| Dawkowanie |
Wziewnie. Astma. Lek nie jest przeznaczony do rozpoczynania leczenia astmy. Wymaganą dawkę każdego ze składników wchodzących w skład preparatu należy ustalać indywidualnie, zależnie od ciężkości choroby. Należy to brać pod uwagę nie tylko podczas rozpoczynania leczenia preparatem złożonym, ale również podczas ustalania dawki podtrzymującej. Jeśli u danego pacjenta konieczne jest zastosowanie leku złożonego w dawkach innych niż dostępne w inhalatorze Airbufo Forspiro, należy uzupełnić dawki przepisując wziewnych agonistów receptorów β2-adrenergicznych i (lub) glikokortykosteroidów w osobnych inhalatorach. Dawkę należy ustalać tak, aby uzyskać najmniejszą dawkę zapewniającą skuteczną kontrolę objawów. Lekarz prowadzący powinien systematycznie oceniać stan pacjenta, aby sprawdzić, czy dawka budezonidu z formoterolem pozostaje optymalna. Jeśli najmniejsza zalecana dawka pozwoliła na długotrwale opanowanie objawów choroby, następnym krokiem może być próba leczenia samym wziewnym glikokortykosteroidem. Jeśli wskazane jest zmniejszenie dawki lub przepisanie dawki większej niż dostarczona przez lek Airbufo Forspiro, konieczna jest zmiana na inne połączenie budezonidu i formoterolu fumaranu o ustalonej dawce zawierające odpowiednio mniejszą lub większą dawkę wziewnego glikokortykosteroidu. Preparat w dawce 160 µg+4,5 µg można stosować na dwa sposoby: w leczeniu podtrzymującym lub w leczeniu podtrzymującym i doraźnym; preparat w dawce 320 µg+9 µg - wyłącznie jako leczenie podtrzymujące. Leczenie podtrzymujące. Należy zalecić pacjentowi, aby zawsze miał przy sobie osobny, szybko działający lek rozszerzający oskrzela do zastosowania w razie konieczności. Dorośli (w wieku co najmniej 18 lat): dawka 160 µg+4,5 µg - 1-2 inhalacje 2 razy na dobę, u niektórych pacjentów może być konieczne zwiększenie dawki maksymalnie do 4 inhalacji 2 razy na dobę; dawka 320 µg+9 µg - 1 inhalacja 2 razy na dobę, u niektórych pacjentów może być konieczne zwiększenie dawki maksymalnie do 2 inhalacji 2 razy na dobę. Młodzież (12-17 lat): dawka 160 µg+4,5 µg - 1-2 inhalacje 2 razy na dobę; dawka 320 µg+9 µg - 1 inhalacja 2 razy na dobę. W praktyce, jeśli dawkowanie 2 razy na dobę zapewniło kontrolę objawów, w ramach ustalania najmniejszej skutecznej dawki można zastosować lek raz na dobę, jeśli w opinii lekarza utrzymanie kontroli objawów wymaga podawania długo działającego leku rozszerzającego oskrzela w skojarzeniu z wziewnym glikokortykosteroidem. Zwiększenie zapotrzebowania na stosowanie doraźne szybko działającego leku rozszerzającego oskrzela wskazuje na pogorszenie przebiegu choroby i wymaga ponownej oceny leczenia astmy. Dzieci w wieku poniżej 12 lat: ze względu na brak danych, nie zaleca się stosowania preparatu u dzieci w wieku poniżej 12 lat. Leczenie podtrzymujące i doraźne. Pacjent przyjmuje lek codziennie w leczeniu podtrzymującym oraz dodatkowo w razie potrzeby, w odpowiedzi na występujące objawy. Należy zalecić pacjentowi, aby zawsze miał przy sobie Airbufo Forspiro do zastosowania w razie konieczności. Podawanie leku w leczeniu podtrzymującym i doraźnym należy rozważyć szczególnie u pacjentów z: niewystarczającą kontrolą objawów astmy i częstą potrzebą stosowania leku rozszerzającego oskrzela, zaostrzeniami objawów astmy w przeszłości, które wymagały interwencji medycznej. U pacjentów, którzy często stosują doraźnie dużą ilość inhalacji należy ściśle kontrolować występowanie działań niepożądanych zależnych od dawki. Dorośli i młodzież (w wieku co najmniej 12 lat): zalecana dawka podtrzymująca to 2 inhalacje na dobę, podawane jako 1 inhalacja rano i 1 inhalacja wieczorem lub jako 2 inhalacje podawane albo rano, albo wieczorem. U niektórych pacjentów odpowiednia może być dawka podtrzymująca w postaci 2 inhalacji 2 razy na dobę. W razie wystąpienia objawów pacjent powinien przyjąć doraźnie 1 dodatkową inhalację. Jeśli po kilku minutach objawy nie ustąpią, należy przyjąć dodatkową inhalację. Nie wolno przyjmować jednorazowo więcej niż 6 inhalacji. Zazwyczaj nie jest konieczne przyjmowanie więcej niż 8 inhalacji na dobę, ale przez ograniczony czas można stosować do 12 inhalacji na dobę. Pacjentom, którzy stosują więcej niż 8 inhalacji na dobę, należy zdecydowanie zalecić skontaktowanie się z lekarzem prowadzącym. Należy ponownie ocenić stan pacjenta i rozważyć zmianę leczenia podtrzymującego. Dzieci w wieku poniżej 12 lat: nie zaleca się stosowania leku u dzieci w leczeniu podtrzymującym i doraźnym. POChP. Dorośli: dawka 160 µg+4,5 µg - 2 inhalacje 2 razy na dobę; dawka 320 µg+9 µg - 1 inhalacja 2 razy na dobę. Odstawianie leku. W razie przerywania leczenia zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki. Leczenia nie należy przerywać w sposób nagły. Szczególne grupy pacjentów. Nie ma szczególnych zaleceń dotyczących dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku. Nie ma danych dotyczących stosowania leku u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek. Ponieważ budezonid i formoterol eliminowane są z organizmu głównie poprzez metabolizm wątrobowy, u pacjentów z ciężką marskością wątroby spodziewane jest zwiększenie ekspozycji na obie substancje czynne. Sposób podania. Pacjentowi należy zademonstrować sposób stosowania inhalatora i systematycznie kontrolować, czy używany jest prawidłowo. W inhalatorze znajduje się 60 dawek leku w zwiniętym pasku foliowym. Inhalator ma licznik dawek, który wskazuje, ile dawek pozostało (od 60 do 0). Oznakowanie ostatnich 10 dawek pojawia się na czerwonym tle. Inhalator nie jest przeznaczony do wielokrotnego napełniania. Zużyty inhalator należy usunąć i zastąpić nowym. W celu zminimalizowania ryzyka zakażeń grzybiczych jamy ustnej i gardła należy zalecić pacjentowi wypłukanie jamy ustnej wodą po każdej inhalacji dawki podtrzymującej. W razie wystąpienia pleśniawek w obrębie jamy ustnej i gardła pacjent powinien wypłukać jamę ustną wodą także po przyjęciu dawki stosowanej doraźnie. |
