitą dawką oksazafosforyny) w godzinie 0 pozostałą dawkę podawać dożylnie w sposób ciągły przez okres 24 h przy pomocy pompy infuzyjnej. Można również zastosować pojedyncze wstrzyknięcia metodą bolus: dorośli - odpowiednio 3 x 40% (godzina 0, 4, 8) lub 4 x 40% (godzina 0, 3, 6, 9). Zamiast wstrzyknięci bolusowych można zastosować krótkie, 15-minutowe infuzje. Wykazano, że przy ciągłej infuzji ifosfamidu korzystne jest podawanie preparatu w godzinie 0 po początkowej dawce 20% we wstrzyknięciu metodą bolus (początek infuzji - godzina 0), po których następuje infuzja 100% dawki ifosfamidu. Ochronę dróg moczowych należy kontynuować przez 6-12 h po zakończeniu infuzji ifosfamidu. Dzieci. Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania leku nie zostały ustalone; może zajść konieczność skrócenia odstępów pomiędzy kolejnymi dawkami i (lub) zwiększenia liczby poszczególnych dawek. Doświadczenie kliniczne po podaniu dawek konwencjonalnych wykazało, że w pojedynczych przypadkach korzystnie jest podawać lek w krótszych odstępach czasu (np. co 3 h, całkowita dawka leku = 60% dawki oksazafosforyny). W przypadku terapii bardzo wysokimi dawkami oksazafosforyny wstrzyknięcia bolusowe leku należy zawsze podawać w krótszych odstępach czasu (np. 20% w godzinie 0, 1, 3, 6, 9, 12). Zamiast wstrzyknięć bolusowych można zastosować krótkie, 15-minutowe infuzje. Pacjenci z uszkodzonym nabłonkiem dróg moczowych w wyniku wcześniejszego leczenia oksazafosforynami lub napromieniania narządów miednicy, lub pacjenci, u których standardowe dawki leku nie zapewniają odpowiedniej ochrony, np. pacjenci z chorobami dróg moczowych: dawkę 40% dawki oksazafosforyny należy podawać w odstępach krótszych niż 4 h i (lub) zwiększyć liczbę dawek. |
