| Dawkowanie |
Leczenie pacjentów dorosłych i dzieci z niedokrwistością w przebiegu przewlekłej niewydolności nerek. Podskórnie lub dożylnie - u pacjentów niepoddawanych hemodializie lepiej lek podawać podskórnie, aby uniknąć nakłuwania żył obwodowych; wstrzyknięcie dożylne powinno trwać ok. 2 min i można je wykonać np. u pacjentów hemodializowanych przez przetokę tętniczo-żylną pod koniec dializy. Dawkowanie należy ustalać indywidualnie (biorą pod uwagę: wiek pacjenta, płeć, nasilenie niedokrwistości oraz stan kliniczny pacjenta, w tym choroby towarzyszące), tak aby zwiększyć stężenie hemoglobiny (Hb) maksymalnie do 12 g/dl (7,5 mmol/l) - zwykle zakres wartości docelowych Hb mieści się w przedziale 10-12 g/dl (6,2-7,5 mmol/l). Należy ustalić najmniejszą dawkę leku zapewniającą prawidłową kontrolę objawów niedokrwistości, z równoczesnym utrzymaniem stężenia Hb ≤12 g/dl (7,45 mmol/l). Powinno się unikać zwiększenia stężenia Hb większego niż 2 g/dl (1,25 mmol/l) w czasie 4 tyg. Jeśli taki przypadek się zdarzy, należy zmienić odpowiednio dawkę leku wg schematu: jeśli zwiększenie stężenia Hb jest większe niż 2 g/dl (1,25 mmol/l) w ciągu miesiąca lub jeśli stężenie Hb zwiększa się i osiąga wartość 12 g/dl (7,5 mmol/l), dawkę należy zmniejszyć o około 25%. Jeśli stężenie Hb nadal zwiększa się, leczenie należy przerwać do czasu, aż stężenie Hb zacznie się zmniejszać. Wtedy należy wznowić leczenie rozpoczynając od dawki mniejszej o 25% od poprzednio podawanej dawki. Należy zachować ostrożność podczas zwiększania dawki leku u pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek, ponieważ skumulowane duże dawki epoetyny mogą mieć związek ze zwiększoną śmiertelnością, ciężkimi zdarzeniami sercowo-naczyniowymi i mózgowo-naczyniowymi. U pacjentów, u których wzrost stężenia Hb podczas leczenia jest niewystarczający, należy rozważyć inne czynniki wpływające na słabą odpowiedź na leczenie. Leczenie preparatem składa się z 2 faz: Faza korygowania wartości hematokrytu - Podawanie podskórne: dawka początkowa wynosi 20 j.m./kg mc. 3 razy w tyg.; jeśli wzrost stężenia Hb jest niewystarczający, dawkę można zwiększać, co 4 tyg. o 20 j.m./kg mc. 3 razy w tyg. Dawkę tygodniową można podzielić na dawki podawane codziennie. Podawanie dożylne: dawka początkowa wynosi 40 j.m./kg mc. 3 razy w tyg. Po 4 tyg. dawkę można zwiększyć do 80 j.m./kg mc. 3 razy w tyg., następnie w razie potrzeby o 20 j.m./kg mc. 3 razy w tyg., w odstępach miesięcznych. Nie wolno podawać dawki większej niż 720 j.m./kg mc. na tydzień, zarówno dożylnie jak i podskórnie. Faza podtrzymywania wartości hematokrytu. W celu utrzymania wartości Hb między 10-12 g/dl, początkowo dawkę redukuje się do połowy dawki stosowanej wcześniej. Następnie co 1 lub 2 tyg. ustala się dawkę indywidualnie dla każdego pacjenta (dawka podtrzymująca). W przypadku podawania podskórnego dawka tygodniowa może być podana w jednym wstrzyknięciu raz w tyg. lub podzielona na 3 do 7 podań w tyg. U pacjentów, u których uzyskano stabilną wartość hematokrytu podczas podawania preparatu raz w tygodniu, możliwe jest podawanie w jednym wstrzyknięciu co 2 tyg. W takim przypadku może być konieczne zwiększenie dawki. Wyniki badań klinicznych u dzieci wskazują, że dawka lecznicza preparatu jest na ogół tym większa, im młodszy jest pacjent. Mimo to, u dzieci należy stosować zalecany wyżej schemat dawkowania, ponieważ nie można przewidzieć indywidualnej reakcji na lek. Leczenie preparatem jest leczeniem