Preparat: Crysvita roztw. do wstrz.(20 mg) - 1 fiolka
| Substancja czynna | Burosumab |
|---|---|
| Nazwa preparatu | Crysvita roztw. do wstrz.(20 mg) - 1 fiolka |
| Producent | Kyowa Kirin Holdings |
| Zawartość opakowania | 1 fiolka |
| Kod EAN | 5038903003922 |
| Refundowany | nie |
| Bepłatny dla seniorów 65+ | nie |
| Bepłatny dla kobiet w ciąży C | nie |
| Bepłatny dla pacjentów do ukończenia 18 roku życia Dz | nie |
| Recepta | produkt wydawany z apteki na podstawie recepty zastrzeżonej |
| Cena | (-) |
| Wskazania (w tym pkt 4.1 ChPL) | Leczenie hipofosfatemii sprzężonej z chromosomem X (XLH) u dzieci i młodzieży w wieku od 1 roku do 17 lat z chorobą kości potwierdzoną w badaniach radiograficznych oraz u osób dorosłych. Leczenie hipofosfatemii sprzężonej z czynnikiem FGF23 w onkogenicznej osteomalacji związanej z fosfaturowymi guzami mezenchymalnymi, których nie można poddać leczniczej resekcji albo zlokalizować, u dzieci i młodzieży w wieku od 1 roku do 17 lat oraz u osób dorosłych. |
| Dawkowanie | Podskórnie. Leczenie powinno zostać rozpoczęte przez lekarza doświadczonego w leczeniu pacjentów z metabolicznymi chorobami kości. Należy przerwać stosowanie doustnych fosforanów i aktywnych analogów witaminy D (np. kalcytriolu) 1 tydzień przed rozpoczęciem leczenia. Można rozpocząć lub kontynuować zastępowanie lub uzupełnianie witaminy D (w postaci nieaktywnej) zgodnie z lokalnymi wytycznymi, jednocześnie monitorując stężenie wapnia i fosforanów w surowicy. W chwili rozpoczęcia leczenia stężenie fosforanów w surowicy na czczo powinno być poniżej zakresu prawidłowego, odpowiedniego dla wieku. Hipofosfatemia sprzężona z chromosomem X (XLH). Dawkowanie u dzieci i młodzieży z XLH w wieku od 1 roku do 17 lat: zalecana dawka początkowa wynosi 0,8 mg/kg mc. co 2 tyg. Dawki należy zaokrąglać do najbliższej wielokrotności 10 mg. Dawka maksymalna wynosi 90 mg. Po rozpoczęciu leczenia z zastosowaniem burosumabu należy oznaczać stężenie fosforanów w surowicy na czczo co 2 tyg. przez pierwszy miesiąc leczenia, co 2 tyg. przez kolejne 2 mies., a następnie wg potrzeb. Stężenie fosforanów w surowicy na czczo należy również oznaczać 4 tyg. po każdym dostosowaniu dawki. Jeśli stężenie fosforanów w surowicy na czczo mieści się w zakresie prawidłowym, odpowiednim dla wieku, nie należy zmieniać stosowanej dawki. Zwiększanie dawki. Jeśli stężenie fosforanów w surowicy na czczo jest poniżej DGN odpowiedniej dla wieku, można stopniowo zwiększać dawkę o 0,4 mg/kg mc. do uzyskania maksymalnej dawki 2,0 mg/kg mc. (dawka maksymalna: 90 mg). Stężenie fosforanów w surowicy na czczo należy oznaczyć 2 tyg. po dostosowaniu dawki. Nie należy dostosowywać dawki burosumabu częściej niż co 4 tyg. Zmniejszanie dawki. Jeśli stężenie fosforanów w surowicy na czczo jest powyżej GGN odpowiedniej dla wieku, należy wstrzymać podanie kolejnej dawki i ponownie zbadać stężenie fosforanów w surowicy na czczo w ciągu 2 tyg. Dla ponownego rozpoczęcia stosowania burosumabu w dawce wynoszącej połowę wcześniej stosowanej dawki, zaokrąglonej w sposób opisany powyżej, niezbędne jest, aby stężenie fosforanów w surowicy na czczo u pacjenta miało wartość poniżej zakresu