| Wskazania (w tym pkt 4.1 ChPL) |
Czynne uodpornianie przeciw tężcowi dzieci, młodzieży i dorosłych w ramach Programu Szczepień Ochronnych jeśli są przeciwwskazania do stosowania szczepionek DTP, DT i Td oraz jako dawka przypominająca. Kobiety w ciąży nieszczepione, a spodziewające się, że poród może odbywać się w warunkach niehigienicznych. Profilaktyka czynno-bierna tężca w przypadku ran zanieczyszczonych i z dużym prawdopodobieństwem obecności Clostridium tetani. Pacjenci chorzy na AIDS lub nosiciele wirusa HIV powinni być szczepieni wg standardowego schematu, a w przypadku zranienia powinni zawsze otrzymać ludzką immunoglobulinę przeciwtężcową (o wysokim mianie przeciwciał przeciw tężcowi) lub antytoksynę przeciwtężcową końską bez względu na historię szczepień przeciw tężcowi. |
| Dawkowanie |
Głęboko podskórnie (w mięsień naramienny lub przednio-boczną część uda). Szczepienie podstawowe - 2 dawki w odstępie 4-6 tyg. (szczepienie pierwotne), trzecia dawka po upływie 6-12 mies. od podania drugiej dawki (szczepienie uzupełniające). Dawka ta zapewnia powstanie odporności, która utrzymuje się od 5 do 10 lat. Szczepienie przypominające - 1 dawka szczepionki, nie wcześniej niż po 10 latach od ostatniego szczepienia. Szczepienie osób zranionych: w przypadku, gdy szczepienie nie zostało wykonane, było niepełne lub historia szczepienia jest niepewna, a ryzyko zachorowania na tężec jest wysokie: podać szczepionkę tężcowo-błoniczą lub tężcową + antytoksyna (LIT - swoista immunoglobulina 250/500 j.m.), następnie kontynuować kolejne dawki szczepienia podstawowego według schematu: 0, 1, 6 miesiąc; gdy ryzyko jest niskie: podawać wyłącznie szczepionkę wg schematu 0,1,6 miesięcy. W przypadku, gdy od podania ostatniej dawki szczepionki minęło więcej niż 10 lat, a ryzyko zachorowania na tężec jest wysokie: podać szczepionkę tężcowo-błoniczą lub tężcową- jedna dawka przypominająca+antytoksyna (LIT - swoista immunoglobulina 250/500 j.m.); gdy ryzyko jest niskie: podać szczepionkę tężcowo-błoniczą lub tężcową- jedna dawka przypominająca. W przypadku, gdy od podania ostatniej dawki szczepionki minęło 5-10 lat: podać wyłącznie szczepionkę tężcowo-błoniczą adsorbowaną lub szczepionkę tężcową adsorbowaną (1 dawka przypominająca). W przypadku, gdy od podania ostatniej dawki szczepionki minęło mniej niż 5 lat, nie należy stosować szczepionki; gdy ryzyko zachorowania na tężec jest szczególnie wysokie można podać 1 dawkę szczepionki tężcowo-błoniczej adsorbowanej lub szczepionki tężcowej adsorbowanej. Dawkowanie w czasie ciąży: Kobiety nieszczepione lub z niepełnym szczepieniem podstawowym, które są narażone na urodzenie dziecka w niehigienicznych warunkach, powinny być zaszczepione w drugim trymestrze ciąży. Kobiety, które otrzymały jedną lub dwie dawki szczepionki przed stwierdzeniem ciąży, powinny uzupełnić szczepienie w czasie ciąży. Kobiety ciężarne, które były szczepione wcześniej niż 10 lat temu powinny otrzymać dawkę przypominającą w drugim trymestrze ciąży. |
