| Dawkowanie |
Dożylnie. Lek musi zlecać lekarz posiadający doświadczenie w opiece dotyczącej układu naczyniowo-mózgowego i w stosowaniu leczenia trombolitycznego oraz odpowiedni do monitorowania leczenia sprzęt. Leczenie tenekteplazą należy rozpocząć jak najwcześniej i nie później niż 4,5 h od ostatniego znanego momentu przed wystąpieniem objawów i po wykluczeniu krwotoku wewnątrzczaszkowego przy pomocy odpowiednich technik obrazowania. Efekt leczenia jest zależny od czasu; dlatego wcześniejsze leczenie zwiększa prawdopodobieństwo korzystnego wyniku. Aktywność tenekteplazy wyrażona w jednostkach (j.) oznaczona jest w odniesieniu do wzorca swoistego dla tenekteplazy i nie jest porównywalna z aktywnością innych leków trombolitycznych. Należy starannie i zgodnie ze wskazaniem wybrać odpowiednią prezentację preparatu zawierającego tenekteplazę. Tenekteplaza w prezentacji 25 mg jest przeznaczona wyłącznie do stosowania w ostrym udarze niedokrwiennym mózgu. Lek należy podawać w oparciu o masę ciała, przy czym maksymalna dawka pojedyncza to 5000 j. (25 mg tenekteplazy) we wskazaniu ostry udar niedokrwienny. Ze względu na ograniczoną dostępność danych należy dokładnie ocenić stosunek korzyści do ryzyka leczenia tenekteplazą u pacjentów o mc. 50 kg lub mniej. Objętość roztworu potrzebną do podania prawidłowej dawki całkowitej można obliczyć w oparciu o następujący schemat: mc. <60 kg - 3000 j. (15 mg, 3 ml zrekonstytuowanego roztworu); mc. ≥60 do <70 kg - 3500 j. (17,5 mg, 3,5 ml zrekonstytuowanego roztworu); mc. ≥70 do <80 kg - 4000 j. (20 mg, 4 ml zrekonstytuowanego roztworu); mc. ≥80 do <90 kg - 4500 j. (22,5 mg, 4,5 ml zrekonstytuowanego roztworu); mc. ≥90 kg - 5000 j. (25 mg, 5 ml zrekonstytuowanego roztworu). Leczenie wspomagające. Nie zbadano wystarczająco bezpieczeństwa stosowania i skuteczności tego schematu leczenia z jednoczesnym podawaniem heparyny lub inhibitorów agregacji płytek krwi, takich jak kwas acetylosalicylowy, w ciągu pierwszych 24 h po leczeniu tenekteplazą. Dlatego należy unikać podawania dożylnego heparyny lub podawania inhibitorów agregacji płytek krwi, takich jak kwas acetylosalicylowy, w ciągu pierwszych 24 h po leczeniu tenekteplazą ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia krwotoku. Jeśli w innych wskazaniach wymagana jest heparyna, jej dawka nie powinna przekraczać 10 000 j.m. na dobę w podaniu podskórnym. Szczególne grupy pacjentów. Lek jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, w tym niewydolność wątroby, marskość, nadciśnienie wrotne (żylaki przełyku) i czynne zapalenie wątroby. Należy zachować ostrożność podając lek pacjentom w podeszłym wieku (>80 lat) ze względu na większe ryzyko krwawienia. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności leku u dzieci w wieku poniżej 18 lat. Sposób podania. Zrekonstytuowany roztwór należy podawać dożylnie i jest przeznaczony do natychmiastowego użycia. Wymaganą dawkę należy podać w postaci pojedynczego dożylnego bolusa w ciągu ok. 5 do 10 s. Fiolki po 40 mg i 50 mg tenekteplazy nie są przeznaczone do stosowania w przypadku ostrego udaru niedokrwiennego mózgu. |