prawidłowego, odpowiedniego dla wieku. Zmiana dawki w wieku 18 lat. Dzieci i młodzież w wieku 1-17 lat należy leczyć z zastosowaniem powyższych wytycznych dawkowania. W wieku 18 lat u pacjenta należy zmienić dawkę i schemat dawkowania na stosowane u osób dorosłych, zgodnie z poniższym opisem. Dawkowanie u osób dorosłych z XLH: zalecana dawka początkowa u osób dorosłych to 1,0 mg/kg mc., zaokrąglane do najbliższej wielokrotności 10 mg do maksymalnej dawki 90 mg, podawane co 4 tyg. Po rozpoczęciu leczenia z zastosowaniem burosumabu należy oznaczać stężenie fosforanów w surowicy na czczo co 2 tyg. przez pierwszy miesiąc leczenia, co 4 tyg. przez kolejne 2 mies., a następnie wg potrzeb. Stężenie fosforanów w surowicy na czczo należy oznaczyć 2 tyg. po poprzedniej dawce burosumabu. Jeśli stężenie fosforanów w surowicy mieści się w granicach normy, należy kontynuować podawanie tej samej dawki. Zmniejszanie dawki. Jeśli stężenie fosforanów w surowicy jest powyżej GGN, należy wstrzymać podanie kolejnej dawki i ponownie zbadać stężenie fosforanów w surowicy w ciągu 2 tyg. Przed ponownym włączeniem burosumabu stężenie fosforanów w surowicy pacjenta musi być poniżej DGN. Gdy stężenie fosforanów w surowicy będzie poniżej DGN, leczenie można ponownie włączyć z zastosowaniem połowy pierwotnie stosowanej dawki początkowej do maksymalnej dawki 40 mg, z dawkowaniem co 4 tyg. Stężenie fosforanów w surowicy należy ponownie oznaczyć 2 tyg. po dowolnej zmianie dawkowania. Osteomalacja onkogeniczna (TIO). Dawkowanie u dzieci i młodzieży z TIO w wieku od 1 roku do 17 lat określono na podstawie farmakokinetycznego modelowania i symulacji. Dawkowanie u dzieci z TIO w wieku od 1 roku do 12 lat: zalecana dawka początkowa wynosi 0,4 mg/kg mc. co 2 tyg. Dawki należy zaokrąglać do najbliższej wielokrotności 10 mg. Dawka maksymalna wynosi 90 mg. Zwiększanie dawki. Jeśli stężenie fosforanów w surowicy jest poniżej DGN odpowiedniej dla wieku, dawkę można stopniowo zwiększać. Dawkę należy początkowo zwiększyć o 0,6 mg/kg, a następnie, zależnie od odpowiedzi pacjenta na leczenie, stopniowo zwiększać o 0,5 mg/kg (do uzyskania maksymalnej dawki 2,0 mg/kg), zaokrąglając jak powyżej do maksymalnej dawki 90 mg co 2 tyg. Stężenie fosforanów w surowicy na czczo należy oznaczyć 2 tyg. po dostosowaniu dawki. Nie należy dostosowywać dawki burosumabu częściej niż co 4 tyg. Dawkowanie u młodzieży z TIO w wieku od 13 do 17 lat: zalecana dawka początkowa wynosi 0,3 mg/kg mc. co 2 tyg. Dawki należy zaokrąglać do najbliższej wielokrotności 10 mg. Dawka maksymalna wynosi 180 mg. Zwiększanie dawki. Jeśli stężenie fosforanów w surowicy jest poniżej DGN odpowiedniej dla wieku, dawkę można stopniowo zwiększać. Dawkę należy początkowo zwiększyć o 0,3 mg/kg, a następnie, zależnie od odpowiedzi fosforanów w surowicy pacjenta na leczenie, stopniowo zwiększać o 0,2-0,5 mg/kg, zaokrąglając jak powyżej do maksymalnej dawki 2,0 mg/kg (maksymalna dawka 180 mg) co 2 tyg. Stężenie fosforanów w surowicy na czczo należy oznaczyć 2 tyg. po dostosowaniu dawki. Nie należy dostosowywać dawki burosumabu częściej niż co tyg. Dawkowanie u dzieci i młodzieży z TIO w wieku od 1 roku do 17 