| Dawkowanie |
Doustnie. Leczenie hormonami tarczycy/terapia substytucyjna. Podane zalecenia dotyczące dawkowania są jedynie wytycznymi. Indywidualną dawkę dobową należy określić na podstawie wyników badań laboratoryjnych i badań klinicznych. U pacjentów z zachowaną resztkową czynnością tarczycy mniejsza dawka substytucyjna może być wystarczająca. U pacjentów w podeszłym wieku, pacjentów z chorobą wieńcową serca oraz u pacjentów z ciężką lub długotrwałą niedoczynnością tarczycy, na początku leczenie hormonami tarczycy należy prowadzić ze szczególną ostrożnością. U tych pacjentów leczenie należy zacząć od małej dawki początkowej (na przykład 12,5 µg na dobę), która następnie powinna być zwiększana powoli w dłuższych odstępach czasu (na przykład stopniowe zwiększanie dawki o 12,5 µg co 2 tygodnie), z jednoczesnym częstym monitorowaniem stężenia hormonów tarczycy. Doświadczenie wskazuje, że mniejsze dawki są również wystarczające u osób o małej masie ciała i u pacjentów z dużym wolem guzkowym. Ze względu na to, że u niektórych pacjentów stwierdza się zwiększone stężenia T4 i fT4, lepszym punktem odniesienia dla dalszego leczenia jest stężenie TSH w surowicy. Dzieci i młodzież. U dzieci z nabytą niedoczynnością tarczycy, zalecana początkowa dawka to od 12,5 do 50 µg na dobę. Dawkę należy zwiększać stopniowo w odstępach od 2 do 4 tyg na podstawie oceny obrazu klinicznego i wartości stężeń hormonów tarczycy oraz TSH, aż do uzyskania pełnej dawki substytucyjnej. Dawka podtrzymująca to od 100 µg do 150 µg na m2 powierzchni ciała na dobę. Wrodzona niedoczynność tarczycy u niemowląt. U noworodków i niemowląt z wrodzoną niedoczynnością tarczycy, u których ważna jest szybka substytucja, zalecana dawka początkowa wynosi od 10 µg do 15 µg na kg masy ciała na dobę przez pierwsze 3 miesiące. Następnie dawkę należy dostosować indywidualnie na podstawie oceny klinicznej oraz stężenia hormonów tarczycy i TSH. Niedoczynność tarczycy u pacjentów dorosłych. Dawka początkowa: 25 µg do 50 µg na dobę; dawka podtrzymująca (zwiększenie dawki o 25 do 50 µg, w odstępach od 2 do 4 tyg): 100 do 200 µg na dobę. Niedoczynność tarczycy u dzieci. Dawka początkowa: 12,5 µg do 50 µg na dobę; dawka podtrzymująca (zwiększenie dawki w odstępach od 2 do 4 tyg): 100 do 150 µg/m2 powierzchni ciała na dobę. Niedoczynność tarczycy u noworodków i niemowląt. Dawka początkowa przez pierwsze 3 miesiące: 10-15 µg na kg mc. na dobę; dawka podtrzymująca: dawkowanie indywidualnie dostosowane do stanu klinicznego oraz wartości hormonów tarczycy i TSH. Zapobieganie nawrotom wola po resekcji wola: 75–200 µg na dobę. Wole łagodne u pacjentów w stanie eutyreozy: 75–200 µg na dobę. Terapia supresyjna i substytucyjna w raku tarczycy: 150–300 µg na dobę. Terapia skojarzona ze stosowaniem leków przeciwtarczycowych w nadczynności tarczycy: 50–100 µg na dobę. Zastosowanie diagnostyczne w testach hamowania czynności tarczycy (tabl. 100 µg): 200 µg (co odpowiada 2 tabl.) na dobę (przez 14 dni przed badaniem scyntygraficznym). Czas trwania leczenia. W większości przypadków, leczenie trwa przez całe życie u pacjentów z niedoczynnością tarczycy i po tyroidektomii z powodu raka tarczycy; kilka miesięcy lub lat, a nawet przez całe życie u pacjentów z wolem w stanie eutyreozy i w przypadku profilaktyki nawrotu wola lub w przypadku terapii wspomagającej leczenie nadczynności tarczycy, czas trwania leczenia zależy od długości leczenia tyreostatycznego. W leczeniu wola w stanie eutyreozy konieczny okres leczenia wynosi od 6 miesięcy do 2 lat. Jeśli leczenie lewotyroksyną nie przyniosło pożądanego efektu w tym czasie, należy rozważyć inne możliwości terapeutyczne. W celu przeprowadzenia testów supresyjnych tarczycy, należy przyjmować 150 lub 200 mikrogramów lewotyroksyny na dobę przez 14 dni. Sposób podania. Tabletki należy przyjmować jako pojedynczą dawkę dobową stosowaną rano, na czczo, co najmniej 30 min przed pierwszym posiłkiem w danym dniu, najlepiej z niewielką ilością płynu (na przykład połową szklanki wody). Niemowlętom należy podawać pełną dawkę dobową jednorazowo, co najmniej pół godziny przed pierwszym posiłkiem w danym dniu, z niewielką ilością wody, aby ułatwić połknięcie. Jeśli to konieczne, tabletkę można podzielić. Nie zaleca się kruszenia tabletek i przygotowywania zawiesiny w wodzie lub innych płynach, ponieważ może to prowadzić do niedokładnego dawkowania. Uwaga dotycząca podziału tabletki: tabletkę umieścić na twardej, płaskiej powierzchni rowkiem dzielącym do góry; aby podzielić tabletkę, należy nacisnąć kciukiem bezpośrednio na środek tabletki. |