długotrwałym. Niemniej jednak można je przerwać, w razie konieczności, w każdej chwili. Dane dotyczące schematu dawkowania jeden raz w tygodniu oparte są na badaniach obejmujących okres 24 tyg. terapii. Zapobieganie niedokrwistości wcześniaków. Podskórnie w dawce 250 j.m./kg mc. 3 razy w tyg. Korzyści z leczenia u wcześniaków, którym wcześniej przetoczono krew, prawdopodobnie będą mniejsze, niż u dzieci, którym krwi nie przetaczano. Leczenie powinno trwać 6 tyg. Leczenie objawowej niedokrwistości u pacjentów otrzymujących chemioterapię z powodu choroby nowotworowej. Podskórnie. Niezbędna jest indywidualna ocena każdego pacjenta i przebiegu jego choroby. Należy ustalić najmniejszą dawkę leku zapewniającą prawidłową kontrolę objawów niedokrwistości. Docelowe stężenie Hb powinno się mieścić w zakresie 10-12 g/dl (6,2-7,5 mmol/l). Należy unikać utrzymywania stężenie Hb >12 g/dl (7,5 mmol/l). Leczenie należy kontynuować do 4 tygodni od zakończenia chemioterapii. Zalecana dawka początkowa wynosi 30 000 j.m. na tydzień (co odpowiada ok. 450 j.m./kg mc. na tydzień, w przeliczeniu na przeciętną masę ciała). Dawka tygodniowa może być podawana w postaci jednego wstrzyknięcia na tydzień lub w dawkach podzielonych, podawanych 3 do 7 razy w tyg. Jeśli po 4 tyg. leczenia stężenie Hb zwiększy się o co najmniej 1 g/dl (0,62 mmol/l), dotychczasowe dawkowanie należy utrzymać; jeśli stężenie Hb nie zwiększy się o co najmniej 1 g/dl (0,62 mmol/l), należy rozważyć podwojenie tygodniowej dawki leku. Jeśli po 8 tyg. leczenia stężenie Hb nie zwiększy się o co najmniej 1 g/dl (0,62 mmol/l), uzyskanie odpowiedzi jest mało prawdopodobne i należy przerwać podawanie leku. Maksymalna dawka epoetyny beta nie powinna przekraczać 60 000 j.m. tygodniowo. Po osiągnięciu u pacjenta celu terapeutycznego należy zmniejszyć dawkę o 25-50%, aby utrzymać stężenie hemoglobiny na pożądanym poziomie. Następnie należy rozważyć odpowiednie zmiany dawek leku. Jeśli zwiększenie stężenie Hb jest większe niż 2 g/dl (1,3 mmol/l) w ciągu 4 tygodni lub jeśli stężenie Hb zwiększa się i przekracza wartość 12 g/dl (7,5 mmol/l) należy zmniejszyć dawkę leku o 25 do 50%; leczenie preparatem powinno być okresowo wstrzymane w przypadku, gdy stężenie Hb jest większe niż 13 g/dl (8,1 mmol/l); leczenie powinno być wznowione z zastosowaniem dawki mniejszej o 25% od poprzednio podawanej dawki, w momencie obniżenia stężenia Hb do wartości 12 g/dl (7,5 mmol/l) lub mniejszej. Zastosowanie w celu zwiększenia liczby autologicznych krwinek czerwonych: Dożylnie (przez ok. 2 min) lub podskórnie. Preparat stosuje się 2 razy w tyg. przez 4 tyg. Jeśli wartość hematokrytu pozwala na pobranie krwi (tj. Ht ≥33%), preparat należy podać pod koniec pobierania krwi. Przez cały czas stosowania preparatu hematokryt nie powinien być większy niż 48%. Zespół lekarzy prowadzących powinien ustalić dawkę leku indywidualnie u każdego pacjenta, ponieważ zależy ona od wymaganej ilości krwi do autotransfuzji i wewnętrznej rezerwy krwinek czerwonych. Wyznaczoną pojedynczą dawkę należy podawać 2 razy w tyg. przez 4 tyg. Maksymalna dawka podawana dożylnie nie może być większa niż 1600 j.m./kg mc. w ciągu tygodnia, a podawana podskórnie 1200 j.m./kg mc. na tydzień. Sposób podania. Ze względu na pojedyncze przypadki reakcji rzekomoanafilaktycznych, zaleca się, aby pierwszą dawkę leku podać pod kontrolą lekarza. Preparat nie zawiera środków konserwujących i jest przeznaczony wyłącznie do jednorazowego użycia. |