lat. Po rozpoczęciu leczenia z zastosowaniem burosumabu należy u wszystkich dzieci i młodzieży oznaczać stężenie fosforanów w surowicy na czczo co 2 tyg. przez pierwszy miesiąc leczenia, co 4 tyg. przez kolejne 2 mies., a następnie wg potrzeb. Stężenie fosforanów w surowicy na czczo należy również oznaczać 2 tyg. po każdym dostosowaniu dawki. Jeśli stężenie fosforanów w surowicy na czczo mieści się w zakresie prawidłowym, odpowiednim dla wieku, nie należy zmieniać stosowanej dawki. Zmniejszanie dawki. Jeśli stężenie fosforanów w surowicy jest powyżej GGN odpowiedniej dla wieku, należy wstrzymać podanie kolejnej dawki i ponownie zbadać stężenie fosforanów w surowicy na czczo w ciągu 2 tyg. Leczenie burosumabem w dawce wynoszącej połowę wcześniej stosowanej dawki, zaokrąglonej w sposób opisany powyżej, można ponownie włączyć, gdy stężenie fosforanów w surowicy na czczo u pacjenta będzie poniżej zakresu prawidłowego, odpowiedniego dla wieku. Stężenie fosforanów w surowicy na czczo należy oznaczyć po 2 tyg. od dostosowania dawki. Jeśli stężenie pozostaje poniżej prawidłowego zakresu odpowiedniego dla wieku po ponownym włączeniu leczenia, dawkę można odpowiednio dostosować. Zmiana dawki w wieku 18 lat. W wieku 18 lat u pacjenta należy zmienić dawkę i schemat dawkowania na stosowane u osób dorosłych, zgodnie z poniższym opisem. Dawkowanie u osób dorosłych z TIO: zalecana dawka początkowa u osób dorosłych to 0,3 mg/kg mc., zaokrąglane do najbliższej wielokrotności 10 mg, podawane co 4 tyg. Po rozpoczęciu leczenia burosumabem należy oznaczać stężenie fosforanów w surowicy na czczo 2 tyg. po każdej dawce przez pierwsze 3 mies. leczenia, a następnie wg potrzeb. Jeśli stężenie fosforanów w surowicy mieści się w granicach normy, należy utrzymać tę samą dawkę. Zwiększanie dawki. Jeśli stężenie fosforanów w surowicy jest poniżej DGN, dawkę można stopniowo zwiększać. Dawkę należy początkowo zwiększyć o 0,3 mg/kg, a następnie, zależnie od odpowiedzi pacjenta na leczenie, stopniowo zwiększać o 0,2-0,5 mg/kg do maksymalnej dawki 2,0 mg/kg (maksymalna dawka 180 mg) co 4 tyg. Stężenie fosforanów w surowicy na czczo należy oznaczyć 2 tyg. po dostosowaniu dawki. W przypadku pacjentów, u których stężenie fosforanów w surowicy nadal pozostaje poniżej DGN, pomimo podawania maksymalnej dawki co 4 tyg., poprzednią dawkę można podzielić i podawać co 2 tyg., zwiększając stopniowo wg potrzeb, jak opisano powyżej, aż do maksymalnej dawki 2,0 mg/kg co 2 tyg. (maksymalna dawka 180 mg). Zmniejszanie dawki. Jeśli stężenie fosforanów w surowicy jest powyżej GGN, należy wstrzymać podanie kolejnej dawki i ponownie oznaczyć stężenie fosforanów w surowicy na czczo w ciągu 2 tyg. Przed ponownym włączeniem burosumabu stężenie fosforanów w surowicy pacjenta musi być poniżej DGN. Gdy stężenie fosforanów w surowicy będzie poniżej DGN, leczenie można ponownie włączyć z zastosowaniem połowy wcześniej stosowanej dawki podawanej co 4 tyg. Stężenie fosforanów w surowicy należy ponownie oznaczyć 2 tyg. po każdej zmianie dawkowania. Jeśli stężenie pozostaje poniżej prawidłowego zakresu po ponownym włączeniu leczenia, dawkę można odpowiednio dostosować. Przerwanie leczenia