| Dawkowanie |
Preparat należy podawać w szybkim wstrzyknięciu dożylnym lub do cewnika żylnego. Lek jest przeznaczony do stosowania w warunkach szpitalnych. Należy go stosować w warunkach intensywnego nadzoru medycznego z możliwością natychmiastowego użycia sprzętu do resuscytacji krążeniowo-oddechowej. Jeśli lek podaje się do cewnika żylnego, wstrzyknięcie należy wykonać możliwie najbardziej proksymalnie, a po podaniu natychmiast przepłukać cewnik 0,9% roztworem NaCl. Jeśli podawanie następuje do żyły obwodowej, należy zastosować kaniule o dużym świetle. Należy monitorować czynność serca i ciśnienie tętnicze pacjenta. Pacjentom, u których w trakcie leczenia wystąpił blok przedsionkowo-komorowy dużego stopnia, nie należy podawać kolejnych dawek leku. Szybkie przywracanie rytmu zatokowego w napadowym częstoskurczu nadkomorowym. Dorośli: dawka początkowa: 3 mg w szybkim wstrzyknięciu dożylnym (w ciągu 2 s), po podaniu natychmiast przepłukać cewnik solą fizjologiczną; druga dawka: jeśli po podaniu pierwszej dawki nie ustąpił częstoskurcz nadkomorowy w ciągu 1 do 2 min, należy podać 6 mg także w szybkim wstrzyknięciu dożylnym, po podaniu natychmiast przepłukać cewnik solą fizjologiczną; trzecia dawka: jeśli po podaniu drugiej dawki nie ustąpił częstoskurcz nadkomorowy w ciągu 1 do 2 min, należy podać 12 mg także w szybkim wstrzyknięciu dożylnym. Nie zaleca się stosowania następnych dawek ani dawek większych niż 12 mg. Dzieci i młodzież - podczas podawania adenozyny prowadzi się stale monitorowanie i zapis EKG. Zalecane dawkowanie w leczeniu napadowego częstoskurczu nadkomorowego u dzieci i młodzieży: pierwszy bolus 0,1 mg/kg mc. (maksymalna dawka 6 mg); zwiększanie o 0,1 mg/kg mc., w zależności od potrzeby, do ustąpienia częstoskurczu nadkomorowego (maksymalna dawka 12 mg). U pacjentów w podeszłym wieku zalecane dawkowanie jak u dorosłych. Diagnostyka różnicowa częstoskurczu nadkomorowego: powyższy schemat dawkowania należy stosować aż do uzyskania wystarczających danych diagnostycznych. Obecnie dostępne dane nie potwierdzają zasadności stosowania adenozyny u dzieci i młodzieży w celach diagnostycznych. Szczególne grupy pacjentów. Skuteczność i tolerancja preparatu nie ulega zmianie w przypadku niewydolności nerek lub wątroby. |
