| Dawkowanie |
Dożylnie we wlewie. Stężenie, dawkowanie i szybkość infuzji należy dostosować do indywidualnych potrzeb pacjenta. Wymagana dawka zależy od masy ciała pacjenta, ciężkości urazu lub choroby oraz utrzymywania się strat płynu i białka. Wymaganą dawkę należy określić w oparciu o ocenę niedoboru objętości krwi krążącej, a nie na podstawie stężenia albumin w osoczu. W przypadku konieczności podania albuminy ludzkiej należy regularnie monitorować stan hemodynamiczny, w tym: ciśnienie tętnicze krwi i częstość tętna, ośrodkowe ciśnienie żylne, ciśnienie zaklinowania w tętnicy płucnej, wydalanie moczu, stężenie elektrolitów, hematokryt/hemoglobina. Dzieci i młodzież. Należy wziąć pod uwagę fakt, że u dzieci fizjologiczna objętość osocza zależy od wieku. Preparat może być stosowany w leczeniu przedwcześnie urodzonych niemowląt. Sposób podawania. Preparat może być podawany bezpośrednio dożylnie lub przez rozcieńczenie roztworem izotonicznym np. roztworem glukozy o stężeniu 50 mg/ml. tj. 5% lub roztworem chlorku sodu o stężeniu 9 mg/ml. tj. 0,9%. Szybkość infuzji należy dostosować do konkretnych okoliczności i wskazań. W przypadku wymiany osocza (plazmaferezy) szybkość infuzji należy dostosować do szybkości usuwania. Nie wolno rozcieńczać roztworów albumin wodą do wstrzykiwań, ponieważ może to spowodować wystąpienie hemolizy u pacjentów. Nie mieszać albuminy ludzkiej z innymi lekami, pełną krwią oraz koncentratem krwinek czerwonych. |