u dzieci, młodzieży i dorosłych z TIO. Jeśli pacjent jest poddawany leczeniu pierwotnego guza (tj. resekcji lub radioterapii), leczenie burosumabem należy przerwać. Po zakończeniu leczenia guza pierwotnego należy przed ponownym rozpoczęciem leczenia burosumabem ponownie oznaczyć stężenie fosforanów w surowicy. Jeśli stężenie fosforanów w surowicy pozostaje poniżej DGN, leczenie burosumabem należy wznowić z zastosowaniem pierwotnej dawki początkowej pacjenta. Należy postępować zgodnie z zalecanym schematem dostosowania dawki opisanym powyżej, aby utrzymać stężenie fosforanów w surowicy w prawidłowym zakresie odpowiednim dla wieku. W przypadku wszystkich pacjentów z TIO leczenie należy przerwać, jeśli lekarz prowadzący uzna, że nie obserwuje się znaczącej poprawy biochemicznych lub klinicznych markerów odpowiedzi pomimo podania maksymalnej dawki. Wszyscy pacjenci. Aby zmniejszyć ryzyko mineralizacji ektopowej, zaleca się dążenie do osiągnięcia stężenia fosforanów w surowicy na czczo mieszczącego się w dolnej części zakresu prawidłowego, odpowiedniego dla wieku. Pominięcie dawki. Jeśli jest to konieczne ze względów praktycznych, lek może być podany do 3 dni przed datą lub po dacie zaplanowanego leczenia. Jeśli pacjent pominie dawkę, należy jak najszybciej wznowić podawanie burosumabu w przepisanej dawce. Szczególne grupy pacjentów. Dostępne dane na temat pacjentów w wieku >65 lat są ograniczone. Nie prowadzono badań burosumabu u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek. Burosumabu nie wolno podawać pacjentom z ciężkim zaburzeniem czynności nerek lub schyłkową niewydolnością nerek. Nie określono w badaniach klinicznych bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności burosumabu u dzieci z XLH/TIO w wieku do jednego roku. Sposób podania. Burosumab należy wstrzykiwać w górną część ramienia, brzuch, pośladek lub udo. Maksymalna objętość leku w pojedynczym wstrzyknięciu wynosi 1,5 ml. Jeśli w dniu podania dawki wymagane jest podanie objętości przekraczającej 1,5 ml, całkowita objętość leku musi zostać podzielona i podana co najmniej w dwóch różnych miejscach wstrzyknięcia. Należy zmieniać miejsca wstrzyknięcia i prowadzić szczegółową obserwację miejsca wstrzyknięcia w kierunku wystąpienia objawów możliwych reakcji. W przypadku niektórych pacjentów może być odpowiednie podawanie samodzielne lub przez opiekuna, z użyciem fiolki i (lub) ampułko-strzykawki. Jeśli w najbliższej przyszłości nie są spodziewane zmiany dawki, lek może być podawany przez osobę, która została odpowiednio przeszkolona z technik wstrzykiwania. Pierwsze samodzielne wstrzyknięcie pierwszej dawki po rozpoczęciu leczenia lub zmianie dawki powinno zostać przeprowadzone pod nadzorem pracownika ochrony zdrowia. |
| Kompletny opis preparatu na pharmindex.pl | |
Wszystkie preparaty zawierające Burosumab
| Nazwa | Opakowanie | Odpłatność | Cena ref. | Cena 100% |
|---|---|---|---|---|
| Crysvita roztw. do wstrz.(10 mg) - 1 fiolka | 1 fiolka | 100% | (-) PLN | 0,00 PLN |
| Crysvita roztw. do wstrz.(20 mg) - 1 fiolka | 1 fiolka | 100% | (-) PLN | 0,00 PLN |
| Crysvita roztw. do wstrz.(30 mg) - 1 fiolka | 1 fiolka | 100% | (-) PLN | 0,00 PLN |